Recenzje

Różne bywają nałogi, choć kto wie, czy nawyk ciągłego biadolenia nie jest jednym z najbardziej uciążliwych dla otoczenia. Jak go zwalczyć w sobie doradza Will Bowen w książce Świat bez marudzenia". - Przestań narzekać i ciesz się życiem - namawia autor, proponując kurację oczyszczającą organizm ze złych emocji i marudnych cegiełek". Można kurować się m.in. przez... fioletowe bransoletki lub coś w tym rodzaju". Taki umówiony przedmiot towarzyszy nam podczas 21-dniowej próby. To najkrótszy okres niecodziennej walki z sobą i swą psychiką. Jednak wystarczająco długi, by nałóg zaczął nam dokuczać, byśmy chcieli go skutecznie zwalczyć.

Nie chodzimy z dziećmi do psychologa tak często jak Amerykanie, ale to nie znaczy, że polskie małolaty nie są zestresowane, przemęczone i potrafią właściwie wypoczywać. Dlatego warto sięgnąć po książkę, w której dziecięce problemy odzwierciedlone zostały w sposób bardzo wyrazisty- "Rozwój inteligencji emocjonalnej Twojego dziecka. Przewodnik świadomego rodzica", przygotowaną przez Lindę Lantieri i Daniela Golemana. Na dołączonej płycie CD znajdujemy ćwiczenia kształcące umiejętność koncentracji, relaksu, skupiania uwagi, z podziałem na grupy wiekowe 5-7,8-11 oraz powyżej. Najczęściej wymieniane źródła stresu to oceny, szkoła i zadania domowe. Najpopularniejsze sposoby na stres, to zajmujące czynności (52%), muzyka (44%) oraz telewizja i gry wideo (42%). Autorzy poradnika "uciekają" od tych metod, stawiając na spędzanie czasu z rodzicami, rozwój umiejętności społecznych iemocjonalnych. Warto je poznać - i stosować.

Jedną z cech menedżerów osiągających sukces jest to, że mają oni bardzo dobre relacje z podwładnymi. Ułatwia im to delegowanie kompetencji, ponieważ pracownicy chętniej przyjmują uciążliwe i nieprzyjemne zadania od menedżera, którego lubią. Osobom darzonym sympatią łatwiej jest dostać i utrzymać pracę, więcej zarabiać, szybciej znaleźć przyjaciół i dłużej trwać w szczęśliwych związkach. Konrad Pankiewicz zdradza, w jaki sposób czytelnik może budować zaufanie i okazywać sympatię. Część z prezentowanych w książce metod i technik wywodzi się z Dynamicznego Modelu Persfazji , którego jest twórcą. Łączy ona wiedzę m.in. z zakresu psychologii perswazji, neurolingwistyki, hipnozy, psychologii osiągnięć, teorii mowy ciała. Sympatyczna perswazja" zawiera na rzędzia, dzięki którym można wywołać uśmiech na ustach rozmówców, a dzięki temu sprawić, że będą się czuli potrzeb ni, lepsi, bardziej zmotywowani. Korzyści takiej perspektywy są łatwo dostrzegalne. Autor ostrzega jednak przez nierozsądnym posługiwaniem się zdobytą wiedzą: należy wykorzystywać ją w dobrych intencjach. Krzywdząca manipulacja zawsze obraca się przeciwko stosującemu ją człowiekowi.

Jedną z cech menedżerów osiągających sukces jest to, że mają oni bardzo dobre relacje z podwładnymi. Ułatwia im to delegowanie kompetencji, ponieważ pracownicy chętniej przyjmują uciążliwe i nieprzyjemne zadania od menedżera, którego lubią. Osobom darzonym sympatią łatwiej jest dostać i utrzymać pracę, więcej zarabiać, szybciej znaleźć przyjaciół i dłużej trwać w szczęśliwych związkach. Konrad Pankiewicz zdradza, w jaki sposób czytelnik może budować zaufanie i okazywać sympatię. Część z prezentowanych w książce metod i technik wywodzi się z Dynamicznego Modelu Persfazji , którego jest twórcą. Łączy ona wiedzę m.in. z zakresu psychologii perswazji, neurolingwistyki, hipnozy, psychologii osiągnięć, teorii mowy ciała. Sympatyczna perswazja" zawiera na rzędzia, dzięki którym można wywołać uśmiech na ustach rozmówców, a dzięki temu sprawić, że będą się czuli potrzeb ni, lepsi, bardziej zmotywowani. Korzyści takiej perspektywy są łatwo dostrzegalne. Autor ostrzega jednak przez nierozsądnym posługiwaniem się zdobytą wiedzą: należy wykorzystywać ją w dobrych intencjach. Krzywdząca manipulacja zawsze obraca się przeciwko stosującemu ją człowiekowi.

Kto dziś nie robi zdjęć Chyba tylko ten, kto jeszcze nie ma cyfrowego aparatu. A kto fotografuje... Tych jest znacznie mniej, choć część posiadaczy aparatów wyobrażenia o swoich umiejętnościach ma często bardzo wygórowane. Zapewne ci skromniejsi zweryfikują je sami po lekturze (trzeciego już!) rozszerzonego wydania barwnego poradnika - albumu Książka o fotografowaniu" Andrzeja A. Mroczka.
Zdjęcie jest mechanicznie odtworzonym obrazem przestrzeni - podkreśla autor i można je wykonać nawet bez udziału fotografującego. Ale dopiero on decyduje o tym, jakie informacje obraz zawiera, czy wywoła zainteresowanie, czy pobudzi czyjeś emocje. I właśnie równowaga między zagadnieniami technicznymi a czuciem i wiarą" jest najcenniejszym walorem tej książki. A ponieważ ma to być poradnik dla wszystkich, w tym początkujących, rozpoczynamy od wyboru aparatu, co nie jest sprawą prostą przy obecnej klęsce urodzaju". Na szczęście, doradza nam fachowiec. On wprowadza nas także w tajniki bardzo czułego (często dosłownie!) tematu, jakim jest oświetlenie w fotografii oraz odsłania tajniki operowania filtrami.
Osobne rozdziały poświęcono fotografowaniu osób, plenerów i krajobrazów (szczególnie urokliwa część książki) oraz architektury czy wnętrz. Po lekturze można będzie również spełnić marzenia o uchwyceniu ruchu w kadrze. Ważne byśmy teraz byli uważnymi czytelnikami, a w przyszłości fotografami.

KSIĄŻKA W PUDEŁKU
Naprawdę w pudełku. Ale na szczęście niezbyt hermetycznym. Trzeba je otworzyć i wtedy...
Barbara Popławska, „Coaching duszy w 33 odsłonach” (Gliwice 2008). Książka poetycka bardzo nietypowa. Nawet nie dlatego, że w pudełku. Ma kształt kołonotatnika. Albo kalendarza. Zresztą, po co opisywać wygląd. Książki służą do czytania, czasem wielokrotnego. Coaching duszy - napisałam to sobie w skrócie i wyszedł „ciąg dalszy” - c. d. O! Ciąg dalszy - czego? Czy nastąpi? Do pudełka należy zajrzeć głębiej. „W 33 odsłonach”. Niedawno wszedł na ekrany film Małgorzaty Szumowskiej pod bardzo podobnym tytułem: „33 sceny z życia”. Na tytule podobieństwo się kończy. Bo odsłony Szumowskiej, choć jest ich tyle, ile lat miał Chrystus, odsłaniają destrukcję, bezradność, groteskowość tragizmu i tragizm groteski, rozpad świata. A 33 odsłony Barbary Popławskiej to - coaching, czyli „proces wzmacniania i poprawiania umiejętności i wiedzy w danej dziedzinie. Dotyczy rozwoju i wykraczania ponad poziom, na jakim się obecnie znajdujemy” (definicja praktykujących metodę).
33 odsłony odsłaniają:
1. To, co ukryte. Na przykład
a) siebie: Potrzebuję / ciebie // Ale jeszcze bardziej / siebie // Trochę jem / czasami śpię / chyba wiem („Niepokój”)
b) pragnienia: (...) jak być, jak mieć? / czego naprawdę / warto chcieć? („Coś”)
c) Istotę Sprawy: Głośno (...) / A może by / Tak ciszej? / Żeby coś usłyszeć? („Decybele”)
d) miłość (jest i o miłości! lubimy to!): Pukasz się w głowę? / Lepiej popukaj w serce / Może wreszcie otworzy („Drzwi do serca”) I tak dalej.
2. Kolejne etapy życia, myślenia, oczekiwania. Na przykład:
a) ja w świecie: Nie mam czasu („Gonitwa”); Nie mam na NIC czasu („Nic”)
b) budowanie relacji: Proszę o trochę czasu / Proszę o dużo cierpliwości // proszę o to dla siebie i DLA CIEBIE („List do Ciebie”)
c) poznawanie siebie: samotność bywa potrzebna / żeby lepiej spojrzeć w siebie / żeby poczuć coś / czego jeszcze nie umiesz nazwać / żeby dać sobie czas / żeby dać czas czasowi, który leczy („Samotność”)
d) odzyskiwanie tego, co utracone: Pachnie choinką / świętami / marzeniami / makowcem / barszczem z uszkami // A jak pachnie nadzieja? / Opowiem Ci po Wigilii / między kolędami („Święta nadziei”)
Czasem potrzeba na to wielkiego czuwania i nieprzespanej nocy: niewyśniony / niespełniony / niespokojny sen // oczy zamknięte / dusza otwarta / a może / na odwrót? („Czuwanie”).
Zdarzają się iluminacje : morze / nie może / morze / nie morze // a może / jednak morze? // nie morze! / OCEAN! („Ocean morze” - do Alessandro Baricco)
... i rozczarowania: Wielkieś mi uczyniła / pustki w duszy mojej / O Wielka Wyprzedaży / tym wtargnięciem swoim / w każdy mój zakamarek // Już chyba nic bardziej / mnie nie poruszy / niż oferta cudownej / sprzedaży na raty / w dniu oczekiwanej / trzynastej wypłaty („TREN - D XXI wyznanie zakupoholika”).
Ten ostatni cytat pokazuje dwie bardzo ważne cechy poezjowania Popławskiej - poczucie humoru i umiejętność wykorzystywania „skrzydlatych słów” literatury do budowania zaskakujących skojarzeń, ripost i puent: Jeść albo nie jeść? / Oto jest pytanie // Czy chcesz by McDonald/ dał odpowiedź na nie? („Pytanie”). I jeszcze: te proste zdania, te pozornie irytujące rymowanki, te natrętne oczywistości - tak nieoczywiste...
Początek to zachęta do Wielkiej Zmiany: Dlaczego boisz się zmiany? / Może wtedy nie będziesz musiał / Korzystać z wyprzedaży / W hipermarkecie uczuć... („Hipermarket uczuć”). A koniec - „List do siebie”: Pragnę ŻYĆ w swoim tempie / A nie w szaleństwie świata // Czy mi się to uda? / Nie wiem / SPRÓBUJĘ - potwierdza początkową diagnozę: Ciąg Dalszy Nastąpi, czyli Wszystko Jest Możliwe.
Przecież tylko ludzie bez wyobraźni myślą, że pudełka służą do zamykania i zawiązywania sznurkiem. Tak naprawdę, każdy, kto szuka i zmienia, potraktuje pudełko jako rzecz przeznaczoną do otwarcia i sprawdzi, co jest w środku.