Myślenie przeciw konfliktom. Twórcze metody rozwiązywania sporów

Recenzje książki: Myślenie przeciw konfliktom. Twórcze metody rozwiązywania sporów (2) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Recenzja: odkrywczamama.blogspot.com 2012-02-19

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Z twórczością Edwarda de Bono zetknęłam się parę lat temu. Jego „Myślenie lateralne” było podstawową lekturą na studiach Męża. Widząc fascynację mojego mężczyzny, musiałam sama się przekonać o czym pisze de Bono. Rzeczywiście pisał szalenie ciekawie. Sięgnęłam więc później po „Mieć piękny umysł”, a ostatnio po „Myślenie przeciw konfliktom”. I o tej książce chciałabym Wam dzisiaj opowiedzieć.
   
   Autor w każdej swojej pracy wykorzystuje i wyjaśnia innym, w jaki sposób można posłużyć się swoją kreatywnością oraz jak ją w sobie wyćwiczyć. Tym razem odnosi się to do kierowania a raczej- jak nazywa to de Bono- PROJEKTOWANIA konfliktem. Brzmi intrygująco, prawda?
   
   U podstaw projektowania sporem leży dotarcie do celu, wynikającego z naszej konkretnej potrzeby. Metoda ta opiera się na patrzeniu w przyszłość, a nie cofanie się do przeszłości (której nie da się przecież zmienić), jak to podczas kłótni często bywa.
   Śmiem podejrzewać, iż choć raz zastanawialiście się, po co ludzie się kłócą. Edward de Bono dokonał analizy i zna już odpowiedź, którą dzieli się z czytelnikami. A czy kłótnie są złe, czy mogą przynieść coś dobrego obu stronom? Jakie powinny mieć przebieg? Jakie umiejętności powinniśmy posiadać, by spór był twórczy?
   
   Autor jest zdania- i ja się z nim zgadzam ;) - że przy rozwiązywaniu konfliktów niezbędna jest obecność postronnej osoby trzeciej. Wyjaśnia jaka jest jej rola i jak powinna projektować negocjacjami.
   
   Na zakończenie de Bono wyjaśnia dlaczego ONZ, Czerwony Krzyż czy rządy poszczególnych państw nie mogą występować w roli mediatora oraz proponuje, by była nim ponadnarodowa organizacja SITO. Autor dokładnie ją tu przedstawił, a wcześniej szczegółowo zaplanował i przemyślał. Wydaje się, że było by to doskonałe rozwiązanie dla całego świata- być może toczyłoby się mniej wojen, konfliktów politycznych, nieporozumień społecznych? Pewnie prędko jednak się o tym nie przekonamy.
   
   Książkę poleciłabym wszystkim politykom, mediatorom, obrońcom i oskarżycielom, szefom, terapeutom, nauczycielom, wszystkim pracującym z ludźmi oraz zainteresowanym tematem. Na pewno nie jest to poradnik, uczący jak się kłócić z partnerem lub koleżanką z pracy, lecz bardziej teoretyczna propozycja na rozwiązywanie wielkich konfliktów.

2. Recenzja: Gazeta Ubezpieczeniowa Aleksandra Wysocka-Zańko, 2010-11-16

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   "Kiedy myślę o gatunku ludzkim, największą nadzieją napawa mnie fakt, że jego przedstawiciele są względnie głupi" - pisze profesor Edward de Bono w swojej książce Myślenie przeciw konfliktom. "Gdybym musiał uwierzyć, że ludzkość wykorzystuje w pełni swój intelektualny potencjał, a mimo to nieustannie naraża świat na kolejne kryzysy, kłopoty i niebezpieczeństwa, trudno by mi było odnaleźć w sobie nadzieję" - dodaje. Generalnie nie jest wesoło. Kiedyś rodzina walczyła z rodziną, potem plemię z plemieniem, miasto z miastem, państwo z państwem, jeszcze później doszło do wojen światowych. Do czego może dojść, jeśli eskalacja konfliktów w obrębie naszego gatunku będzie postępować w takim samym kierunku, jak przez ostatnie kilkadziesiąt tysięcy lat Ni mniej, ni więcej, tylko do końca świata. Niektórym ta diagnoza wyda się pewnie nieco przesadzona. Jednak wystarczy włączyć pierwszy lepszy kanał informacyjny w TV, by przekonać się, że jest jeszcze wiele do zrobienia na świecie, jeśli chodzi o rozwiązywanie konfliktów. Profesor de Bono przekonuje, że problem stanowi już sam sposób myślenia oparty na języku. Ludzki umysł charakteryzuje się upodobaniem do schematów. "Rozwinęliśmy doskonale systemy myślenia wtórnego, zdolne operować symbolami, czyli językiem, na który nasza percepcja tłumaczy otaczającą nas rzeczywistość. Zasadnicza część procesu myślenia (w szczególności myślenia konfliktowego) zachodzi właśnie w sferze percepcji. Percepcję powinniśmy postrzegać jako samoorganizujący się system posiadający zdolność tworzenia schematów. Jest to system aktywny, różniący się istotnie od biernych systemów informacyjnych, do których jesteśmy przyzwyczajeni" - pisze autor. Już po powyższym fragmencie można się zorientować, że Myślenie przeciw konfliktom nie jest kolejnym łatwym w odbiorze poradnikiem, nadającym się do czytania w metrze czy wannie. De Bono przekonuje, że spory można rozwiązywać nie w rozgrywce, ale w procesie, który nazywa projektowaniem. To tak jak z samolotem. "Podejmując pracę nad projektem samolotu, należy uwzględnić różne wartości (zasięg, ładowność, zużycie paliwa, bezpieczeństwo, poziom hałasu, liczbę pasażerów, wygodę lotu), różne zasady (zasady aerodynamiki i zasady ekonomii) oraz interesy różnych stron (operatorów, pasażerów, producentów, obrońców środowiska naturalnego). Co najważniejsze, samolot musi DZIAŁAĆ. Podobnie jest z rozwiązywaniem konfliktów. Trzeba wziąć pod uwagę różne wartości, różne zasady i interesy różnych osób, trzeba jednak nade wszystko stworzyć rozwiązanie, które będzie DZIAŁAĆ". Problem w tym, że ludzie w sytuacjach konfliktowych nie są przyzwyczajeni, żeby dążyć do czegoś, co działa. Mają za to nawyk dążenia do wygranej za wszelką cenę. Powszechnie stosowane metody w sytuacjach spornych zawodzą zarówno w życiu prywatnym, jak i na szczeblu międzynarodowym. Konflikty zamiast prowadzić do rozwoju wszystkich zaangażowanych stron, nasilają spiralę destrukcji. Najwyższy czas, by nauczyć się "dekonfliktować" zamiast "konfliktować". "Dekonfliktowanie to nowe słowo stworzone na potrzeby moich dalszych rozważań. (...) Odnosi się do działań, których celem jest wyeliminowanie lub odsunięcie na dalszy tor przyczyn ewentualnego konfliktu. Tym pojęciem nie będziemy natomiast określać negocjacji czy targów, czy nawet prób rozwiązania istniejącego konfliktu. Chodzi bowiem o wysiłek podejmowany w celu natychmiastowego wyeliminowania faktu istnienia konfliktu" - czytamy. Diagnoza postawiona przez de Bono wydaje się słuszna. Bardziej dyskusyjna jest kwestia rozwiązań, które z charakterystycznym dla siebie formalizmem autor proponuje. Warto poznać jego sposób rozumowania. Jednak po lekturze tych 320 stron zaczyna się tęsknić do innych prac autora, takich jak Sześć kapeluszy czy Myślenie lateralne, w których więcej jest o myśleniu, a mniej o naprawianiu świata. Książce trudno coś zarzucić. Dotyczy ważnego, aktualnego tematu. Argumentacja jest błyskotliwa i starannie przemyślana. Na koniec autor postuluje utworzenie międzynarodowej organizacji, która zajmowałaby się obiektywnym rozwiązywaniem konfliktów. Minęło już 25 lat od opublikowania angielskiego oryginału Myślenia przeciw konfliktom, a taka organizacja nie powstała. I nie jest to dla mnie zaskoczeniem.

więcej recenzji

ukryj recenzje