Recenzje

"Dasz radę!" autorstwa Steve'a Magnessa to inspirujący przewodnik po wytrwałości i sile psychicznej, który podważa tradycyjne podejście do sukcesu. Magness, znany trener biegaczy, przedstawia nową definicję wytrzymałości, opartą nie na sile fizycznej, ale na umiejętności zarządzania stresem, budowaniu elastyczności mentalnej i zrozumieniu własnych ograniczeń. Autor pokazuje, jak ważne jest wsłuchanie się w swoje ciało i umysł. Książka jest pełna praktycznych wskazówek i przykładów z życia codziennego, które pomagają czytelnikom rozwijać wewnętrzną siłę i radzić sobie w trudnych sytuacjach. Magness zachęca do odrzucenia toksycznej kultury nadmiernego wysiłku i promuje bardziej zrównoważone podejście do osiągania celów. To lektura obowiązkowa dla każdego, kto chce wzmocnić swoją psychikę i osiągnąć sukces na własnych warunkach. 🌟

Molly w wyniku wypadku samochodowego traci swojego ukochanego męża. Pomimo że jest terapeutką dziecięcą (ale jednak) nie może poradzić sobie z jego odejściem. Tkwi w żałobie już rok i dalej ją przeżywa. Po pożarze kamiennicy, w której miała mieszkanie, życie zmusza ją do podjęcia kroków, które poprowadzą ją w stronę Maksa. Aroganckiego, irytującego, nie znośnego i zbyt pewnego siebie faceta. Kiedy okazuje się, że mężczyzna skrywa wiele tajemnic bez wahania postanawia mu pomóc. Książka opowiada o stracie najbliżej osoby, traumie dzieciństwa czy rygorystycznym wychowaniu. Ale znajdziemy tu także przyjaźń, miłość i przede wszystkim zrozumienie... Piękna historia, która podnosi na duchu!

Recenzja „Prywatna Ochrona” Stefania Kazakowa ⭐3/5⭐Madeline to córka miliardera, mieszkająca w Nowym Jorku. Mogłoby się wydawać, że ma wszystko co tylko zapragnie. Oprócz jednego - życia zwykłej nastolatki. Z dnia na dzień musi przeprowadzić się do nowego miejsca, strzeżonego z każdej strony, oglądanego przez monitoring. Kroplą, która przelewa czarę goryczy jest niespodziewana decyzja rodziców o zatrudnieniu jej prywatnego ochroniarza. Dziewczyna nie ma pola do dyskusji, teraz musi znosić jego towarzystwo każdego dnia. „Prywatną ochronę” czytałam już na wattpadzie dość dawno temu. Wtedy ta historia długo zapadła mi w pamięć. Cieszę się, że mogę trzymać ją w formie papierowej. Choć moje zdanie na jej temat po czasie uległo zmianie, sentyment pozostał. Styl pisania autorki jest dość przyjemny, pozwala na swobodne poruszanie się przez powieść. W pewnych momentach akcja była trochę zbyt chaotyczna, ale nie na tyle, abym miała problem z załapaniem co się dzieje. Dodatkowym plusem jest długość rozdziałów. Dzięki temu, że są krótkie, da się szybko pochłonąć tę opowieść. „Prywatna ochrona” porusza wiele trudnych tematów o czym trzeba pamiętać przed sięgnięciem po tę lekturę. Jednak sposób w jaki zostały przedstawione, osobiście nie wywołał we mnie żadnych większych emocji, może gdybym związała się z bohaterką odczułabym to inaczej, jednak zrozumienie jej nie należało do łatwych. Brakowało mi do tego jej uczuć, które oczywiście pojawiały się w książce, ale zostały opisane w moim odbiorze zbyt krótko. Przykładem może być scena, gdzie Madeline przełamuje swój lęk i wjeżdża do tunelu - sam opis tego jak się czuje w trakcie i przed był dla mnie mało rozwinięty, przez co mało przekonujący. Ta książka to przyjemna powieść na jeden wieczór, myślę, że spodoba się osobom, chcącym przeczytać coś niewymagającego. Sama nie sięgnęłabym po nią drugi raz, ale będę przyjemnie wspominać jej lekturę.

Tą książkę pokochałam już na wattpadzie, więc wiadome było to że sięgnę również jak będzie wydana. Przeczytałam na e-booku, ale pewnie wersja papierowa też zostanie zakupiona aby pięknie się reprezentowała. ,,Prywatna Ochrona " to historia o Madeline i jej ochroniarzu o imieniu Ryan. Ta dwójka nie zaczęła może swojej relacji zbyt dobrze, lecz gdy zaczęli się przed sobą otwierać to razem zaczęli tworzyć coś pięknego. Autorka ma świetny styl pisania i potrafi zawrzeć wartościowe opisy w książce. Książka nudna na pewno nie jest i każdemu przypadnie do gustu. Jest to idealna pozycja na jeden wieczór bądź dwa. Czytając ,, Prywatną Ochronę " pojawiły się u mnie różne emocje przez co książkę wręcz pochłonęłam. W tej pozycji można znaleźć zwroty akcji przez co książka jest jeszcze bardziej interesująca i wciągająca. Trzeba też zwrócić uwagę na zakończenie, które wbija w fotel. Po jego przeczytaniu nie wiedziałam co ze sobą zrobić, ale to bardzo dobrze. Takie zakończenia są świetne. Polecam każdemu tą pozycję i gratulacje dla autorki za tak świetnie napisaną książkę.

„Uwięziona” autorstwa Sylwii Kruk to z pozoru oklepana historia: ona zostaje porwana, on ją więzi, ale później się w sobie zakochują i żyją długo i szczęśliwie. Jednak nic z tych rzeczy! „Uwięziona” to historia pełna mroku, momentami trudna, a nawet przerażająca. Jest to debiut autorki, którym stawia sobie wysoką poprzeczkę na dalszą karierę pisarską, i jestem bardzo ciekawa, jak ta kariera pani Sylwii Kruk dalej się potoczy. Jednak wróćmy do „Uwięzionej”! Całość napisana jest dość przyjaznym i lekkim językiem, przez co fabuła płynie. Bez zbędnych wprowadzeń od razu zostajemy wrzuceni w wir akcji związanej z porwaniem i przetrzymywaniem Luizy. Jednak tutaj dzień mija za dniem, a nie dzieje się zbyt wiele. Wszystko jest dość spokojne, a bohaterowie nie budzą szczególnych emocji. Wszystko zmienia się dopiero pod koniec książki, kiedy akcja nabiera tempa i kierunku, którego nie sposób było przewidzieć. Wtedy naprawdę nie można się oderwać od lektury, chcąc jak najszybciej poznać zakończenie tej oryginalnej historii. Autorka postawiła na narrację z perspektywy obojga bohaterów - Luizy i Dragona. Pozwala to zagłębić się w ich umysłach i zdecydowanie lepiej ich poznać. Chociaż muszę przyznać, że niemal do samego końca Dragon pozostał dla mnie swego rodzaju zagadką. Niby opisywał swoje emocje, ale nie byłam w stanie do końca ich zrozumieć. Może po prostu chodziło mu o namiastkę „normalności”? Luiza natomiast zasługuje na pochwałę za swoją charyzmę, waleczność, wytrwałość, ale i wrażliwość. Nawet w obliczu zagrożenia i niekomfortowych dla siebie sytuacji potrafi być podporą dla kogoś innego, a nawet mu współczuć. Pomiędzy tą dwójką tworzy się więź, która na swój sposób jest wyjątkowa. Czy to pierwsze objawy syndromu sztokholmskiego? Nie jestem pewna, dlatego z niecierpliwością czekam na kolejny tom! Na koniec warto wspomnieć, że autorka porusza w książce ważny temat, jakim są porwania i handel ludźmi. Ten proceder wciąż trwa i trwać będzie, dlatego nie możemy o tym zapominać. Nasze bezpieczeństwo (zwłaszcza młodych kobiet) jest bardzo ważne, dlatego przy okazji recenzji tej książki apeluję do Was o rozwagę i pamiętanie o różnego rodzaju środkach bezpieczeństwa. „Uwięziona” to naprawdę świetna książka, od której nie mogłam się oderwać. Gdybym nie wiedziała, że jest to debiut, nigdy bym nie pomyślała, że mam z nim do czynienia. Z całego serca polecam Ci tę niebanalną i oryginalną historię! Ocena 7/10