Recenzje

Aby poznać najważniejsze koncepcje psychologii biznesu, wcale nie trzeba sięgać po wiele różnych książek. 50 dziet klasyki sukcesu" to doskonała propozycja dla menedżerów i przedsiębiorców, którzy jak wiadomo są wiecznie zapracowani i nie mają wiele czasu na czytanie czegokolwiek. Publikacja zawiera streszczenia najbardziej inspirujących poradników dotyczących samodoskonalenia. Ich autorami są legendarni przywódcy psycholodzy filozofowie, eksperci zarządzania, a nawet stratedzy wojskowi. To elitarne grono reprezentują w książce m.in.: Abraham Lincoln, Henry Ford, Jack Welch, Brian Tracy, Sam Wal ton czy Sun Tzu. Nietypowy zbiorek Toma Butlera-Bowdona powinien przeczytać każdy, kto chce rozwijać swoje talenty i przekuwać pasje w sukces. Autor jest znanym ekspertem od samodoskonalenia, absolwentem London School of Economics i Uniwersytetu w Sydney. Jego książka jest pełna idei, koncepcji i teorii, dzięki którym nasze życie zawodowe i prywatne szybko może nabrać nowej jakości. Dzięki tej książce łatwiej ci będzie dokonać analizy własnych zachowań, lepiej uświadomisz sobie własne cele oraz zaczniesz planować przyszłość na nowych zasadach.

Niewiele zrobisz, nie znając siebie. Nauka o emocjonalnej inteligencji mówi, że aby poprawić umiejętność zarządzania innymi, musimy zacząć od większej świadomości samych siebie. Przewodnik Angusa McLeoda, poradnik "Sztuka stosowania NLP w grupie. Ja, mój zespół i ja", to zapis i instrukcja dla czytelnika do realizacji tej myśli. Książka jest podręcznikiem, w którym większość zaprezentowanej wiedzy odwołuje się do praktyk i pomysłów stosowanych w coachingu i neurolingwistycznym programowaniu. Wykorzystując umiejętności opisane w tej książce, można doprowadzić do zmiany zachowań swoich i zespołu, a przez to pomóc w sukcesie organizacji. Publikacja jest obowiązkową lekturą dla każdego, kto pracuje w grupie. Przedstawia narzędzia, które może wykorzystać zarówno nowa osoba, jak i doświadczony przywódca. Moim zdaniem praca "Ja, mój zespół i ja" jest nadmiernie amerykańska - zbyt prosta. Warto ją jednak przeczytać ze względu na pozytywne przesłanie autora, iż osobisty indywidualizm jest do pogodzenia z dążeniem do skutecznej pracy zespołowej.

Przywódca musi umieć "popłakać". "Psychologia przywództwa", wydanie "Harvard Business Review" z roku 2006, ma formułę dekalogu. Przypomina dziesięć prac Harrego Levinsona od początku lat 60. do roku 2003. Do tej książki "skradałem" się ponad pół roku. Początkowo moje zainteresowanie wzbudziły tytuły sformułowane w postaci pytań: "Zarządzanie przez czyje cele?", "Ocena jakiego działania?" oraz "Co doprowadziło do śmierci Boba Lyonsa?". Z czasem odczułem potrzebę przeczytania całości. Wśród omawianych przez autora spraw i problemów poruszyło mnie zdroworozsądkowe podejście do zmiany: (...) Każda zmiana wiąże się ze stratą czegoś, a stratę należy opłakiwać. Nawet w przypadku awansu traci się wsparcie kolegów i przyjaciół oraz należy porzucić znane metody działania. Aby zmniejszyć nieuniknione poczucie smutku, należy wyrazić je słowami. Ta postawa jest zdecydowanie bliższa rzeczywistości i przestrzega przed hurraoptymizmem, który pogrzebał już wiele projektów zarządzania zmianą.

Mówimy, mówimy, mówimy... często nie zdając sobie z tego sprawy i... nie otwierając ust. Bowiem znacznie częściej niż słowami, posługujemy się gestem, postawą ciała, mimiką. Jak ten system mimowolnych wystąpień kontrolować. Jak mówić to, co chcemy? Świetnym samouczkiem może być wydana przez Onepress biblia takich zachowań "Komunikacja niewerbalna". Oldrich Tegze w tym, z natury rzeczy bogato ilustrowanym, podręczniku pokazuje, jak w życiu codziennym - w szkole, na uczelni, w pracy wykorzystać wiedzę na temat komunikacji niewerbalnej i mowy ciała. Wszak nim zaczniemy wypowiedź, już jesteśmy ocenieni przez nauczyciela, egzaminatora, przełożonego jako chętni do rozmowy, obojętni bądź zastraszeni. Nie jest to jednak wiedza prosta, w wielu przypadkach zafałszowana przez zbyt powszechne mniemanie. Dlatego, licząca ponad 500 stron, książka wymaga uważnej lektury. Ważne jednak, by w prezentowanych przykładach odnaleźć siebie, swoją postawę fizyczną, przekładającą się na psychiczną. Odpowiednio ją interpretować i korygować na co dzień.

Porady zawarte w tej książce skierowane są przede wszystkim do kobiet. Pomogą one jeszcze lepiej wykorzystać czas spędzony na stażu lub praktyce. Autorka podaje cenne wskazówki, jak być asertywną, a nie agresywną, w jaki sposób zamiast narzucać swoje zdanie zostać mentorką oraz jak podejmować ryzyko bez obawy przed porażką. To także zbiór wskazówek, jak np. lobbować, wywierać wpływ, jak utrzymywać zdrowe relacje w pracy i w jaki sposób motywować siebie i współpracowników. Czy dzięki tym 99 sposobom można odnieść sukces? Nie ma 100% gwarancji, jednak na pewno większość z omówionych sposobów warto wypróbować.