Recenzje

Jak ja uwielbiam twórczość Ludki Skrzydlewskiej! Książki od niej mogłabym brać w ciemno, bo już mam z nimi styczność od kilku lat i nigdy się jeszcze nie zawiodłam. Autorka nie zawodzi i daje nam kolejną cudowną historię. Ciekawa fabuła, genialnie wykreowani bohaterowie i tona różnorodnych emocji - to wszystko znajdziemy w tej historii. Ogromnym plusem dla mnie jest przedstawienie bohaterki, która jest większych rozmiarów! Jestem wdzięczna za pokazanie, że każdy jest nieidealnym ideałem. Autorka stworzyła bezpieczną przestrzeń, w której kobieta większych rozmiarów może poczuć się zrozumiana. Cudownie pokazany kontrast między głównymi bohaterami, dzięki czemu uzupełniali się wzajemnie. Ta mieszanka pozwala nam na przeżywanie wielu różnych emocji, zwrotów akcji i wydarzeń. Hazel jest ghostwriterką, czyli pomaga innym w pisaniu książek nie podpisując się pod finalnym efektem swojej pracy. Pracuje w cieniu, a anonimowość pozwala jej na zachowanie większej swobody. Wszystko zmienia się kiedy zgadza się przyjąć zlecenie na napisanie książki dla fińskiego hokeisty. Osobiście odnalazłam komfort w tej książce i trafia ona do mojej topki! Jest piękna i prawdziwa, pozwala dostrzec czytelnikowi, czym człowiek powinien kierować się w życiu. Polecam ten tytuł każdemu, kto pragnie przekonać się, że kocha się niezależnie od rozmiaru, uśmiechać się od ucha do ucha podczas czytania i nie móc zapomnieć o tej historii. Jeśli to Wy, trafiliście idealnie! ❤

Zawsze boję się kolejnej części serii, że nie sprosta pierwszej. I jak było tym razem? Było przeciętnie. Nie było lepiej, nie było tak samo, może ciut gorzej. . "Na co czekasz kochanie?" miało świetną główną bohaterkę, która miała fajne poczucie humoru. Tu mi tego brakło, tego humoru, tego sarkazmu. . Ogólnie nie było źle. Książka na jeden/dwa wieczory. Nie znajdziemy tu głębokiej treści z przesłaniem. Mamy się dobrze bawić i tak też jest, choć jak na mój gust było za dużo sksu i myślenia bohaterów tylko o tym. . Historia Maggie i Sam'a rozpoczyna się nietypowo, od wędkowania pod lodem. Ona próbuje odzyskać chłopaka wykonując nietypowe aktywności, by pokazać mu że nie jest "bezbarwna". Sam zostaje jej towarzyszem i jak wiadomo z czasem pojawiają się komplikacje, uczucia itd...:) . Polecam na jeszcze okres wakacyjny i letni🏖️

Są takie książki i takie historie, które zostają w nas bardzo długo nawet jeśli sposób pisania i detale nam się nie podobały. Też takie macie? Zabieram was dzisiaj do świata wykreowanego przez Emilie J. Lee. Jest to książka, która traktuje o bardzo wielu ważnych i trudnych momentach w życiu. Dlatego sugerowany wiek czytelnika na okładce wynosi 18 +. Między innymi dlatego, że mamy tutaj nieudaną próbę samobójczą. Isabella, bo tak nosi imię nasza główna bohaterka to postać, która nie miała łatwego życia. Los na jej drodze cały czas stawia przeszkody, które ona próbuje małymi kroczkami ominąć. Jest historia, którą tylko i wyłącznie przeczytałam dla autorki, bo tematyka totalnie nie wpasowuje się w moje Gusta. Mamy tutaj tajemnice przeszłości, miłość i namiętność. I to jest Romans po prostu, który skupia się na bardzo wielu innych aspektach życia codziennego i na tym czy każdemu należy się druga szansa. Ja nie powiem, są to piękne motywy w książkach takie bardzo ważne, ale nie do końca moje historia. Styl pisania autorki już znałam, ponieważ czytałam jej debiut, czyli „Zeusa. Królestwo Oriona” do którego swoją drogą tutaj też mamy nawiązania. I przyznam wam się od razu, że ja nie polubiłam bohaterów i tego, jakimi postaciami są. Chyba najbardziej denerwowało mnie brak zmiany u nich, ponieważ mamy to dwie linie czasowe i między jednym wydarzeniem a drugim mamy 16 lat różnicy gdzie oni tak naprawdę są tacy sami, a jednak mogłoby się wydawać, że przez tyle lat człowiek się zmienia, dorasta i życie go kształtuje. Tutaj  ja tego nie czułam. Natomiast to, co mi się w tej książce absolutnie podobało i zachwyciło mnie niesamowicie to klimat. Ja realnie czułam się jakbym była w Szwecji, kiedy nigdy tam nie byłam. Jest to książka, która trafi do bardzo dużego Grona zainteresowanych i bardzo wiele osób ją pokocha jednak niestety nie ja. Na plus są też same opisy i rozmowy czy cytaty, bo niektóre z nich naprawdę dają do myślenia. Co jedynie pokazuje, że Emilia naprawdę potrafi pisać te książki. W żaden sposób nie neguje tej książki i nie mówi, że jest okropna. Po prostu nie jest moja.

✿𝓡𝓮𝓬𝓮𝓷𝔃𝓳𝓪 ✿ ✿ Aspyn Dumont, animatorka w ośrodku Horyzonty, nie spodziewała się, że jej nowe zadanie będzie aż tak skomplikowane. Miała towarzyszyć panu Serrano i jego wnukowi, którym okazał się… Troy Serrano, jej zaciekły wróg z liceum! Teraz Troy to przystojny mężczyzna sukcesu, który nie potrafi przestać myśleć o Aspyn. On wie, że się zmienił, ale jak przekonać do tego ją? Jeden wieczór w barze może zmienić wszystko… Czy Aspyn w końcu dostrzeże w Troyu coś więcej niż tylko dawne urazy? Przekonaj się sam! ✿ Hej kochani witam was w kolejnej recenzji,a dzisiaj porozmawiamy o ,,Zadanie;Nie zakochać się”. To moje pierwsze spotkanie z piórem autorki i mogę śmiało stwierdzić,że zapewne nie ostatnie.Książkę czytało mi się przyjemnie i lekko.Od początku styl pisania autorki bardzo wpasował się w moje gusta czytelnicze. ✿ Jeśli chodzi o minusy tej książki jedynie jedna rzecz mi nie pasowała.Spodziewałam się większego wątku ,,Hate-love”,który jak dla mnie został słabo poprowadzony.Fabuła zaczyna się dynamicznie, z obietnicą konfliktu między bohaterami, ale niestety, napięcie szybko rozmywa się, a ich wzajemna niechęć zdaje się być bardziej pretekstem niż rzeczywistym uczuciem.Sprzeczki między nimi, choć momentami zabawne, nie do końca spełniają oczekiwania związane z silnym urazem do drugiej osoby. ✿ Książka nie unika trudnych tematów. Problemy z zaufaniem, skutki złych decyzji z przeszłości oraz wyzwania związane z dorastaniem bez rodziców są tutaj zgrabnie wplecione w fabułę. Dzięki temu historia zyskuje na głębi i pozwala czytelnikowi lepiej zrozumieć motywacje i lęki bohaterów. ✿ A jeśli mowa tu o bohaterach to przepadłam (szczególnie dla tych drugoplanowych) sposób w jaki zostali wykreowani urzekł mnie.Pan Serrano, dziadek Troya, to postać pełna ciepła, humoru i życiowej mądrości. Z kolei Kiki, siostrzenica Aspyn, wprowadza do historii młodzieńczą energię i świeżość.Powiedzieć,że polubiłam bohaterów to jak powiedzieć,że nie kupię więcej książek,bo jest to nie możliwe. Podsumowując to idealna pozycja dla miłośników romansów z elementami humoru, pikantnych scen i głębszym przesłaniem. Jeśli lubisz historie o relacjach, które rozwijają się stopniowo i zawierają w sobie coś więcej niż tylko typowy romans, zdecydowanie warto po nią sięgnąć. Autorka z powodzeniem łączy elementy zabawne i poważne, tworząc historię, która na długo zapada w pamięć.

dostaje od swojej szefowej zadanie. Miała towarzyszyć panu Serrano i jego nieodpowiedzialnemu wnukowi w ich wspólnym wyjeździe z ośrodka. Jak się później okazało wnukiem pana Serrano był Troy, były chłopak jej najlepszej przyjaciółki. Chłopak zdradził ją w liceum za co Aspyn się zemściła. Przyznam szczerze że nie spodziewałam się że ta książka będzie nie wiadomo jaka, a jednak pozytywnie się zaskoczyłam. Na początku nie byłam przekonana do tego że bohaterowie mieli niecałe trzydzieści lat, ale z biegiem czasu uważam że to nawet dobrze, bo byłam w stanie zobaczyć problemy życia codziennego jakie mogą spotkać mnie w dorosłości. Książka jest dobrze napisana a ja nie zaowazylam żadnych błędów czy to interpunkcyjnych i ortograficznych a przez styl pisania autorki książka przeleciała mi w miarę szybko. Tłumaczenie też jest naprawdę dobre. Podsumowując "Zadanie: nie zakochać się !" Jest książka która może pokazac czarną rzeczywistości ale i prawdziwą definicje miłości oraz to że ludzie są w stanie się zmienić i dorosnąć do niektórych rzeczy.