Pisz jak mistrz. Poznaj nawyki codziennego pisania i uwolnij się od blokady twórczej

Recenzje książki: Pisz jak mistrz. Poznaj nawyki codziennego pisania i uwolnij się od blokady twórczej (19)

1. @kasia.rzymowska Katarzyna Rzymowska

   Marzenie mam, marzenie mam...chciałoby się zanucić. I to rzeczywiście prawda, więc może kiedyś - zobaczymy. Z powodu właśnie tego marzenia, zainteresowałam się niniejszą książką. Znalazłam w niej zbiór dość prostych, ale jak pokazują przytoczone przykłady, skutecznych technik. Takich, które budują nawyk codziennego pisania, pomagają organizować pracę z tekstem, lub przełamać niemoc twórczą. W mojej opinii ta książka będzie pomocna nie tylko osobom, które chcą napisać powieść, ale każdemu, komu towarzyszy tworzenie tekstu. Nie ważne czy to rozdział książki, post w social mediach, czy tekst na bloga. Ja zamierzam do niej wracać i wprowadzać opisane zasady.

2. Instagram Snochowska Klaudia

   Ta niepozorna książeczka to niesamowity poradnik dla każdego początkującego lub zaawansowanego twórcy. Gdy cierpisz na brak czasu a terminy na napisanie konkretnego tekstu piętrzą się w zatrważającym tempie warto sięgnąć właśnie po ten minii poradnik. Pomoże uporać się z blokadą twórczą i uporządkować proces pisania. Autor jest znanym amerykańskim ekspertem od samodoskonalenia i w prosty sposób dzieli się swoją wiedzą z czytelnikami. Przedstawia 15 nawyków pisarskich, które można wykorzystać w swojej kreatywnej pracy. Kluczowe jest tutaj wyrobienie w sobie nawyku codziennego pisania. Warto pomyśleć o tej książce w nadchodzącym nowym roku, ja napewno wykorzystam ją w pracy nad książkowymi recenzjami. Polecam serdecznie ❤

3. och.czytanie Golachowska Zofia

   Staram się, aby każda moja recenzja była przemyślana. Zdarza się, że przed pójściem spać układam w głowie zdania, które chciałabym zawrzeć w kolejnym poście. Często jednak siadam przed klawiaturą komputera i wtedy cudowny pomysł znika, a ja muszę zaczynać wszystko od nowa. Sięgnęłam po poradnik S.J. Scotta, by dowiedzieć się o pisaniu czegoś nowego. Na pewno dla doświadczonego pisarza, blogera, czy recenzenta, książka ta nie będzie zawierała niczego odkrywczego. Mimo to jest to pozycja godna uwagi, bo nawet rady, które ciągle przewijają się przez portale i na profilach o tym „jak pisać”, tutaj zostały przedstawione w bardzo przystępny sposób i poparte przykładami z życia takich pisarzy jak Stephen King. Pozwoliło mi to łatwiej uwierzyć i zrozumieć wagę tych faktów. S. J. Scott mówi o tym, jak znaczącą rolę w procesie pisania odgrywa nawyk, codzienne siadanie przed klawiaturą komputera. Autor radzi, w jaki sposób pokonać chwile zwątpienia w siebie i własne możliwości oraz w kilku rozdziałach przedstawia, jak przebrnąć przez kolejne etapy tworzenia powieści, scenariusza, czy posta na bloga. Co ważne rady Scotta są uniwersalne i pomogą nie tylko osobom, które chciałyby napisać swoją pierwszą książkę, ale także tym, którzy chcą prowadzić bloga. Na pewno jest to idealna lektura dla tych, którzy stawiają dopiero pierwsze kroki w pisarskim świecie. Choć słyszałam już o niektórych wskazówkach przedstawionych przez autora, to i tak odnalazłam też kilka takich, o których przeczytałam po raz pierwszy. Do tego książka ta dała mi zastrzyk motywacji. Już postanowiłam, że w najbliższym czasie postaram się więcej pisać.

4. Zaczytana0598

   "Pisz jak mistrz. Poznaj nawyki codziennego pisania i uwolnij się od blokady twórczej" autorstwa S. J. Scott jest poradnikiem dla pisarzy, recenzentów lub po prostu dla osób chcących coś napisać, tworzyć. Autor książki pokazuje nam jak zastosować siedmioetapowy proces, aby uchronić się przed blokadą twórczą. W rozdziałach tej książki jest też opisanych 15 nawyków pisarskich, które mają pomóc nam w pisaniu, a także podczas realizowania zamierzonej pracy twórczej. Znajdziemy tu również mnóstwo porad napisanych w przykuwający oko sposób, poprzez napisanie najważniejszych rzeczy w punktach. Przekazuje nam najważniejsze... Tak naprawdę sumienna, regularna praca przyniesie pozytywne rezultaty w celach, które sobie wyznaczymy w pracy twórczej.

5. Lubietoczytamto Peredzyńska Katarzyna

   S. J. Scott w swojej książce "Pisz jak mistrz" tłumaczy jak ważne są nawyki pisarskie w osiągnięciu konkretnego celu-napisania swojego dzieła. Nie jest istotne czy tworzysz pierwszą, czy kolejną książkę, opowiadanie, czy też felieton. Powinieneś wyrobić sobie nawyk pisarski, by nie dopadło Cię znużenie, brak pomysłów, czyli blokada twórcza. W poradniku przedstawionych zostało 15 nawyków, dzięki którym można praktyczniej zorganizować swój czas, miejsce pracy oraz warsztat pisarski. Osobiście staram się wykorzystywać kilka z nich, takich jak: tworzenie konspektu przed rozpoczęciem pracy, pisanie bezwzrokowe, stałe rozwijanie entuzjazmu wobec projektów oraz prowadzenie dziennika pomysłów! Na uwagę zasługuje również odsyłanie do kolejnych materiałów źródłowych w treści poradnika. Dzięki temu możemy poszerzyć swoją wiedzę i wiemy dokładnie gdzie uzyskamy więcej informacji. Odnośniki są do wersji angielskich, aczkolwiek w obecnym postępie technologicznym tłumaczenie tekstu nie zajmie dużo czasu 🙂

6. vaconafa Pańczyk Luiza

   Kiedy dopadnie Cię chęć pisania ale nie wiesz od czego zacząć warto zasięgnąć rady profesjonalisty. Tak też uczynić postanowiłam. "Poznaj nawyki codziennego pisania i uwolnij się od blokady twórczej" taki napis dostrzeżemy na książce "Pisz jak mistrz" napisanej przez S.J. Scott'a wydanej nakładem wydawnictwa Sensus. Książka jest dostępna w formie papierowej, e-booka oraz audiobooka. Moja recenzja dotyczyć będzie wersji papierowej, która liczy sobie skromne 103 strony. Zatem można powiedzieć, że jest to lektura na jeden wieczór. Sięgając po książkę liczyłam na kilka przydatnych wskazówek dzięki, którym uda mi się zmobilizować do pisania. Może nie mam w planach wielkiej epopei czy wybitnego bestsellera z list New York Times ale jednak chcę by moje dzieło było docenione przez recenzentów. Co znajdziemy w tej na pozór krótkiej lekturze? Wytłumaczenie jak podejść do swojego projektu oraz to, że wszystko można sobie wyrobić jako nawyk. Tak, pisanie ma stać się nawykiem, a wtedy nie będą nam straszne blokady twórcze czy zastoje. Autor poleca znalezienie sobie dobrego miejsca i czasu by w pełni poświęcić się pisaniu i ustalić sobie cel jaki chcemy osiągnąć, na przykład może być to napisanie 2000 słów dziennie. Ważna jest praca systematyczna i by nie pozwolić niczemu zakłócić naszej rutyny czy zaburzyć nasz grafik. Gdy już ustalimy gdzie i kiedy najlepiej nam się pisze, powinniśmy wpisać to w grafik jako codzienne zadanie, które musimy wykonać. Bardzo spodobała mi się ta idea wypracowywania sobie nawyków i zdecydowanie planuje to wdrożyć w życie oraz inne rady autora tej książki. Po za samą ideą i jasno przedstawionym planem działania bardzo spodobała mi się przystępność tej książki i jej jasny oraz klarowny przekaz. Każdy może pisać i swoje umiejętności pisarskie udoskonalić, ważne jest by siąść i pisać. Bardzo polecam tą książkę początkującym pisarzom czy nawet zwykłym recenzentom, którzy od czasu do czasu mają problem z weną do napisania solidnej recenzji.

7. zapiski-ksiazkoholiczki.blogspot.com Julita Sobolewska

   Autorem jest Steve S. J. Scott, który będąc dzieckiem chciał zostać rycerzem Jedi, jednak to co było mu dane dokonać jest odrobinę bliżej niż zwiedzanie odległych galaktyk. Oprócz parzenia kawy w popularnej sieciówce, po krótki epizod w US AIR FORCE, aż po pracę w świecie wielkich korporacji. Jednak zawsze czuł, że praca na rachunek innej osoby nie jest dla niego, dlatego został psychologiem oraz w dość krótkim czasie wydał blisko trzydzieści książek przetłumaczonych na ponad dwanaście języków. Książki jego autorstwa mają pomóc ludziom samodzielnie się rozwijać. Sam coś wiem na ten temat, bo od jakiegoś czasu pracuję nad moją własną książką, a najbardziej brak mi motywacji i czasu. Na szczęście autor książki „Pisz jak mistrz" radzi, jak w prosty i przyjemny sposób wyrobić sobie nawyk codziennego pisania i w bardzo przystępny sposób przekazuje wiedzę, którą można natychmiast wprowadzić w życie. Dzięki tej książce skutecznie wprowadzimy pisanie do swojej codzienności. Poznamy nawyki, zasady i przydatne instrukcje, które sprawią, że proces twórczy stanie się naszą rutyną. Jednak przede wszystkim dowiemy się, jak skutecznie pokonać blokadę twórczą. Książka jest rozwinięciem piętnastu nawyków, które proponuje nam autor. Dzięki nim dowiemy się między innymi: jak znajdować czas i siłę na pisanie, jak wykluczyć czynniki rozpraszające naszą uwagę oraz czym jest technika Pomodoro, która może nam pomóc nie tylko w pisaniu, ale i w codziennej pracy. Książka nie jest obszerna, ale za to zawiera wszystkie niezbędne informacje, które warto co jakiś czas sobie przypomnieć. Pisz jak mistrz" jest napisana nieskomplikowanym językiem, przejrzyście i konkretnie. S. J. Scott dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem z początkującymi pisarzami i jest to zdecydowanie pozycja również dla osób, które rozwijając swoje blogi lub chcą pisać lepsze teksty chociażby na IG. Gdyby książka była obszerniejsza dałbym jej większą ocenę, bo chciałoby się aby tak przystępnych porad było więcej.

8. Sztukater.pl Pani M

   Zastanawialiście się kiedyś nad tym, w jaki sposób pisarzom takim jak Stephen King czy Remigiusz Mróz udaje się napisać kilka książek rocznie? Ja zastanawiałam się wiele razy. Myślałam o tym, skąd biorą pomysły, jak mobilizują się do pracy. Przecież każdy z nich ma jakieś życie poza książkami. Stephen King bardzo często porusza w swoich powieściach tematy związane z blokadą twórczą. Ilu jego bohaterów się z tym mierzyło? Myślę, że palców u obu rąk by brakło, żeby ich policzyć. Autor tej książki stara się udowodnić, że wyrobienie właściwych nawyków może pomóc w tym, by pisać codziennie i w końcu przekuć pasję w zarobek. To książka dla was, jeśli: chcecie wyrobić w sobie pisarską rutynę, nie chcecie szukać wymówek, co by tu zrobić, żeby nie pisać, tylko po prostu zacząć to robić, chcecie pozbyć się blokady twórczej, chcecie zarabiać na pisaniu, chcecie zminimalizować czynniki rozpraszające uwagę. Wszystko, co wypisałam powyżej, brzmi pięknie, prawda? Mnie też wydawało się to zbyt piękne, żeby mogło być prawdziwe, ale postanowiłam dać autorowi szansę. Osobiście chciałam się przekonać, co ma do powiedzenia na temat rutyny pisania. Od razu muszę was rozczarować – nie ma jednej właściwej praktyki pisania, która sprawdzi się u każdego. Coś, co działa u jednej osoby, nie musi zadziałać u drugiej. Trzeba wyrobić sobie własne nawyki, ale warto na przykładach przekonać się, jak mogą one wyglądać. W tej książce znajdziecie 15 nawyków pisarskich, które możecie wykorzystać, jeśli chcielibyście zacząć zarabiać na pisaniu i nie chować swojej twórczości do szuflady. Przyznam szczerze, że właściwie nie miałam żadnych oczekiwań w stosunku do tej publikacji. Przeczytałam ją z ciekawości. Czy liczyłam na to, że po zapoznaniu się z jej treścią poczuję nagły przypływ weny? Nie, nie miałam takich oczekiwań. Czy czuję się zachęcona do pisania i podjęcia próby podzielenia się ze światem tym, co chowam w szufladzie? Nie powiedziałabym. Nadal nie mam na tyle odwagi, ale może kiedyś coś się zmieni, kto wie. Kiedy czytałam tę książkę, nie umiałam opędzić się od myśli, że są tam same banały. Przecież ja już doskonale o tym wszystkim wiem! Nie znalazłam właściwie niczego, czego już wcześniej nie byłabym świadoma. Jednak nie czuję się z tego powodu rozczarowana, bo liczyłam się z tym. „Pisz jak mistrz” jest raczej książką dla osób, które chcą postawić pierwsze kroki w pisaniu, a nie bardzo wiedzą, jak się do tego zabrać. Nie zagwarantuję, że po przeczytaniu tej publikacji i wprowadzeniu wskazówek autora w życie odniesiecie literacki sukces, ale też nie widzę niczego złego w próbowaniu własnych sił w różnych dziedzinach. Po prostu będziecie mieli punkt wyjścia. Myślę, że ta książka może wam pomóc przede wszystkim w nauczeniu się tego, jak wyeliminować wszelkie rozpraszacze. A to przydaje się nie tylko podczas pisania. Kilka razy w trakcie lektury uśmiechałam się pod nosem i kiwałam głową z pobłażaniem. Słowa autora wydawały mi się bowiem tak oczywiste, że aż dziwiłam się, że trzeba o tym mówić głośno. Ale z drugiej strony – to, co wydaje się najbardziej oczywiste, jest też zwykle trudne do zrozumienia i wprowadzenia w życie. Na plus należy zaliczyć to, że autor nie posługuje się suchymi faktami, ale podaje przykłady, dzięki czemu jego słowa można szybciej zapamiętać. Reasumując: jeśli szukacie inspiracji do pisania, to kto wie – może to jest książka dla was? Co prawda nie poda wam gotowych rozwiązań, ale pomoże wypracować własne.

9. Oddychamy marzeniami Kamińska Anna

   Ciekawe czy Remigiusz Mróz korzystał wcześniej z tego poradnika...Wiadomo, że systematyczność jest kluczem do sukcesu w wielu dziedzinach, więc może warto się o tym przekonać na własnej skórze. S.J.Scott w „Pisz jak mistrz. Poznaj nawyki codziennego pisania i uwolnij się od blokady twórczej” pokazuje proces wdrażania się w nowy nawyk i ograniczenia, które należy po drodze przezwyciężyć. Nowa pozycja od wydawnictwa Sensus to dawka skondensowanej i praktycznej wiedzy przydatnej nie tylko dla osób piszących książki. Autor prowadzi nas przez cały proces, poczynając od poznania własnego wzorca zachowań i jego analizy. To w jakim miejscu, o jakiej porze dnia, w jakich okolicznościach, ile słów jesteśmy w stanie napisać, można przerobić na tabelę w Excelu i tworząc bloki czasowe dopasować do swoich potrzeb. Autor sięga po różne techniki, wręcz podsuwa nam rozwiązania, które trudno zignorować. I co też niezwykle wartościowe zachęca do eksperymentowania. W końcu w moje ręce trafił naprawdę praktyczny poradnik, który potrafi dać „kopa” motywacyjnego. Krótkie rozdziały, wypunktowania, listy, ale przede wszystkim język jakim została napisana książka powodują, że ma się ochotę wdrożyć coś do swojej codzienności. Autor odsyła też czytelnika do innych swoich publikacji, jeżeli prócz pisania chcecie coś jeszcze u siebie zmienić. A poza tym daje też możliwość bezpłatnego przeczytania o „77 nawykach, które poprawią jakość Twojego życia”, moim zdaniem to niezły dodatek do tej niewielkiej gabarytowo publikacji. Projekt, w który próbuje nas wciągnąć autor, pomaga wprowadzić nie tylko systematyczność, ale też otworzyć głowę na nowe pomysły. Mi bardzo przypadł do gustu rozdział: „10 sposobów na budowanie energii potrzebnej do pisania”. Warto wyzbyć się przekonania, że należy tylko siedzieć i pisać nie zaglądając do innych źródeł albo Internetu. S.J.Scott pokazuje jak ujarzmić i usystematyzować proces twórczy. Jak dać sobie przestrzeń do poszukiwań, ale nie odpłynąć. I uczy, że tekst nie musi być w swojej pierwotnej formie doskonały, wręcz nie powinien. A czemu? Przekonajcie się sami podczas lektury. I nie bójcie się prosić o pomoc. Muszę przyznać, że trudno było mi się doszukać słabych punktów tej książki. Ponieważ kwestia, która mogłaby być lepiej dopracowana bardziej leży po stronie wydawcy lub redaktora prowadzącego. Niestety brak tu odniesienia do polskich realiów w kwestii podawanych przez autora adresów lub dostępnych form publikacji. Może warto by było coś dodać na etapie tłumaczenia? Moim zdaniem mogłoby to uczynić książkę jeszcze ciekawszą.

10. Pasja naszym życiem Ochęcka Paulina

    "Pisz jak mistrz" to bardzo przydatny poradnik, który od pierwszych stron mobilizuje czytelnika do działania. Jego forma jest bardzo przyjemna w odbiorze, łatwo zapamiętuje się treść książki i porady autora, co też zaczyna zmieniać schemat naszego myślenia. I otwiera nas na przyjmowanie porad, jakie otrzymujemy w czasie czytania. Może się wydawać, że Scott pisze o rzeczach dość prostych, jak motywacja, wygospodarowanie czasu, systematyczność pracy itp. Jak się okazuje, czasem tak proste i banalne rzeczy trzeba uwypuklać. Ten poradnik spisuje się w tym temacie bardzo dobrze i pomaga nam usystematyzować bardzo szybko zagadnienia, a za tym idzie i nam samym pomaga zmienić perspektywę i ulepszyć nasze działania. Mnie przeczytanie tej dość małej książeczki, dało sporo. W końcu nie liczy się ilość, a jakość i moim zdaniem ten tytuł ją posiada. Polecam i zachęcam do sięgnięcia.

11. zie_llina Zielińska Dominika

    Znacie to uczucie, kiedy chcecie coś skończyć, ale nie możecie się do tego zebrać? Kiedy echem w głowie obija się cały czas jedna myśl: pisz, pisz, pisz. Ale oprócz tego masz jeszcze mnóstwo innych rzeczy do zrobienia? "Pisz jak mistrz" to krótki ale i świetny poradnik o tym jak zebrać się w garść by w końcu ruszyć z pisaniem a nie tylko o nim myśleć. Książka jest nie jest długa, ale za to nadrabia treścią, dodatkowo jest bardzo łatwo przyswajalna dla wzrokowców ponieważ wszystko co najważniejsze jest wypunktowane, przez co łatwiej zapamiętać nam kwestie o których wspomina autor. Nie jest to kolejny poradnik z cyklu: pokaże Ci jak być lepszy, jest to natomiast zbiór naprawdę przydatnych wskazówek, które po przeczytaniu można wdrożyć w życie. Autor jak na tacy podaję nam wyszczególniony przepis na twórczość, pokazując czytelnikowi sztuczki, które mogą przynieść rezultaty. Rozdziały są ze sobą fajnie połączone, nie musimy przeskakiwać z wątku do wątku tylko płynie przechodzimy do kolejnych informacji. Oprócz tego jak radzić sobie z wątpliwościami, wewnętrznymi krytykiem czy rozpraszaczami nas otaczającymi autor wspomina o czymś bardzo ważnym. O nawyku. Można powiedzieć, że uczy nas nawyku pisania, pomaga go w sobie dopracować poprzez posunięcie kilku wskazówek. I powiem Wam, że to serio działa. Przynajmniej u mnie.

12. Cosdopoczytania Lempach Anna

    Jak wiecie, dużo czytam. Każdą wolną chwilę spędzam z książkami. Czytam od zawsze i gdy tylko mogę. Czytam, gdy uśpię syna, czytam gdy mąż odwiezie dziecko do żłobka i mam wolną godzinę, czytam na przerwie w pracy, czytam w podróży i gdy tylko mam sposobność. Czytanie jest dla mnie absolutnie najgenialniejszą formą spędzania wolnego czasu. Dzięki bookstagramowi mam możliwość czytania większej ilości książek, przez nawiązane współprace i bardzo to doceniam♥️ Mój problem zaczyna się jednak, gdy chcę napisać o danej lekturze. Nie potrafiłam do tej pory nazwać towarzyszących mi emocji i ładnie, spójnie opowiedzieć o tym, co w danej książce mi się podobało. Oczywiście, to że piszę w czasie przeszłym nie oznacza, że już się tego nauczyłam 😁 Podjęłam jednak pracę nad sobą, pragnę doskonalić swe umiejętności i gdy tylko miałam możliwość przeczytania "Pisz jak mistrz", nie mogłam się powstrzymać! Zainspirowana tą pozycją, postanowiłam pisać 2000 słów dziennie i powalczyć z mą "niemocą twórczą" i szkodliwymi przekonaniami. Wiem, jak powinnam wyeliminować szkodliwe i rozpraszające mnie elementy i mam nadzieję, że zdobyta wiedza pomoże mi pisać lepiej i ciekawiej. Ten poradnik to super sprawa- pełno tam motywujących cytatów, mnóstwo pomysłów i cennych rad. Autor porusza nawet kwestie zmian życiowych, które mogą przyczynić się do zwiększenia pokładów energii. Narazie jestem w fazie świadomej niekompetencji, czas coś z tym zrobić 🤗 Dziękuję za kolejną wspaniałą lekturę!

13. Insta i FB osobisty i firmowy Bartkowiak Radosław

    Każdy kto zawodowo myśli o pisaniu musi liczyć się z tym by "wyrabiać normę", tzn. pisać każdego dnia odpowiednią ilość słów. S.J. Scott nawiązuje do tego wielokrotnie w swoim poradniku "Pisz jak Mistrz. Poznaj nawyki codziennego pisania i uwolnij się od blokady twórczej". Wg autora każdy powinien ustalić minimalną ilość słów które napisze danego dnia. Wyznaczenie celu jest bardzo ważne podobnie jak dzieje się to w przypadku sportowca, który ustala ile kilometrów przebiegnie w czasie treningu, czy szkoleniowca, który planuje jak długo będzie trwała prezentacja lub inżyniera, projektującego liczbę przedmiotów jakie powstaną dzisiaj na produkcji. J.S. Scott to psycholog i autor bestsellerów, który w swoich książkach w przystępny sposób przekazuje wiedzę oraz swoje bogate doświadczenie. Trafnym spostrzeżeniem jest to, że zawsze można usunąć sowo lub zdanie które nam się nie spodoba ale niczego nie można zrobić ze słowami, które jeszcze nie powstały. 2 tysiące słów dziennie to przyzwoite minimów by tworzyć unikając blokady twórczej. Najważniejszy jest nawyk, dzięki któremu pisanie stanie się stałym elementem naszej codzienności. W swoim poradniku autor podaje przykłady pracy znanych pisarzy a także zdradza sekrety swojej twórczości. Atutem poradnika jest to, że przekazuje nam wskazówki jak przygotować szkic, redakcję, korektę oraz wszystkie inne niezbędne etapy do finalnego powstania książki. Książkę polecam zwłaszcza tym którzy stawiają pierwsze kroki w literackim świecie.

14. zniegrzecznejpolki_texaslights Misztal Dominika

    Próbowaliście swoich sił w pisaniu? Czy jest coś, co chcielibyście tworzyć? Wiersze? Poradniki? Romanse lub fantasy? A może już tworzycie, ale doświadczacie blokady twórczej? Jeśli tak, książka S. J. Scotta „Pisz jak mistrz” może okazać się bardzo pomocna. Jest to jeden z lepszych poradników dotyczących pisania, jakie czytałam. Nie skupia się wyłącznie na pustym frazesie „jeśli chcesz pisać lepiej, musisz robić to codziennie”. Jest to oczywistość, dotycząca każdej umiejętności. Zamiast pustej formułki, S. J. Scott daje nam realny przepis na stworzenie książki. Przytacza problemy każdego pisarza i mówi, jak można sobie z nimi poradzić. Podaje prawdziwe przykłady twórców i ilość pisanych przez nich słów. Mówi, jak ważna jest rutyna, jak się zmotywować i jak sprawdzić, kiedy jest się najbardziej produktywnym. Rozkłada proces tworzenia na czynniki pierwsze i omawia każdy z nich. Czytając poradnik „Pisz jak mistrz”, czułam się trochę jakbym czytała instrukcję obsługi własnej kreatywności. Książka jest stworzona w zorganizowany i przystępny sposób, nie przytłacza, czyta się ją z przyjemnością. Autor zapoznaje czytelnika nie tylko z przydatnymi technikami twórczymi, ale też z pomocnymi narzędziami, które można znaleźć w sieci. Dawno nie czułam się tak zmotywowana i pełna weny jak po tej lekturze.

15. domihemmo Żyłowska Dominika

    Nie ukrywam, że od dłuższego okresu czasu pociąga mnie pisanie. Jest to uwarunkowane tym, że czytam dużo książek, a także posiadam kreatywną duszę, która co chwilę jest bombardowana przez całą masę inspiracji. Jednak gdy mam przysiąść do roboty—w moment ulegam rozproszeniu. Często zdarza się, że napiszę jeden rozdział, a później nie wracam już do napoczętej powieści. Moja początkowa mobilizacja się gdzieś ulatnia. A szkoda. Może spod mojego pióra wyszedłby jakiś bestseller. W moje ręce jednak trafiła książka, która wywołała we mnie niemałe podekscytowanie. Pomyślałam sobie: Może ten tekst będzie stanowił idealną receptę na moją prokastrynacje. I wiecie co? Myślę, że po tej lekturze ruszę z moją przygodą pisarską na poważnie. Książkę pochłonęłam w półtorej godziny, ponieważ nie jest jakoś wielka objętościowo. Zawiera jednak całą masę konkretnych i wartościowych informacji. Lektura naładowała mnie całą masą pozytywnej energii i zmobilizowała mnie do podjęcia konkretnych działań. Autor zaoferował mi plan, jak mam przełamać swoją prokastrynacje, wdrożyć nowe nawyki, a także jak uciszyć swojego wewnętrznego krytyka na czas tworzenia pierwszego szkicu. Nie powiem, sprawia mi to ogromną trudność. Nawet podczas pisania recenzji mam ochotę wracać do początkowych zdań i dokonywać małych poprawek. Głupia tendencja perfekcjonistki. ODEJDŹ KRYTYKU. Fajnie, że autor odnosił się do swoich własnych doświadczeń, ponieważ jego realizm daje nam dodatkowego kopa do napisania własnego tekstu. Ukazuje nam widoczne rezultaty i korzyści z systematycznego pisania. Z całą pewnością jest to wartościowa książka, która pomoże Wam pokonać waszą blokadę twórczą.

16. Babski Kącik Serocka Żaneta

    Każdemu kto regularnie pisze zdarzają się momenty braku weny. Nie dotyczy to tylko piszących powieści czy kryminały. Miałam tak nie raz prowadząc tego bloga a także pisząc swoją pracę licencjacką lub realizując inne zadania twórcze. Z ciekawości zamówiłam książkę PISZ JAK MISTRZ psychologa i autora bestsellerów w dziedzinie samodoskonalenia się S.J. Scotta. Książka PISZ JAK MISTRZ POZNAJ NAWYKI CODZIENNEGO PISANIA I UWOLNIJ SIĘ OD BLOKADY TWÓRCZEJ skierowana jest do każdego kto czasami czuje niemoc. Przyda się uczniom szkół bo jest skutecznym motywatorem. Autor podaje bardzo konkretne rozwiązania. Jednym z nich jest jasne określenie celu. Jestem osobą, która wiele rzeczy notuje na papierze. Robię listę zadań na dany dzień i odhaczam/ skreślam to co już wykonałam. To mnie mocno motywuje i nie pozwala zapomnieć o dalszych zaplanowanych zadaniach. Kolejnymi zaleceniami autora jest określenie miejsca na pisanie. U mnie jest to salon. Trzymam laptopa na kolanach a obok śpi mój pies. Nie mogę narzekać na warunki. Wprowadzenie rutyny i monitorowanie jej to ważne elementy codziennej pracy pisarskiej. S.J. Scott zaleca pisanie minimum 2000 słów dziennie. Nie jestem twórcą powieści i nie mam kontaktów z wydawnictwami dlatego jeśli czuję się źle to nie zmuszam się do pisania. Jestem introwertykiem i zawsze lubiłam pisać. Żałuję, że podczas mojej szkolnej edukacji nie trafiłam na taką książkę. Z pewnością lepiej by mi się pisało bo znajduje się w niej mnóstwo cennych rad. Autor zaleca nauczenie się pisania bezwzrokowego, minimalizowanie tego co nas rozprasza, skupianie się na jednym projekcie jednocześnie itp. Bardzo polecam tą mikro książeczkę.

17. BookJedenWie Witas Justyna

    Tytuł tego wpisu jest dość reklamowy: "Jeden z najlepszych poradników o pisaniu, jaki miałam okazję czytać". Brzmi nierealnie? Opis wydawcy: Doba dla każdego ma dwadzieścia cztery godziny. Wielu z nas ma również stałą pracę, dom i rodzinę. Wydaje się, że nigdy nie ma wystarczająco dobrego czasu na napisanie książki, artykułu czy scenariusza. Kiedy wreszcie można usiąść i zacząć pracować, okazuje się, że słowa nie chcą spłynąć na papier - blokada twórcza sprawia, że nawet bardzo dobre pomysły nie zostają przekute na gotowe dzieło. A przecież są ludzie, którzy swobodnie piszą nawet po kilka książek rocznie i zdają się nie ulegać zgubnej prokrastynacji. Taki stan można osiągnąć w dość prosty sposób: wyrobić w sobie nawyk codziennego pisania. Dzięki tej książce wprowadzisz pisanie do swojej codzienności. Poznasz zasady rządzące nawykami i przydatne instrukcje, które sprawią, że proces twórczy stanie się rutyną. Dowiesz się także, jak utrwalić nawyk pisania i pokonać blokadę twórczą. Przekonasz się, że każdy odnoszący sukcesy autor opracowuje własną, najlepszą dla siebie praktykę pisania, aby regularnie tworzyć treści. W kolejnych rozdziałach opisano 15 nawyków pisarskich, które możesz wykorzystać, aby systematycznie produkować teksty i konsekwentnie realizować przyjęte cele pracy twórczej. Nie zabrakło tu praktycznych wskazówek dotyczących pokonywania negatywnych przekonań, które nader często stają autorowi na drodze do sukcesu. Ta książka nie nauczy cię w jaki sposób pisać dobrze. W tym może pomóc jedynie praktyka. "Pisz jak mistrz" podpowie, jak pisać i nie dać się tzw. 'blokadzie twórczej'. Jestem jedną z tych osób, które od zawsze czekały na wenę. A po zastosowaniu tych praktyk naprawdę zaczęłam pisać. Może nie jakoś wiele, ale powoli, do przodu. Autor stosuje praktyczne porady, jak zacząć systematycznie, dzień w dzień pisać. Nie ważne co - powieść, opowiadanie czy reportaż. Po prostu pisać. I jak przygotować się do pisania. I co zrobić po napisaniu książki. Polecam. 5/5 gwiazdek!

18. paulaczyta Ciulak Paula

    Poznaj nawyki codziennego pisania i uwolnij się od blokady twórczej. Bardzo ciekawa okładka, cienka książka, zawierająca wiele rad dla każdego kto pisze. Lubisz pisać? Może dopiero chcesz spróbować w tych swoim sił? Brak ci weny, albo masz blokadę? To ksiazka dla ciebie. Jeśli chcesz wiedzieć jak znaleźć czas i siłę na pisanie, jak zmimalizować to, co nas od tego rozprasza, jak doprowadzić książkę do końca, to powinieneś przeczyta ta książkę. Bardzo pomocna, lekka książka którą warto przeczytać.

19. - Paryjczak Marta

    S.J. Scott „Pisz jak mistrz. Poznaj nawyki codziennego pisania i uwolnij się od blokady twórczej” Czy pisanie publikacji może stać się jednym ze zdrowych nawyków? Kiedy ktoś pomyśli, że chciałby być wziętym pisarzem, jak chociażby Stephen King, zaraz przychodzi pytanie, czy w ogóle ma się talent. Doświadczenie pokazuje jednak, że zdolności są ważne, bo bez nich trudno być wizjonerem i twórcą. W większym jednak stopniu liczy się codzienna praca. Powinna stać się swego rodzaju rutyną, żeby nie tylko udało się zacząć pisać, ale by daną publikację ukończyć i udostępnić czytelnikom. S.J. Scott, autor licznych e-booków poprzez kolejny pt. „Pisz jak mistrz. Poznaj nawyki codziennego pisania i uwolnij się od blokady twórczej” próbuje zachęcić młodych adeptów sztuki pisania, żeby „nie składali broni” przed naciśnięciem klawiszy swojego komputera. A najlepiej nigdy. Od czego zacząć, gdy chce się pisać? Zawsze można stosować zasadę, że pisze się tylko wtedy, gdy przychodzi tak zwana wena. Stosując tę metodą, trzeba się jednak liczyć z tym, że takie uczucie „twórczej pełności” nie przychodzi codziennie. Mało tego, nie pojawia się na zawołanie i nie można spodziewać się, że będzie zawsze wtedy, gdy ktoś akurat ma wolną chwilę, żeby coś napisać. Zanim więc ktoś napisałby w ten sposób drugi rozdział swojej powieści, czy kolejny fragment opowiadania, mogłoby minąć kilka tygodni, czy nawet miesięcy. Jeśli ktoś ma wiele innych zajęć poza pisaniem, prawie na pewno nie pamiętałby, co było w pierwszym rozdziale albo jak zacząć kolejny. Mogłoby dojść nawet do kuriozalnej sytuacji, że po tak długim czasie pojawiłby się pomysł, który zupełnie nie pasuje już do zawiązanej „z lekka” akcji. Wówczas trzeba by było zaczynać wszystko od początku. Zamiast czekać na przypływ olśnienia twórczego, lepiej więc pisać wtedy, gdy ma się czas. Brzmi to bardziej, jak rzemiosło niż jak sztuka, czy zajęcie, które można by określić mianem pasji. Niemniej każdy rodzaj zainteresowania wiąże się zwykle z tym, że trzeba zdobyć pewne umiejętności, żeby być biegłym w danej dziedzinie, co wymaga nieraz wysiłku, poświęceń i właśnie rutyny. Chcąc zatem pisać, warto odpowiedzieć sobie na pytanie, jak wiele czasu można poświęcić na taką czynność każdego dnia lub w danym tygodniu. Określając ramy czasowe, można ująć ten moment „sam na sam” z dokumentem tekstowym w swoim grafiku. Zajęcie to przestaje być już wówczas tylko gdybaniem czy „marzeniem ściętej głowy”. Staje się za to jedną z czynności wpisującą się w codzienny rozkład dnia. Łatwiej wtedy się zmobilizować i poświęcić tę chwilę swojej uwagi na zgłębianie tematu, czy na opisach, które mają się znaleźć w publikacji, zanim się ktoś do niej na dobre zabierze. Myśli, które przeszkadzają w pisaniu Przede wszystkim warto zmienić sposób, w jaki patrzy się na pisanie. Jest to zajęcie, które zwykle kojarzy się z pewnym prestiżem, z dużymi pieniędzmi i ze sławą, chociażby mając na myśli wspomnianego już docenionego autora horrorów. Często mówi się o popularnym paradoksie, że ktoś chciałby napisać bestseller i z tą myślą „siada do pisania” swojej wielkiej powieści. Prawda jest taka, że po pierwsze nie da się przewidzieć, czy publikacja odniesie mniejszy lub większy sukces. Po drugie trudno jest pisać z przekonaniem, że publikacja ma być swego rodzaju arcydziełem. Już takie nastawienie sprawia, że w głowie „włącza się” blokada twórcza. Każdy wyraz i każde zdanie przychodzi wtedy z takim mozołem, jakby ktoś wiosłował w tę i z powrotem: co się napisze, to się wykreśli i tak w kółko. Do tego dochodzi też inna popularna rada, czyli tak zwana magia pierwszego zdania. Jeśli już ktoś takie „popełni”, czytelnik jest „jego”. Wcale tak być nie musi, chociaż warto dbać o to, żeby publikacja „nie przynudzała” na żadnym z kolejnych etapów. Początkujący pisarz może też pomyśleć, że trzeba by było się dokształcać. Nie ma w tym nic złego, a nawet faktycznie pewne wskazówki mogą być pomocne. Na przykład te, które można znaleźć w publikacji S.J. Scott’a. Trzeba jednak zachować w tym jakiś umiar i pamiętać, że każdą teorię najlepiej sprawdzić w praktyce. Poza tym, jeśli ktoś zapisałby się na wybrane warsztaty pisarskie, to nawet nie umiałby odpowiedzieć na proste pytanie, z czym w ogóle ma problem. Skoro jeszcze nie zaczął, to nie wie, czy z trudnością przychodzi mu opisywanie postaci, „pociągnięcie” wątku dalej, czy może nie potrafi „wyrzucić” z tekstu tego, co jest niepotrzebne. Niekiedy pojawia się też takie przekonanie, że ludzie „po piórze” są wyjątkowo mądrzy, oczytani, obyci i w ogóle „och i ach”. Trudno mierzyć się z takim wzorcem komuś, kto jest lub ma się za osobę o znacznie skromniejszym zasobie atutów. W rzeczywistości, jeśliby wziąć pierwszą powieść jednej z tych osób, które znajdują się w czołówce poczytnych autorów, prawdopodobnie nie byłaby aż taka „superowa”. Przykładem mogą być początki twórczej drogi Ernesta Hemingwaya. Pierwsze publikacje, które wyszły spod jego pióra są poprawne, ale daleko im do „Komu bije dzwon”, czy do powieści „Pożegnanie z bronią”. Trzeba sobie uświadomić, że każdy kiedyś zaczynał, że nikt nie urodził się genialnym pisarzem i, jeśli już, stał się nim nie od razu. Wracając jeszcze do Ernesta Hemingwaya, warto sobie uświadomić, że zanim skończył powieść „Komu bije dzwon”, napisał kilkadziesiąt zakończeń, nim wybrał to jedno jedyne. Pokazuje to tylko, z jakim nastawieniem ktoś podchodzi do swojego pisania. Śpiesz się powoli Początkujący pisarze są tak wniebowzięci, jak tylko uda się im już coś napisać, że od razu chcą to publikować. Nie przeczytawszy tego jeszcze raz, nie mówiąc już o tym, żeby zastanowić się, czy na pewno wszystko jest tak, jak być powinno. Dobrą praktyką jest tak naprawdę, aby napisać publikację i „odłożyć” ją na trochę. Najlepiej „dać jej odpocząć” co najmniej tydzień, a już minimum kilka dni. Chodzi o to, żeby później, sięgając po nią, gdy minie ten czas, przeczytać uważnie i sprawdzić, czy nie ma w niej jakiś błędów. Dzisiaj jest tak wiele możliwości, żeby wyeliminować czyjeś potknięcia językowe albo logiczne, czy nie do końca poprawnie sformułowaną wypowiedź, że autor nie musi się tym zajmować samodzielnie. Na koniec jednak po wszystkich wprowadzonych zmianach i tak wypadałoby przeczytać swoją pracę, zanim podejmie się decyzję, czy w „takim stanie” można/chce się ją opublikować. S.J. Scott opracował swoją metodę postępowania w takiej sytuacji, czyli metodę małych kroków. Odnosi się zarówno do sprawdzania napisanego tekstu, jak i do tworzenia szkicu całej pracy nad danym dziełem. Sugeruje, żeby czytać tekst co najmniej trzy razy, by podczas kolejnego analizowania treści skupić się na zupełnie innym aspekcie. Na przykład raz na samym tekście, czy nie brakuje jakiś „zjedzonych” wyrazów, a za drugim podejściem, uwzględniając gramatykę, interpunkcję i ortografię, itp. Warto pamiętać, że opublikowanej książki, e-booka, czy nawet audiobooka stworzonego na bazie napisanej publikacji nie da się już wycofać. Można co najwyżej opublikować kolejne wydanie. Jednak ma to sens tylko w przypadku poradników i pozycji typowo naukowych. Trudno natomiast wydać wznowienie np. powieści, opowiadań, czy wierszy. Co najwyżej można przygotować wersję elektroniczną, jeśli dotychczas była dostępna tylko papierowa. Nie zmieni to jednak zawartej treści w oryginale, a jedynie może zmienić układ zapisu, ponieważ e-book „składa się” nieco inaczej niż typową książkę papierową. Określanie, ile dziennie można napisać Topowi pisarze, którzy wydają w ciągu roku nawet kilka publikacji, są w stanie pisać praktycznie non stop, czyli dzień po dniu, tydzień po tygodniu. Także w ich przypadku pisanie nie jest pracą dorywczą, a taką na cały etat, a nawet i więcej. Warto, chociażby wziąć pod uwagę takiego młodego i płodnego pisarza, jak nasz rodzimy Remigiusz Mróz, który wydaje średnio dwie, trzy publikacje na rok. Jak oni to robią - chciałoby się zapytać. Sekret tkwi w rutynie codziennego pisania. Określają, ile dziennie piszą liczby znaków i trzymają się tej wartości, jak wiszący nad przepaścią trzyma się kurczowo wystającej skały. Czasami do głosu dochodzi prokrastynacja, czyli taki rodzaj zniechęcenia lub nawet lenistwa, że dzisiaj to ja bym sobie odpuścił, bo np. wczoraj tyle napisałem. Dzisiaj mam wakacje od pisania i mogę zająć się czymś innym. Być może takie podejście ma swoje uzasadnienie, jeśli ktoś pisze naprawdę długo, czyli powiedzmy przez kilka godzin dziennie bez przerwy. Przeważnie jednak, zanim pisanie stanie się zajęciem, z którego naprawdę można wyżyć, poświęca się mu nie więcej niż godzinę, czy dwie dziennie. Warto więc określić sobie taką liczbę znaków, jaką ktoś mógłby napisać metaforycznie „z zamkniętymi oczami”, by nie byłaby dla niego zbyt poważnym wyzwaniem. Jako początkujący, najlepiej skupić się na mniejszym zakresie słów. Autor sugeruje w tym przypadku dwa tysiące, ale tysiąc i półtora też będzie dobrą liczbą. W przeliczeniu na liczbę znaków dwa tysiące słów to prawie piętnaście tysięcy znaków bez spacji. Mówiąc po ludzku, to tak jakby napisać cztery, pięć artykułów dobrej jakości, w których ujmuje się szczegółowo konkretne zagadnienie. Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest określenie na początek mniejszej liczby słów, jaką ktoś będzie chciał od siebie „egzekwować”, niż zawyżać sobie poprzeczkę. Takie myślenie, że poczytny autor powiedział, że pisze dziennie dwa tysiące słów, a początkujący autor napisze ich trzy tysiące i będzie z tego powodu wielce zadowolony, nie gwarantuje dobrych wyników. Dlatego że najczęściej z tych dwóch tysięcy słów, które napisze doświadczony autor, tylko niewielki procent będzie do usunięcia na końcowym etapie. Natomiast u początkującego pisarza procentowo wygląda to zupełnie na odwrót. Dopiero z czasem ta krzywa zacznie się zmieniać na korzyść wartościowej treści. Po prostu pisać Autor przekonuje, że osoba początkująca, czy nawet już nieco oznajmiona z warsztatem, powinna przelewać swoje myśli na papier tak jak jej przychodzą do głowy, żeby nie tracić czasu. Na grupowanie treści i wykreślanie zbędnych fragmentów przyjdzie chwila później. Ma to oczywiście swoje dobre strony, czyli można się spodziewać, że nie ucieknie żaden wątek, który się komuś „objawił”. Często gęsto, gdy ktoś pisze i jednocześnie poprawia to, co napisał, zapomina o tym, co dalej chciał napisać. Nie ma też takiej naturalnej płynności między jednym akapitem a następnym, jeśli ciągle się przerywa, żeby zobaczyć, czy to, co się napisało, ma jakiś sens. Zbudowanie atmosfery w publikacji to jeden z ważniejszych aspektów i, często, jeden z najtrudniejszych. Nie warto więc „zawracać sobie głowy” poprawianiem treści, czy zastanawianiem się, czy dany fragment jest dobry, czy nie. Zwłaszcza gdy dopiero powstaje tak zwany pierwszy szkic roboczy. Jeśli ktoś pisze na komputerze, wtedy można śmiało trzymać się tej metody. Dlatego, że dokument tekstowy może mieć w zasadzie nieskończoną liczbę stron. Zupełnie inaczej jest wówczas, gdy ktoś postanowi pisać na papierze. Może być to męczące, a jeśli zapomni się o numeracji stron, odnalezienie się w tych zapiskach będzie nieraz wymagało nie lada cierpliwości. Poza tym pisanie na papierze staje się zmorą naszych czasów. Pisarz często nie zdaje sobie sprawy lub nie zastanawia się w ogóle nad tym, że pisząc na papierze, przyczynia się do wycinki drzew. Tak samo wtedy, gdy zdecyduje się wydać swoją powieść, czy innego rodzaju twórczość w formie drukowanej. Jest to nieekologiczne, a niekiedy nawet niepraktyczne, ponieważ mieszkania zdają się kurczyć. Ponadto technologia wypiera coraz bardziej tradycyjną formę publikacji. Zdecydowanie wygodniej też mieć przy sobie sto pięćdziesiąt e-booków, czy publikacji w innych wersach cyfrowych, niż tyle samo w wersji papierowej. Któż by to udźwignął i gdzie by to pomieścił? Z drugiej strony pisanie na papierze miało swój urok. Ograniczona dostępność miejsca sprawiała, że jednak piszący musiał chwilę się zastanowić nad tym, co chce zapisać. Dzisiaj można korzystać z tej „mądrości” w inny sposób. Wystarczy wyobrazić sobie, że dokument tekstowy nie jest nieskończony. Najlepiej zapisywać każdy rozdział osobno, a dopiero na koniec złożyć wszystkie w jedną całość. Pomocne może być też to, że ktoś z góry określi, że chciałby zamknąć swoją publikację w maksymalnie trzystu stronach. Dzięki temu „nie utonie się” w pracy nad tekstem, co jest jedną z częstszych przyczyn, dlaczego ostatecznie nie udało się ukończyć danej pracy. Miejsce, w którym się pisze Są takie miejsca, w których słowa i myśli przychodzą łatwiej niż gdzie indziej. Dla jednych będzie to po prostu spokojny kącik w domu. Dla innych miejsce w przedziale w pociągu, jeśli codziennie spędzają w takim środku transportu co najmniej dwie godziny. Jeszcze inni mogą udać się do parku, czy do pubu lub kawiarni, gdzie inspirująco wpływają na nich odgłosy z takich miejsc. Równie dobrze można usiąść przy komputerze w dowolnym miejscu, wyszukać odpowiednią muzykę, która dokładnie oddaje atmosferę miejsca, w jakim komuś pisałoby się najlepiej. Gdy już ktoś zacznie pisać i „wciągnie się” w treść, którą „wyrzuca z siebie”, otoczenie przestaje odgrywać jakąś większą rolę. Ważne jest jednak w momencie, kiedy trzeba zacząć przelewać myśli na papier. Jeżeli początkujący pisarz nie wie, gdzie pisałoby mu się najlepiej, warto zrobić mały eksperyment i w jednym tygodniu pisać przeważnie w jednym miejscu, a w kolejnym w innym. Wtedy łatwo porównać, jakie klimaty komuś odpowiadają. Zwłaszcza jeśli zestawi się ze sobą dwa zupełnie różne otoczenia tydzień po tygodniu. Jak pisać, żeby napisać? Jest multum ludzi, którzy chcą lub chcieli napisać i wydać swoją twórczość. Jednak zostaje z nich tylko niewielki ułamek, czyli osoby, którym faktycznie ta sztuka się udała lub uda. Dlaczego tak się dzieje? Jest wiele zniechęcających okoliczności. Jedną z nich jest sto pięćdziesiąt tysięcy pomysłów na różne powieści. Ktoś przypuśćmy zaczyna pisać książkę i nagle wpada na genialny pomysł, który nie pasuje do tej treści. Myśli już o napisaniu kolejnej powieści i czuje, że w ten sposób zwiększa zarazem szansę na zysk ze sprzedaży. W konsekwencji może pozaczynać dziesięć książek i z każdą z nich utknąć na pewnym etapie lub wypalić się, zanim cokolwiek uda się skończyć. Autor sugeruje, żeby pisać tylko jedną książkę naraz, a nie więcej. Dobrą praktyką natomiast jest podręczny notes do zapisywania różnych swoich myśli, które odnoszą się do pisanej treści albo które będzie można kiedyś wykorzystać przy pisaniu innych książek, czy poradników. Nieraz samo pisanie bywa problemem, gdy ktoś utknie i nie wie, co dalej. Na przykład skończył już pisać, dał swoją twórczość do przeczytania wybranym czytelnikom i okazało się, że trzeba wiele jeszcze zmienić lub dodać, żeby „tchnąć w tę pracę więcej życia”. Zawsze wtedy można skorzystać z pomocy tych, którzy piszą na zamówienie albo osób fachowo zajmujących się doradzaniem w takich przypadkach. Inny kłopot pojawia się, kiedy otrzymuje się zwrot od redakcji z informacją, że owszem wydawnictwo pracę opublikuje, jednak po konkretnych zmianach. Wtedy są dwie podstawowe możliwości - albo autor wprowadza poprawki, które są wymagane, albo szuka innego wydawnictwa do momentu, aż w końcu ktoś przystanie na taką wersję, jaka już jest. Dzisiaj jest jeszcze inne rozwiązanie, z którego korzysta coraz większa liczba piszących. Mianowicie wydawanie „na własną rękę”, czyli selfpublishing. Kiedy już ktoś jest świadomy, że przechodzi „trudne chwile” ze swoją pracą, warto szukać pomocy. Prawdopodobnie uda się wówczas znaleźć szybciej odpowiedź na pytanie, jak dobrnąć do szczęśliwego wydania swojej powieści, czy innego rodzaju dzieła. O wiele szybciej niż gdyby ktoś starał się samodzielnie uporać ze wszystkim, co go spowalnia podczas pisania. Na koniec oczywiście każdy jest sam autorem swojej twórczości i powinien obiektywnie spojrzeć na to, co napisał, czy chce się pod taką treścią podpisać, czy nie. To tylko kilka z wielu ważnych zagadnień, jakie w mniejszym lub w większym stopniu autor porusza. Być może ktoś będzie mieć zastrzeżenia co do układu treści w jego poradniku, ale raczej przyzna na koniec, że ma to swoje uzasadnienie. Zatem „do boju” młodzi adepci sztuki pisania - przeczytać, chociaż raz, a następnie wybrać się w twórczą podróż, która zwykle więcej daje, niż zabiera, pomimo tego, że wymaga wyrzeczeń, uwagi, skupienia, odosobnienia nieraz, żeby powstało to, co miało się w zamyśle. Publikacja jest warta uwagi, a ze względu na jej rozmiary, nie powinna być dla nikogo zbyt wielkim wyzwaniem. Czyta się ją całkiem dobrze, tym bardziej, że każdy rozdział łatwo zrozumieć.

więcej recenzji

ukryj recenzje