(Nie)grzeczni? Rodzinne nieporozumienia widziane oczami dzieci w wieku 6 - 12 lat

Recenzje książki: (Nie)grzeczni? Rodzinne nieporozumienia widziane oczami dzieci w wieku 6 - 12 lat (15) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Miasto Dzieci Eliza Idczak

   Powiedzenie „małe dzieci – mały kłopot, duże dzieci – duży kłopot” zaczyna być rozumiane przez rodziców dopiero, gdy ich pociechy dorastają, ponieważ dotyczy jednego z zadań, jakim jest wpływanie na los dziecka, które w wieku szkolnym powoli zaczyna odcinać pępowinę i ograniczać kontrolowanie, nakazywanie i podpowiadanie rodzica, który niejednokrotnie jest tym zaskoczony i rozczarowany. Wbrew pozorom ten trudny okres w życiu, pełny kryzysów, kłopotów i złości, da się przetrwać. Pomoże w tym książka Małgorzaty Bajko i Moniki Janiszewskiej (Nie)grzeczni? Rodzinne nieporozumienia widziane oczami dziecka w wieku 6 – 12 lat. Po ciepłym przyjęciu pierwszego poradnika, na rynku wydawniczym ukazuje się jego kontynuacja – zbiór trzydziestu codziennych sytuacji, przedstawionych z trzech perspektyw – dojrzewającego dziecka, rodzica i psychologa. Dzięki lekkiej formie pomaga zdystansować się i spojrzeć na różnice między dorosłym, a dzieckiem z innej perspektywy. Książka podzielona jest na trzy części – Ono rośnie, a my mamy ciągle pod górkę, Niegrzeczność – sytuacje widziane oczami dziecka i rodzica oraz Budować mur albo być bliżej – w których dokładnie i przejrzyście zostały opisane najczęstsze sytuacje doprowadzające do kłótni między członkami rodziny, uświadamiając czytelnikowi, że oba światy można przybliżyć dzięki empatii, zrozumieniu, gotowości do wysłuchania. Co ważne, lektura dotyczy nie tylko takich problemów jak koleżeńska solidarność, kradzież czy szantaż między rodzeństwem, ale również sytuacji wymuszonych zmianą stylu życia i dostępu do Internetu, m.in. hejtu w sieci, cyberprzemocy, erotyki. (Nie)grzeczni? Rodzinne nieporozumienia widziane oczami dziecka w wieku 6 – 12 lat to mądry i praktyczny poradnik, przygotowujący rodziców na zmiany w zachowaniu dojrzewających dzieci. Jego główna zaleta to przejrzyste i zabawne opisy sytuacji problemowych, dzięki czemu treść czyta się szybko i przyjemnie, a co najważniejsze na długo zapamiętuje się ważne kwestie bez żmudnego „zakuwania”. Autorki pomijają nużącą, fachową terminologię, zastępując ją prostymi, uniwersalnymi zasadami wychowania, częściowo przedstawionymi w formie komiksu, które sprawdzą się w każdym domu. Ponadto na pochwałę zasługuje też sposób wydania – poradnik jest lekki i niezbyt gruby, więc można zabrać go ze sobą wszędzie i czytać w dowolnej chwili. Treść natomiast nie wymaga bezwzględnego przeczytania książki strona po stronie – korzyści przyniesie również wybiórczo wybierana tematyka. Warto również zwrócić uwagę na fakt, iż odbiorcami omawianej pozycji nie muszą być wyłącznie rodzice, ale także nauczyciele i studenci pedagogiki, którzy z szkole natrafią na te same problemy. Podsumowując, książka Małgorzaty Bajko i Moniki Janiszewskiej (Nie)grzeczni? Rodzinne nieporozumienia widziane oczami dziecka w wieku 6 – 12 lat to pozycja dla szerokiego grona dorosłych, którzy na co dzień mają kontakt z dziećmi w dedykowanym na okładce wieku. Nie poucza, a wręcz przekonuje, że w problemach z dorastającymi dziećmi nie jesteśmy osamotnieni. Jeśli potrzebujecie pomocy w zrozumieniu czym dla dziecka jest „niegrzeczność”, ta książka jest dla was.

2. Dzieci - czasopismo dla rodziców przedszkolaków Barbara Górecka / Dom Bajek

   Im dalej w las, tym więcej drzew – mówi przysłowie. Inna zaś wspomina: Małe dzieci – mały kłopot, duże dzieci – duży kłopot. Nie jest łatwo być rodzicem, a jeśli do tego dążymy do bycia rodzicem świadomym, odpowiedzialnym, uważnym, wspierającym, wyrozumiałym, cierpliwym… Lista tych przymiotników sięga nieskończoności, każde niesie w sobie inne wyzwanie, które niczym puzzle zespalają całość tej skomplikowanej układanki. Często wpadamy w pułapki, badamy pola różnych rozwiązań, intuicyjnie lub krocząc za konkretnym przykładem czy wskazówkami bardziej od nas doświadczonych. Cóż – prawda jest taka, że rodzicielstwo to nieustająca nauka. Dlatego warto szukać wsparcia, zarówno wśród przyjaciół, autorytetów, ale także posiłkując się literaturą. Nie ma poradników doskonałych – o tym już pisałam. Ale wiele z nich skonstruowana jest tak, by dawać nam oparcie i wiedzę, którą można wykorzystać, filtrując ją oczywiście przez osobowość i charakter naszych dzieci. Małgorzata Bajko i Monika Janiszewska zebrały w książce „(Nie)grzeczni? Rodzinne nieporozumienia widziane oczami dzieci w wieku 6-12 lat” (wyd. Helion, 2020) ponad trzydzieści przykładów spotykanych nader często w rodzinnej codzienności życia z dziećmi w wieku szkolnym. Przywołane sytuacje dotyczą wydarzeń domowych, szkolnych, relacji z rówieśnikami, jednym słowem chwil, które prędzej czy później zdarzy nam się napotkać. Każdy przykład opisany jest najpierw okiem obiektywnego narratora, a następnie rozłożony na czynniki pierwsze z uwzględnieniem odczuć obu stron. Weźmy na przykład „Poranny foch” (czy nie jest on znany rodzicom dzieci w wieku wszelakim?), Martyna, lat 7. Dziewczynka co rano ma problem z ubraniem się, decyzją związaną z wyborem stroju czy fryzury. Napięcie wzrasta z każdą minutą, czego efektem jest regularne spóźnianie się do szkoły oraz nieprzyjemna energia między dzieckiem i rodzicami. Co czuje Martyna? Autorki przywołują niechęć do wstawania związaną z niewyspaniem, niemożność akceptacji rozkazującej niczym generał mamy, nieprzyjemność czesania włosów (To boli!). Dalej pojawia się poczucie niesprawiedliwości (Przecież ona także na mnie krzyczy…) i przykrości, gdy wzajemna niechęć poranna osiąga apogeum. Co czuje mama? Czuje się bezsilna, nie rozumie zachowania córki, ale też nie czuje się komfortowo w konfrontacji z nauczycielką. Opis sytuacji podsumowany jest wyczerpującym komentarzem psychologa, który ma pomóc stronom konfliktu na osiągnięcie kompromisu. Autorki podają możliwe przyczyny leżące u podłoża zachowania dziewczynki i wskazówki, które warto rozważyć. Wraz z rozwojem i dorastaniem dziecka pojawiają się na rodzicielskim horyzoncie nowe wyzwania. Nie ma potrzeby, by się ich bać, raczej przyjąć je z „dobrodziejstwem inwentarza”. Jeśli naszą codzienność oprzemy na woli dialogu i zrozumienia obu stron musi wyniknąć z tego coś dobrego. Powodzenia!

3. nietypowerecenzje.blogspot.com

   "Sytuacji, w których możemy pogłębić, ale też osłabić wzajemny kontakt, są setki. Każdy dzień dostarcza nam nowych. Możemy zaatakować słownie albo obiektywnie opisać to, co widzimy/czujemy." Bardzo się cieszę, że ta książka pojawiła się na rynku wydawniczym, z głównym przeznaczeniem dla rodziców, ale śmiem twierdzić, że również będzie pomocna dla pedagogów, wychowawców, itp. Nie ma szkół, które uczyłyby rodziców, jak wychowywać dzieci, stąd pozycja ta idealnie wpisuje się we wciąż aktualne kwestie relacji między rodzicem a dzieckiem. Jak wiadomo, dzieci są różne, mają też, jak pokazują autorki, różnorodne problemy. Zatrważająco ich wiele, a stopnie barier i trudności, z jakimi zmagają się na co dzień, wprawiają w niemałą konsternację. Z czego to wynika? Na to, jak i wiele podobnych pytań próbują odpowiedzieć autorki, które dzięki zdobytej wiedzy, wieloletniemu doświadczeniu podjęły się tego trudnego, ale niezwykle ważnego zadania - pokazania nam świata dorastających dzieci i naszego (rodziców) stosunku do ich kłopotów, problemów. Trzydzieści sytuacji, trzydzieści charakterów, trzydzieści relacji rodzic - dziecko. trzy rozdziały i ważne wskazówki. Został tutaj również poruszony temat cyberprzemocy, pomówień w sieci. To akurat bardzo na czasie i wciąż (niestety) aktualny problem. Jest tu także mowa o niedozwolonych stronach www, czy podkradaniu pieniędzy z portfela rodzica. Ale też naprawdę wiele innych, istotnych problemów. Ważne, że autorki pokazują nie tylko sytuację, w której głównym bohaterem jest dziecko, ale też najczęstsze reakcje rodziców oraz swój - psychologiczny - punkt widzenia, spostrzeżenia i rady. "Rodzic jest dla dzieci wzorem i przewodnikiem. I nie wolno nam nigdy o tym zapomnieć. Ale nie wolno nam - rodzicom - również wpaść w pułapkę poczucia, że musimy wszystko wiedzieć, książkowo reagować na trudne zachowania dzieci... [...] REFLEKSJA to słowo klucz. Refleksja i nietraktowanie świata, siebie i zachowań naszych dzieci jako czarno-białych. Niewymaganie od siebie i od dzieci tylko bieli." Rozdział trzeci, który stanowi swego rodzaju podsumowanie wszelkich zagadnień poruszonych w poprzednich, to też niezwykle ważny rozdział, który dobitnie i bardzo wyraziście pokazuje nam stopnie zapętleń w procesie wychowawczym oraz uświadamia nam, że przecież jesteśmy tylko ludźmi i mamy też prawo do błędów, czy chwil słabości. Książkę traktuję jako przewodnik, ale też poradnik pełen wartościowej treści merytorycznej. Podpartą przykładami, komentarzami psychologa, ale też pochyleniem się nad pojedynczym problemem i wysupłaniu zarówno jego pozytywnych stron, jak i negatywnych, wyciąganiu wniosków. Polecam, bardzo!

4. Tygrysiaki.pl Anna Janda

   Nigdy nie byłam fanką tego typu książek, ale im dalej w las, tym mniej wiem. Im starsze dzieci (i im więcej ich jest), tym częściej nie mam ochoty wyważać drzwi otwartych przez kogoś innego. Zamiast więc wymyślać co zrobić, kiedy... najpierw o tym czytam, potem przepuszczam przez swoje filtry wychowawcze, a na koniec sprawdzam czy to rzeczywiście działa. Poza tym fajnie się czyta książki, w których rodzice mają podobne problemy i się z tym nie kryją

5. sosrodzice.pl

   Jak mądrze wychowywać dzieci? Nie jest to proste zadanie. Dowodem na to, że bywa naprawdę trudno, są setki teorii, mnóstwo wskazań, zakazów i poleceń. Łatwo się w nich wszystkich pogubić. Szczególnie gdy do głosu dochodzą nasze własne instynkty, pojawiają się automatyczne reakcje. Jako rodzice nie jesteśmy też wolni od emocji. Poza tym ciągle nas oceniają – inni dorośli, dzieci, my sami. Czujemy ogromną odpowiedzialność i presję…. To rodzi stres i niepokój. Jak sobie z nim poradzić? Jednym ze sposobów jest szukanie informacji w mądrych poradnikach, pisanych nie tylko z punktu teorii, ale przede wszystkim praktyki. Od czego zacząć? Od zrozumienia, co w danej sytuacji czuje dziecko. I od przypomnienia sobie, czego sami nienawidziliśmy jako dzieci. „(Nie)grzeczni? Rodzinne nieporozumienia widziane oczami dzieci w wieku 6-12 lat” „(Nie)grzeczni? Rodzinne nieporozumienia widziane oczami dzieci w wieku 6-12 lat” to poradnik napisany przez psychoterapeutkę Małgorzatę Bajko, przy współudziale Moniki Janiszewskiej – dziennikarki. Pozycja zasługuje na uwagę, przede wszystkim dlatego, że została stworzona w bardzo ciekawy sposób. Każdy rozdział to omówienie konkretnej sytuacji, jaka może się zdarzyć naszemu dziecku i jednocześnie nam. Opisuje sytuacje, które mogą być powodem stresu i niepewności spowodowanych pytaniami – co zrobić, jak postąpić. Każda omawiana historia opisana jest z perspektywy rodzica i dziecka i każda opatrzona jest komentarzem psychologa. Jakie problemy są poruszane w książce? Rozmaite, na przykład takie: co robić, gdy dziecko domaga się pieniędzy za dobre stopnie, jak postąpić, gdy dziecko nie chce sprzątać w swoim pokoju, kiedy każdego ranka grymasi i nie chce się ubrać do przedszkola, gdy dziecko nie chce się uczyć, woli treningi od obowiązków, co chwilę znajduje sobie „nową najlepszą koleżankę”, jak rozmawiać z dzieckiem, które zrobi wszystko, by inni go polubili. Sytuacje przedstawione w tej książce są bardzo trafnie dobrane. Czytelnik może przeczytać o większości popularnych problemów, z jakimi może się spotkać rodzic dziecka w wieku szkolnym. Autorki kładą nacisk na empatię, poprzez przedstawienie punktu widzenia każdej ze stron – rodzica i dziecka. Proponują rozwiązania, które pozwalają pogodzić interesy opiekuna dziecka i jego samego. Podpowiedzi są wyważone, empatyczne i rozsądne. Pozwalają na mądre działanie, bez wpadania w pułapkę nagłej i zbyt emocjonalnej reakcji. Książka jest godna uwagi. Bardzo przemyślana i konkretna. Warto sięgnąć!

6. blogimam.pl Olga Myslovska

   Niegrzeczne dzieci nieidealnych rodziców. Jestem mamą dwunastolatka. Czy szybko zleciał ten czas? I tak, i nie. Każdy rok to nowe wyzwania, nowe pytania i wątpliwości i oczywiście ogromne chęci, aby wykonać swoje przeznaczenie jako rodzica dobrze i mądrze :). Należę do pokolenia rodziców, poszukujących wsparcia w procesie wychowania dziecka. Chętnie czytam poradniki specjalistów, którzy pracują z dziećmi na co dzień i wiedzą jakie etapy rozwoju za co odpowiadają. To bywa bardzo pomocne. Na przykład dziecko w wieku wczesnoszkolnym może być rozkojarzone, może sprzątając swoje zabawki i nie zauważyć połowy, która wciąż leży na podłodze i to jest normalne! Jak bez tej wiedzy można wychowywać dziecko i nie zwariować nie mam pojęcia ;). W jakich dobrych czasach żyjemy. Dzieci są ważne i słuchane. To bardzo dobra tendencja! Oczywiście popełniamy jako rodzice błędy i powtarzamy nieświadomie jakieś archaiczne zachowania naszych przodków, chociaż często wiemy i jesteśmy już świadomi, że nie są one słuszne. Tak jak dzieci bywają (Nie)Grzeczni, my też bywamy (Nie)Idealnymi rodzicami, ale najważniejsze, że staramy się, próbujemy i dzielimy doświadczeniem. Z przyjemnością prezentuję wam kontynuację książki (Nie)Grzeczni, której patronem BlogiMam były także parę lat temu. Jest to druga edycja już kultowego poradnika, tym razem opisuje rodzinne nieporozumienia widziane oczami dzieci w wieku 6-12 lat. Nie jest to typowy poradnik, który wtłacza mądrą wiedzę do głowy zmęczonego wychowawczymi niepowodzeniami rodzica. Porady są tutaj przedstawione w postaci realnych historii z życia i opisują co w opisanych konkretnych sytuacjach czuje dziecko i jego rodzice. Po czym wymienione są propozycje jak można porozmawiać z dzieckiem na dany temat, jak pomóc rozwiązać konflikt lub przetrwać trudne chwile.

7. ksiazkawsercu.blogspot.com/ Martyna Balcerzak

   Mamo, tato, ja rosnę! Im starsze, tym (nie)grzeczniejsze, czyli witamy całkiem nowe kłopoty. (Nie)grzeczne dzieci wychodzą z domu, czyli jak radzić sobie z utratą kontroli. Rodzice spadają z piedestału, czyli rówieśnicy rządzą Stare, mądre przysłowie mówi: małe dzieci - mały kłopot, duże dzieci - duży kłopot. I choć pewnie kilka lat temu, gdy Wasza pociecha boleśnie ząbkowała, burzliwie przechodziła bunt dwulatka, a potem z płaczem wędrowała do przedszkola, by co chwilę wracać z niego a to z katarem, a to z gorączką, powtarzaliście sobie: jeszcze chwileczka, jeszcze momencik, jeszcze tydzień, miesiąc, rok i wyjdziemy na prostą. Dziecko urośnie, nabierze odporności i mądrości, pójdzie do szkoły, a potem wreszcie będzie przepięknie i bezproblemowo! Nic bardziej mylnego. Wychowanie dzieci to niekończące się pasmo zaskoczeń, szczodrze okraszane coraz to nowszymi sytuacjami kryzysowymi, którym my, rodzice, musimy dzielnie stawiać czoła. Dopóki dziecko pozostaje pod opieką najbliższych i pani przedszkolanki, jest o tyle łatwiej, że mamy z nim praktycznie stały kontakt. Urywa się on wraz z przekroczeniem progu szkoły i otrzymaniem pierwszego własnego telefonu komórkowego z dostępem do internetu. Dziecko zaczyna zamykać drzwi do swojego pokoju, nawiązuje relacje, do których nas nie dopuszcza, z coraz mniejszą chęcią wykonuje nasze polecenia. Jak reagować? Krytykanctwem, wyśmiewaniem i zawstydzaniem można jedynie pogłębić przepaść między światem dziecka i rodziców. By ją choć częściowo zasypać, trzeba pozostać blisko, być zawsze gotowym do wysłuchania, zrozumienia i wczucia się w sytuację rosnącego człowieka. _________ Na wstępie możesz wejść tutaj → "(NIE)GRZECZNI?..." i przeczytać fragment poradnika. Zobaczysz wówczas jak on wygląda od środka. Jestem świeżo po przeczytaniu i przeanalizowaniu sytuacji, które autorki pokazują w swojej książce. Duży plus za pokazanie sytuacji przeżywanych przez dzieci, następnie pokazaniu co odczuwa dziecko i rodzic. Dzięki czemu poznajemy uczucia jakie towarzyszą dziecku i dorosłemu. Pod każdą historią jest komentarz psychologa, który nakierowuje czytelnika na to co wpłynęło na zaistniałą sytuacje z jaką nasza pociecha musiała się zmierzyć, (zrobiła coś złego), które doprowadziło do pewnych konsekwencji. Psycholog nakierowuje na postępowanie rodzica w różnych sytuacjach jakie zachodzą w życiu pociech. Dzięki czemu możemy nie popełnić podstawowych błędów, gdy nasze dzieci wchodzą w świat starszych dzieci/dorosłe życie. Po przeczytaniu tego poradnika zrozumiesz lepiej świat i problemy Twojego dziecko, spojrzysz na to z jego punktu ale także zobaczysz jak szybko i niewłaściwie postępujesz, gdy usłyszysz o zaistniałej sytuacji. Przez co twoje relacje z dzieckiem zamiast się polepszać to się niszczą, budujecie wokół siebie mur, który może być później trudno zburzyć. Należy pamiętać, że dzieci też mają swoje problemy, które MY - DOROŚLI często wyśmiewamy? Jeśli tak to mogę ująć, oczywiście nie wprost ale nie dajemy dziecku do zrozumienia, że też przeżywamy wraz z nim te problemy. Jeśli masz dziecko w wieku 6-12 lat, ta pozycja jest dla Ciebie, jeśli nie masz to bez wahania też możesz po nią sięgnąć! Dowiesz się jak nie popełnić błędów w ocenie zachowania twojego dziecka, możesz zobaczyć co odczuwa twój mały człowiek i będziesz wiedział jak się z nim dobrze komunikować aby wasze relacje były dobre. Małe szczegóły ale mogą zdziałać wiele. Polecam!

8. my_small_world_of_book Martyna

   Czytacie czasami poradniki? Czym byłby świat bez dzieci? Na pewno nie byłoby radości, którą wywołują ale jakże nasze życie byłoby ciut spokojniejsze. Czasami pociechy dają nam popalić. Jedne są zdolne chodź leniwe a rodzice wiadomo chcą jak najlepiej, więc pragną żeby dziecko rozwijało swoją pasję. Ale jak nakłonić tego małego stwora do działania? Jak przetrwać z nim jego problemy, które wydają się mieć wielką wagę dla naszego dziecka? Tak żeby nie zranić jego uczuć i żeby wiedział, że można z nami porozmawiać o wszystkim? To tylko przykładowe pytania, zdarzenia które są zawarte w tym poradniku, które ma nam do zaoferowania @wydawnictwo_sensus Każdy rodzic powinien ją przeanalizować, bo wiem, że spojrzymy na to z innej perspektywy. Dzięki temu poradnikowi bardziej zrozumiesz postępowanie swojego dziecka, a także zostaniesz przygotowana na różne sytuacje, w których już będziesz wiedziała jak możesz zareagować by być podporą.

9. http://www.ojcowskastronamocy.pl/ Jarosław Kania

   Ale..... Ale dziś łamię moje zasady..... I polecam książkę, której nie przeczytałem Ale za to poleca je ktoś o wiele bardziej krytyczny i wymagający - moje dwie córki, które ją pochłonęły, a na koniec powiedziały "Tato. Musisz ją przeczytać. Ona jest taka, taka...prawdziwa". A rzadko tak mówią o książkach dla rodziców, które regularnie podczytują. No w sumie to nigdy wcześniej tak nie powiedziały ;) Tak więc "(Nie) grzeczni. Rodzinne porozumienia", książka o konfliktach oczami dzieci i rodziców od Wydawnictwo Sensus którą widzicie na zdjęciu trafia na priorytetową listę do przeczytania. Sprawdźcie, może Wasze starszaki też Was przekonają, że warto

10. wielopokoleniowo

    Czy codzienność widziana oczami dzieci i rodziców jest taka sama? Czy bałagan w pokoju dziecka jest po prostu "bałaganem", czy może dla dziecka jest to zupełnie coś innego i zupełnie nie rozumie naszych pretensji i próśb o posprzątanie? Ten, kto ma dzieci, wie, że bardzo często to postrzeganie różnych rzeczy jest całkowicie inne, jeżeli chodzi o rodziców i dzieci. Nietrudno pogubić się w tym wszystkich i niejeden raz jesteśmy w kropce, zastanawiając się, co powinniśmy powiedzieć i jak postąpić. Być może książka ta nieco nam to ułatwi. "Niegrzeczni? Rodzinne nieporozumienia widziane oczami dzieci w wieku 6-12 lat" to książka, która pokazuje mnóstwo przykładów z codziennego, rodzinnego życia, jak dana sytuacja widziana jest oczami dziecka, a jak oczami rodziców. Przykłady komentowane są przez psychologa, co pozwala nam spojrzeć na wszystko nieco z innej perspektywy. Jestem pewna, że lektura tej książki pomoże nam zmniejszyć dystans i lepiej zrozumieć świat dziecka oraz uszanować go ;-) .

11. pani_a.czyta Aneta

    "(Nie)grzeczni? Rodzinne nieporozumienia" to poradnik dla rodziców dzieci w wieku 6-12 lat. Autorki w bardzo fajny sposób – prosty, acz dosadny – opisują konflikty między dziećmi, reakcje dzieci i rodziców na daną sytuację oraz emocje i uczucia im towarzyszące. Wraz z psychologiem przedstawiają właściwie podejście do problemu, uświadamiając nam, rodzicom, że przeważnie zawsze reagujemy nazbyt przesadnie, bagatelizując uczucia dziecka. Jako mama 6latka, często nie rozumiem jego napadów gniewu i niechęci wobec młodszej siostry. W gniewie reaguje stereotypowo, choć wiem, że powinnam zachować się inaczej, później mam z tego powodu wyrzuty sumienia i zastanawiam się, czemu nie możemy się ze sobą dogadać. Niemal każdy dzień to nasze pole bitwy, na którym tłamszę naturalne emocje i uczucia syna. A być tak nie powinno. Zrozumiałam to oraz wiele innych kwestii dzięki książce "(Nie) grzeczni? Rodzinne nieporozumienia". Wiem, że nie tylko mój syn ma problem, ale także ja, jako jego rodzic. Tym bardziej że jestem jedynaczką, z natury spokojną osobą, a po opowieściach mamy na mój temat, wykreowałam w umyśle idealny obraz dziecka. I dupa. Syn jest całkowitym zaprzeczeniem mojej osoby, kiedy byłam w jego wieku. Niestety 80% rodziców niewłaściwie reaguje na jakiekolwiek złe zachowanie swojego dziecka. Niektórzy zbyt srogo, inni wcale. A to błąd, w dodatku duży. Dlatego z czystym sumieniem polecam poradnik każdemu rodzicowi. Niech nasze dzieci, przyszłość tego świata, dorastają w prawidłowych warunkach, by mogły stać się dobrymi ludźmi. Książka z pewnością rozjaśni Wasz umysł i pomoże zrozumieć własną pociechę. A przejrzyste wnętrze książki sprawi, że lektura będzie przyjemna. Za egzemplarz do recenzji dziękuję

12. Instagram.com/ksiazkizestarejszafy Ewa Markiewicz

    Bardzo żałuję, że nie trafiłam na tę książkę wcześniej, kiedy moje dziecko było małe. Ułatwiłoby mi to wiele decyzji czy zachowań. Zakazy, nakazy, perswazje, prośby widziane oczami dzieci w wieku 6-12 lat i oczami ich rodziców. Z kogo tak naprawdę #dzieci biorą przykład? Jeśli zakazujemy mu korzystania np z komputera a widzą rodzica grającego przez pół dnia na nim, czy zrozumieją i zaakceptują taki zakaz? Co robić kiedy dziecko zaczyna mieć swoje tajemnice, zamyka szafki na kluczyk, lub chce mieć koniecznie telefon, bo inni przecież mają? Posprząta swój pokój, ale za kieszonkowe - jak wtedy reagować? Dużo przykładów z życia wziętych, które w dużej mierze sprowadzają się do tego, jak ważne jest prawdziwe słuchanie i rozmowa, bycie blisko dziecka i okazywanie zaufania. Ta książka nie jest przepisem idealnym, bo takiego chyba nie ma , podpowie jednak co można spróbować robić i pomoże utrzymać emocje na wodzy, kiedy będziemy mierzyć się z kolejnym zaskoczeniem czy kryzysem serwowanym przez nasze dzieci. Myśle, że ta książka powędruje do kolejnej mamy w mojej rodzinie, a potem może do kolejnej....

13. anna.krajewska.a

    Dzieci - temat rzeka. Im dalej w las tym więcej drzew. To nieustanna orka na ugorze i nigdy nie wiadomo co wyrośnie. Mówisz sobie jeszcze rok, dwa, pięć i będzie spoko. Aha 😂😂😂. Małe dziecko mały kłopot, duże dziecko duży kłopot. Po zażegnaniu wszystkich problemów w piaskownicy przyjdzie czas by zmierzyć się z dylematami wieku szkolnego. W książce "(Nie)grzeczni? Rodzinne nieporozumienia widziane oczami dzieci w wieku 6-12 lat" znajdzieci same konkrety: sytuacje widziane z perspektywy dziecka i rodziców. Jak reagować? Jak skutecznie wspomóc szkolniaka w jego zmartwieniach? Jak nie pogłębić przepaści między światem dziecka i rodziców? Na te pytania odpowie psycholog w bardzo przystępny sposób.

14. https://www.instagram.com/efemerycznosc_chwil/ Magdalena Andrzejewska

    Każdy kto posiada dzieci często bije się z myślami traktującymi o tym czy jest wystarczająco dobrym rodzicem. Ciężar odpowiedzialności i ogrom miłości jaką dostaje się w momencie posiadania potomstwa, może przytłaczać. Ta książka napisana jest w formie poradnika. Nie wieje jednak sztampą. Nie jest to kolejna lektura z tych, gdzie uznacie, iż psychoterapeuta się wymądrza. Do głosu zostają dopuszczone dzieci. To one prowadzą nas przez różne sytuacje jakie każdą rodzinę latorośli od 6-12 roku życia spotykają. Wachlarz emocji, spectrum uczuć im towarzyszących przy konkretnej sytuacji wychodzi na pierwszy plan. Dopiero gdy się wypowiedzą, mamy możliwość ujrzeć jak te problemy widzą rodzice. Komentarz psychoterapeuty zaś okraszony przy każdej z z opisywanych tu rzeczy - jest podpowiedzią. Wskazówką zwracającą uwagę na to, jak możemy pomóc dzieciom w radzeniu sobie z trudami dnia codziennego. I to jest w tej pozycji najbardziej ujmujące. Brak oceny. Chęć pomocy bez zbędnego nacisku. Obrazki zaś, sugestywne bardzo, pokazane latorośli, pozwolą wam rozpocząć rozmowę na temat tego, jak chciałby abyście się zachowali w sytuacjach frapujących wasz prywatny cud, jakim jest on sam. To nie jest książka, która da wam odpowiedź na to, jak być najlepszym rodzicem.Nie ma takiej w mojej ocenie. To historie, które otworzą wam oczy na wiele codziennych trosk najważniejszych istot w życiu każdego rodzica. To wskazówki, podpowiedzi jak sobie z tym radzić, a przede wszystkim jak reagować w sytuacjach stresowych i problematycznych. Nie zgadzam się z kilkoma postulatami tu, czy wypowiedziami. Nie wyobrażam sobie np. żeby przy dziecku rozmawiać o rzeczach, które go nie dotyczą lub o których osoba w jego wieku nie powinna wiedzieć.Niemniej, jest to pozycja warta zainteresowania. Moja ocena 6/10.

15. QulturaSlowa Justyna Gul

    Wychowujemy dziecko według pewnych norm i wartości, wyznaczając mu (mam nadzieję) pewne granice i pozwalając mu w pewnym momencie na samodzielność. Skoro wzrasta, rozwija się przy nas, mamy doskonałą okazję, by każdego dnia uczyć się go coraz bardziej, budować z nim coraz mocniejsze relacje i … coraz lepiej rozumieć. No właśnie, z tym zrozumieniem jest bardzo różnie i niekiedy, nawet jeśli bardzo chcemy, to w pewnym momencie przychodzi nam do głowy myśl, że… ktoś podmienił nam dziecko. Niestety, również nasza latorośl może mieć takie same podejrzenia. Jak zatem znaleźć wspólny język z dzieckiem, jak się z nim komunikować, jak słuchać, by usłyszeć, a nawet jak zrozumieć (tak, to możliwe) przekonamy się dzięki wspaniałej książce pt. „(Nie)grzeczni? Rodzinne nieporozumienia widziane oczami dzieci w wieku 6-12 lat”. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Sensus pozycja, to poradnik dla rodziców. Nie tylko dzieci w wieku 6 do 12 lat, ale również młodszych (warto się bowiem przygotować) oraz starszych (rozumiejąc świat dziecka łatwiej będzie nam zrozumieć świat nastoletnich potomków). Autorki, Małgorzata Bajko – psychoterapeuta systemowy oraz Monika Janiszewska – dziennikarka, stworzyły swego rodzaju instrukcję obsługi młodego człowieka, dzięki której możemy lepiej funkcjonować jako rodzina, zaś nasz dom nie zamieni się w pole walki. To kolejna już część „(Nie)grzecznych”, odsłaniająca tajniki rodzicielskich zmagań i dostarczająca nam wiedzy, w jaki sposób najlepiej funkcjonować w najważniejszej roli, w jakiej obsadziło nas życie – roli rodzica. Dzieci rosną, a wraz z tym dorastaniem zmieniają się problemy, z jakimi przyjdzie się nam mierzyć. Zaczyna się bowiem okres, kiedy ważniejsza od rodziców staje się grupa rówieśnicza i potrzeba przynależności. Nasze dziecko przestaje być w nas wpatrzone, autorytet maleje, a – jeśli nie będziemy działać konsekwentnie, w zgodzie ze swoimi wartościami, ale i w jak najlepszym interesie dziecka – całkiem upadnie. Warto zatem przekonać się, jak znaleźć klucz do porozumienia i wspólnie z dzieckiem budować świat. Książka składa się z trzech rozdziałów, z których każdy lepiej pozwala nam zrozumieć problemy, traktując je globalnie i patrząc na nie z różnej perspektywy. W rozdziale pierwszym: „Ono rośnie, a my mamy ciągle pod górkę” uzyskamy potwierdzenie, że nasze dziecko rzeczywiście przestało już być słodkim aniołkiem, i … że jest to normalne. Dziecko w wieku wczesnoszkolnym cechuje już duża samodzielność i pogłębiające się pragnienie odcięcia się od rodzica. To pierwsze próby poszukiwania samego siebie i odkrywania, czego tak naprawdę pragnie, a także tego, gdzie leżą granice jego możliwości działania, bez opiekuńczych skrzydeł rodziców. Dziecko coraz częściej żąda dla siebie przywilejów, które ma starsze rodzeństwo, koledzy czy nawet dorośli. Oczekiwania, dla dziecka tak ważne, stają się niestety często przedmiotem żartów dorosłych, maluch zaś otrzymuje komunikat, że jego problemy nie są dla rodzica / opiekuna istotne. Z drogiej strony, oczekujemy że nasze 8- czy 9-letnie dziecko przejmie już na siebie część obowiązków i odpowiedzialności. Wysyłamy tym samym sprzeczny komunikat i sprawiamy, że dziecko traci grunt pod nogami. Jeśli dodać jeszcze do tego fakt, że sposób pojmowania rzeczywistości przez dorosłego i dziecko diametralnie się różni, może pojawić się problem ze wspólnym zrozumieniem. Co zatem robić? Być „portem dla naszych dzieci” - odpowiadają autorki, dokładnie tłumacząc, w jaki sposób na pewne zdarzenia czy problemy patrzy dziecko, a jak rodzic. W rozdziale drugim: „Niegrzeczność – sytuacje widziane oczami dziecka i rodzica” znajdziemy omówienie trzydziestu najczęściej występujących sytuacji / problemów, opatrzonych komentarzem nie tylko pokazującym różne punkty widzenia, ale również dotyczącym sposobu postępowania. Przyglądać się będziemy sprzeczkom pomiędzy rówieśnikami, różnicy pomiędzy karą a konsekwencją, a także zajmiemy wykształcaniem zachowań wartościowych i reakcji na zło. Zrozumiemy, że krytyka nie sprzyja motywacji i dowiemy się, co zrobić, by naszemu dziecku „chciało się chcieć”. Autorki uwrażliwiają nas również na konieczność natychmiastowej reakcji w przypadku kradzieży, zastanowienia się, dlaczego dzieci kradną, a następnie rozmowy z dzieckiem i wyciągnięcia konsekwencji. To tylko kilka przykładów sytuacji, z którymi jako rodzic z pewnością prędzej czy później będziemy mieli do czynienia. Rozdział trzeci „Zbudować mur albo być bliżej” jest niejako podsumowaniem informacji zawartych w książce i przekonuje, że to sposób naszej reakcji warunkuje przyszłe reakcje dziecka. W naszych słowach i reakcjach tkwi bowiem wielka siła, zdolna ukształtować (lub osłabić) relacje pomiędzy rodzicem a dzieckiem. Dlatego też warto zagłębić się w książkę Bajko i Janiszewskiej – nie po to, by zdobyć teoretyczną wiedzę na temat budowania więzi z dzieckiem i wychowania wartościowego, młodego człowieka, który ma w nas oparcie, ale po to, by podane rady wcielać w życie!

więcej recenzji

ukryj recenzje