Recenzje

Kryminał! Janusz Czerwiński, prezes Astra Tech i wynalazca lasera fotonowego musi umrzeć. Popełnił on 17 największych błędów, jakie mogą przydarzyć się menedżerowi. Wstrzyknięta trucizna działa wolno lecz nieodwracalnie. A o tym laserze to ja już gdzieś czytałem.

Komunikacja niewerbalna to pojęcie robiące furorę od lat 90-tych ubiegłego wieku. Wiedzę o komunikacji niewerbalnej zdobywamy w trakcie mniej lub bardziej profesjonalnie prowadzonych kursów oraz poradników pisanych nie tylko przez osoby, znające dogłębnie ten temat. Wszystkim, którzy szukają dobrze napisanego, szczegółowego podręcznika z zakresu komunikacji niewerbalnej z analizą biologicznych podstaw porozumiewania się polecam ponad pięćsetstronicową "Komunikację niewerbalną" autorstwa Oldricha Tegze.

Komunikacja niewerbalna pozwala na odczytywanie ludzkich zachowań, rozpoznawanie emocji na podstawie mowy ciała, odczytywanie i właściwą interpretację sygnałów wysyłanych przez innych oraz kontrolę własnego zachowania.

Od dawna wiadomo, że zachowanie, gesty i mimika odzwierciedlają emocje człowieka. Komunikaty niewerbalne stanowią potężne źródło informacji i często są łatwiejsze do odczytania niż słowa. Umiejętność obserwacji i poprawnego interpretowania zachowań innych ludzi przestała już być domeną agentów wywiadu i psychoanalityków. Dziś taka wiedza może się przydać niemal każdemu. Jedni wykorzystają ją podczas negocjacji handlowych, inni do załagodzenia sytuacji kryzysowej, a jeszcze inni do zyskania sympatii nowo poznanych osób.

Książka "Komunikacja niewerbalna" przedstawia sposoby analizy ludzkich zachowań oraz zasady prawidłowej ich interpretacji. Odczytywanie mowy ciała nie polega jedynie na przypisywaniu konkretnym gestom określonych podtekstów i znaczeń, na ludzkie zachowania wpływają także emocje. Wiele można dowiedzieć się z ułożenia dłoni, sposobu poruszania się oraz mimiki twarzy -- między innymi rozpoznać stosunek innych ludzi do siebie, chęć agresji lub dominacji lub miejsce danej osoby w hierarchii. Komunikacja niewerbalna to nie tylko gesty - informacje o człowieku niesie także postawa ciała, funkcjonowanie poszczególnych układów: mięśniowego, krążenia, nerwowego i oddechowego, chód, układ tułowia, miednicy, karku, szyi, mimika, głos, sposób dotykania czy też charakter pisma.

W "Komunikacji niewerbalnej" wszystkie te czynniki zostały szczegółowo przedstawione, by na końcu zwrócić uwagę czytelnika na kontrolowanie własnego ciała i komunikację niewerbalną w miejscu pracy -- gdzie walczymy o terytorium, o pozycję w grupie, o władzę, o dominację i o autorytet i gdzie spotykamy się z przejawami aktywności, pasywności, zaangażowania, kooperacji czy nawet zachowań seksualnych.

Już zaraz zacznie się nowy rok. 2007. 365 dni na to, żeby spełnić swoje marzenia. ′O, nie′, jękniesz, ′ile razy już to było grane? Myśl pozytywnie, wizualizuj zwycięstwo, wyznacz sobie cele, bla bla bla. Po tygodniu wszystko bierze w łeb′.

Cóż, racja. Najszczersza racja. Ten sposób podejścia to szarpanie się z życiem. Można próbować w ten sposób, niektórzy coś wyszarpną, reszcie zostaną siniaki i odruch unikania dalszych prób. Mimo że przecież marzenia są takie piękne - nowy samochód, wymarzony partner, wypasiony laptop, seria ulubionych książek... Ale hydra nieudanego podejścia wysuwa swoje głowy i zatruwa Ci umysł. "Znów nie uda się", sączy Ci jad do ucha. "Ile razy musisz próbować, żeby przekonać się, że jesteś frajerem i nieudacznikiem?"

"Moc przyciągania. 5 prostych kroków do zdobycia bogactwa (lub czegokolwiek innego)" to książka, która przedstawi Ci inną drogę osiągania założonych celów. Nie musisz się szarpać -- jest droga łatwiejsza. To droga pozytywna, nie zmusi Cię do łamania prawa, oszukiwania i zarabiania na zawał. Wykorzystanie tego sposobu nie zależy od tego czy i jaką religię wyznajesz. To sposób uniwersalny, ponieważ opiera się na uniwersalnych własnościach świata oraz ludzkiego umysłu.

Jak sam tytuł mówi, kroków do zdobycia czegokolwiek jest pięć. Cztery pierwsze polegają na przygotowaniu idealnie klarownej wizji tego co chcesz zdobyć (krok 1, krok 2 i krok 4) oraz na pogodzeniu się z tym co chcesz zdobyć (krok 3 -- baaardzo ważny). Jednak cały sens tej drogi leży w kroku piątym.

Umysł jest leniwy. Nie jest w stanie pracować długo na maksymalnym poziomie. Aby stworzyć wspaniałe rzeczy nie trzeba maksymalnie pracować. Trzeba tylko przeznaczyć na to pewien czas i oddać kontrolę. Nasz umysł ma wielką moc. Jesteśmy w stanie stworzyć wszystko, co wymyślimy (patrz projekty Leonarda da Vinci lub science fiction z lat 50). Jednak jesteśmy ograniczeni naszą świadomością. Nie jesteśmy w stanie kontrolować wszystkiego wokoło. Możemy skupić się zaledwie na kilku rzeczach jednocześnie (jedni autorzy podają liczbę 7, inni - 15). Codzienne życie skutecznie zajmuje całą dostępną uwagę tak, że nie ma często kiedy zastanowić się nad realizacją marzeń.

Ale o to właśnie chodzi. Żeby osiągnąć to co pragniesz, nie musisz świadomie o tym myśleć. Czy naprawdę musisz kontrolować sam proces uzyskiwania tego? Czy nie wystarczy Ci wynik? Wyluzuj, pozbądź się kontroli. Powiedz czego chcesz (koniecznie dodaj "lub coś lepszego") i przestań o tym myśleć. Zajmij się czymś innym. Twoja nieświadoma część zajmie się resztą. Musisz tylko nauczyć się jej słuchać. Iść za instynktem. Dać się prowadzić przeczuciom. Łapać okazje. Może nie będą one bezpośrednio prowadzić do Twojego celu, ale z każdą taką decyzją będziesz bliżej realizacji marzenia.

Może to nie brzmi zbyt przekonująco. To samo można by wytłumaczyć przez teorię komputera kwantowego, ale czy wtedy byłoby to prostsze? Raczej nie. Spójrz na to z drugiej strony. Co masz do stracenia? Musisz tylko przeczytać książkę i ustalić swoje marzenie. Nie musisz nic więcej robić. Czy to dużo? Czy to wygląda jak naciąganie? Spytaj swojej podświadomości. Co słyszysz? Czy masz przeczucie, że tym razem będzie to strzał w dziesiątkę? Spróbuj, w końcu jest nowy rok 2007. Warto zrobić coś nowego. Coś szalonego. Coś innego niż zwykle.

A jeśli się uda, powiedz innym, że nie muszą się szarpać z życiem. Niech po prostu... wyluzują.

Rada: Jeśli podczas czytania rozdziału "Dowody" zacznie Cię to nudzić, przeskocz do strony 51 (gdzie zaczyna się kolejny rozdział) bez cienia wyrzutów sumienia. W końcu to Twoja książka i masz prawo ją czytać tak jak Ci się podoba.

Phineas Gage należał do tych ludzi, o których mówi się z zachwytem i wdzięcznością. Był dobrym szefem, należącym do roztropnych, punktualnych i zacnych ludzi. W trakcie wykonywania prac z materiałem wybuchowym przez jednego z podwładnych, wydarzył się wypadek, który spowodował, że metalowy pręt w dwóch miejscach przebił jego czaszkę i przeleciał na wylot głowy.

Ku zdumieniu i radości współpracujących z nim kolegów okazało się, że nic straszliwego się nie wydarzyło. Po pewnym czasie kiedy rany zagoiły się, wydawało się, że Phineas powróci do pracy i będzie tym samym człowiekiem. Bardzo szybko wyszło jednak na jaw, że nastąpiły poważne zmiany w osobowości. Utracił możliwość posługiwania się inteligencją emocjonalną - wraz z utratą części mózgu, Phineas Gage stracił umiejętność przekształcania własnych emocji i impulsów w logiczne działanie.

Na kolejnych przykładach zawartych w książce Travisa Bradberry i Jean Greaves "Podręcznik inteligencji emocjonalnej", łatwo zrozumieć czym tak naprawdę jest inteligencja emocjonalna. Samoświadomość, samokontrola, świadomość społeczna, i zarządzanie relacjami stają się kluczem do osiągania życiowych sukcesów. Ludzie którzy potrafią korzystać ze swojej inteligencji emocjonalnej odnoszą sukcesy, w odróżnieniu od tych, którzy posiadając wysokie IQ nie znają się na prawdziwym sekrecie sukcesów.

Inteligencja emocjonalna pozwala kontrolować własne zachowanie, radzić sobie z relacjami międzyludzkimi i podejmować w życiu słuszne decyzje. Umiejętność odczytywania cudzych emocji to z kolei genialny klucz do serc i kieszeni klientów.

Czy potrafisz zarządzać relacjami międzyludzkimi, umiesz pokonywać barierę między emocjami i zdrowym rozsądkiem, wiesz jak korzystać z inteligencji emocjonalnej w relacjach partnerskich? Jeśli choć na jedno pytanie odpowiedziałaś z wahaniem natychmiast sięgnij po lekturę którą szczerze polecamy!

Odkrywanie własnej psychiki jest bardzo przyjemne, zwłaszcza, gdy wyniki zgodne są z naszymi dotychczasowymi, zwykle pozytywnymi wyobrażeniami. W tej sytuacji sięgnięcie po "Podręcznik inteligencji emocjonalnej" Travisa Bradberry´a i Jeana Greavesa to dla wielu ryzyko, ale w sumie - jak się zorientujemy - opłacalne. Z książki dowiadujemy się, jak wzmocnić swoje EQ (inteligencję emocjonalną), by móc lepiej rozumieć innych, odkryć samego siebie i poznać wpływ emocji na codzienne życie.

Lekturę rozpoczynamy od bardzo obrazowej prezentacji działania mózgu. Upraszczając: bodziec, jakiego doznajemy, najpierw budzi w nas emocje, a dopiero później trafia do przedniej części mózgu - odpowiedzialnej za myślenie racjonalne. Proces komunikowania się między obszarem powstawania emocji, a obszarem myślenia racjonalnego jest źródłem inteligencji emocjonalnej, po której my oceniamy innych, a inni nas. U jednych może to być wąska, polna, wyboista droga, u innych - wielopasmowa autostrada. Im intensywniejszy ruch na tej trasie, tym wyższy poziom inteligencji. Jak ją doskonalić - dowiadujemy się z książki.

Poznajemy przy okazji różnicę między inteligencją kognitywną (IQ - umiejętność czytania, pisania i rozwiązywania zadań matematycznych) i EQ - inteligencją emocjonalną. I gdy na pierwszą nie mamy wpływu, EQ można przez całe życie rozwijać. Z korzyścią dla naszej kariery, a przy okazji wzmacniając system immunologiczny i stan zdrowia. Z drugiej części książki dowiemy się, jak zmierzyć poziom EQ. Z kolei wyniki testu pozwolą zorientować się, jakie umiejętności są naszą mocną stroną, a nad jakimi musimy popracować. Z tą wiedzą możemy rozpocząć regularny trening mózgu i panowania nad emocjami.

Ostatnią część podręcznika poświęcono możliwościom wykorzystywania inteligencji emocjonalnej w pracy - także w zespołowym działaniu - i w domu, gdzie właściwe wykorzystywanie EQ pozwala na harmonijne współżycie partnerów, jak i wychowanie szczęśliwych dzieci.