Talent nie istnieje. Droga do praktycznego osiągania mistrzowskich umiejętności (ebook) (audiobook) (audiobook)

Recenzje książki: Talent nie istnieje. Droga do praktycznego osiągania mistrzowskich umiejętności (16)

1. Sztukater.pl PATRYCJA ANTONIK

   Talent nie istnieję! brzmi prawie tak katastroficzne jak okrzyk Charliego Brauna z Fistaszków "Nie będzie jutra!" Aż tak dramatycznie nie będzie, bowiem teza ta postawiona i na swój sposób uzasadniona w najnowszej książce "Talent nie istnieje. Droga do praktycznego osiągania mistrzowskich umiejętności" coucha i psychologa, autora kilku innych książek z zakresu psychologii Artura Króla, dla jednych czytelników będzie miała zabarwienie pozytywne, a dla innych negatywne. Dotychczas naukowcy, psycholodzy stali na straży talentu przypisując mu jako zjawisku wyjątkowemu zaszczytne, miejsce. Talent to dar dany nielicznym tzw: iskra boża, albo się go ma, albo nie. I koniec kropka. Artur Król przeciwstawia się tej tezie dość kategorycznie twierdząc, że coś takiego jak talent, nie istnieję! Ba, zaprzecza nawet istnieniu predyspozycji jako takich. Mała rewolucja w środowisku, nie tylko badaczy ludzkiego umysłu? Oj tak. Sam autor nie przewidział tak dużego zamieszania wokół rewolucyjnej tezy. Na tak ostry sprzeciw nie był gotowy. Teza ta nie jest wymysłem samego Króla, on ją po prostu głośno nazywa i zaczyna o tym otwarcie pisać. A skąd taki opór, do czego nam ludziom jest potrzebna wiara w talent? Dlaczego odczuwamy taki sprzeciw? Od wyjaśnienia tego Król rozpoczyna swą wędrówkę po meandrach talentu, lub jak kto woli jego nieistnienia. Pojęcie talentu jest nam bardzo potrzebne, chroni nas przeciętnych szaraczków przed złym myśleniem o sobie. Bo dlaczego mi nie wychodzi, dlaczego nie osiągam? Ano dlatego, że po prostu nie mam talentu. Ot prosta sprawa. A dlaczego nielubiany sąsiad osiąga sukcesy? Czy sobie na to zapracował? Nie, on po prostu posiada talent. Ot równie prosta sprawa. Mityczny talent czyni z jego posiadacza kogoś nadzwyczajnego, któremu wszystko przychodzi samo, bez dużego wysiłku. Ma talent a to wystarczy. Wiadomo, że troszkę pracy musi włożyć, żeby ten talent był w pełnym zastosowaniu, ale pracy, znoju i wysiłku jest tam stosunkowo mniej, gdyż ten co iskrę bożą posiada pracować aż tak dużo nie musi. Czy aby na pewno zadaję pytanie Król i za Ericssonem wybitnym fachowcem w dziedzinie psychologii eksperckiej odpowiada śmiało, że nie, nie i jeszcze raz nie! To właśnie PRACA, WYSIŁEK i GODZINY ĆWICZEŃ uczynić mogą z każdego z nas geniusza i eksperta w wybranej przez siebie dziedzinie. W każdej? Ano w każdej skoro kwesta predyspozycji także została przez autora (nie jest on pierwszy) podważona. Czyli co, myśli sobie przeciętny człowiek, i ja także mogę wszystko? Nie osiągam szczytów, bo co? Bo zbyt mało wkładam wysiłku, bo co leniem jestem? Skoro każdy, absolutnie każdy może zostać w każdej dziedzinie ekspertem, a ja nim nie zostaję, to...już nie mam za czym się schować, już nie mogę ukryć się za zwykłym brakiem niezwykłego talentu! Teraz wszystkie mechanizmy obronne padły, teraz trzeba wziąć całą odpowiedzialność za swoje życie na własne barki. Sam sobie jestem sterem i okrętem. Dla jednych jest to myśl budująca, mogę wszystko!, dla innych jest to myśl, która nie daję siły, a wręcz przeciwnie zabiera. Znów za Ericssonem Król posiłkuje się tezą jakoby nie wystarczała po prostu praca, po prostu wysiłek i po prostu godziny ćwiczeń. Godzin ćwiczeń musi być co najmniej 10 tysięcy, a owe ćwiczenie muszą być specjalne. Król wprowadza (znów za Ericsonem) pojęcie ćwiczenia celowego. Ćwiczenie celowe nie jest zwykłym ćwiczeniem. Celowe ćwiczenie ma wycisnąć z każdej sekundy treningu jak najwięcej, celowe ćwiczenie jest przemyślane, nakierowane na rozwijanie najsłabszej naszej strony, wyizlowane od innych elementów treningu, nie jest powtarzaniem nawykowym czynności treningowych. Nie zawsze jest bezpośrednio związane z tą konkretną umiejętnością. Wymagania są wysokie, a wyniki mierzalne. Do tego ćwiczenie celowe jest nieprzyjemne. W rozwijaniu swoich umiejętności nie ma przyjemności, jest za to trud, pot i łzy. Król podaję przykład studentów szkoły muzycznej. Każdy ze studentów ma za sobą już wymagane 10 tysięcy godzin ćwiczeń. Jak to się w takim razie dzieję, że nie o wszystkich usłyszymy? Jak to się dzieję, że część z nich wyląduje w szkołach jako zwykli nauczyciele muzyki, a tylko garstka trafi na wielkie sceny, nieliczni zrobią światową karierę. Klue owego sukcesu tkwi właśnie w celowym ćwiczeniu. Ci właśnie nieliczni stosowali się do zaleceń celowego ćwiczenia. No, ale zaraz, zaraz natychmiast w głowie rodzi się pytanie o zanegowane wcześniej predyspozycję, bo czyż eksperymentowi nie zostali poddani studenci konkretnego kierunku. Czyż zdając do szkoły wyższej, a wcześniej do szkół muzycznych niższego szczebla nie musieli się wykazać konkretnymi predyspozycjami i dobrym słuchem. Musieli! I tu Król nieco sam sobie zaprzecza twierdząc, że na początku drogi jednak predyspozycję mają znaczenie, natomiast na wyższym poziomie już nie. Przykładów Król zawiera w książce więcej. Pierwszy najbardziej kontrowersyjny jest przykład Mozarta Złote dziecko, geniusz. nie tylko nie wykazywał wielkiego talentu, wykazywał się wręcz jego brakiem! Jak to Król uzasadnia nie zdradzę. Oprócz Mozarta za przykłady służą Królowi także zwyczajni ludzie. Zwykli ludzie, którzy niekoniecznie chcieli rozwinąć jakąś wyjątkową umiejętność. Jedni chcieli lepiej grać w kosza, jeszcze inni poprawić swoje wyniki sprzedażowe, czy znajomość języka obcego. Autor jasno i klarownie wyjaśnia jak zabrać się do pracy, Jak rozpisać program ćwiczeń i na co zwrócić szczególna uwagę. W dalszej części uczula nas na pułapki jakie mogą stać się naszym udziałem, zwracając szczególną uwagę na model rozwoju umiejętności. Dwa ostatnie rozdziały Król poświęca praktycznym poradom dla rodziców, oraz dla menadżerów chcących wspomóc swoich pracowników w rozwoju. Co ważne książka zawiera oprócz porad praktycznych, odrobiny teorii, bez której praktyka nie ma szans zafunkcjonować, także konkretne ćwiczenia, którymi kończy się każdy rozdział. Możemy tym samym zobaczyć jak teoria ma się do praktyki, a praktyka do teorii. Dla kogo to książka? Dla wszystkich tych, którzy zamierzają dokonać zmiany w swoim życiu, więcej niż teorii w książce praktyki, więc dla kogoś kto chcę się po prostu czegoś nowego dowiedzieć, jest dociekliwy książka może okazać zbyt ogólnikowa i mało interesująca. Czytelnik może sam stworzyć swój własny plan pracy, może czynić notatki w książce. Jak na "zeszyt ćwiczeń" przystało autor pozostawia miejsce na własne przemyślenia. Dobrze i lekko się ją czyta. Artur Król sprawnie włada piórem, unika klasycznych poradnikowych trywializmów i banalnego psychologizowania. Słowem nie jest to głupiutki poradnik typu: jak zostać geniuszem w 3 dni bez nadmiernego wysiłku. Dużym plusem tej pozycji dla mnie jest także okładka, która jest po prostu ciekawa, zestawienie kolorów niebieskich i turkusów (turkusy w psychologii koloru odpowiadają za dobrą komunikację i porozumienie) sprawia, że chcę się ją wziąć do ręki. Jest estetyczna i wzbudza zaufanie, a to nie często zdarza się w przypadku wszelakiej maści poradników. Nie jest to książka dla każdego. Nie każdy "kupi" tezę o nieistnieniu talentu. Czy ja ów tezę "kupiłam"? Ja osobiście nie jestem ani kategorycznie na tak, ani kategorycznie na nie. Jestem gdzieś po środku. Wierzę, że możemy posiąść większość umiejętności, wierzę, że po wielu godzinach ćwiczeń, po wprowadzeniu do planu pracy ćwiczeń celowych możemy udoskonalić swoje umiejętności. Możemy lepiej grać w nogę, możemy sprawniej posługiwać się językiem obcym, czy lepiej radzić sobie w sprzedaży. To są wszystko rzeczy wyuczalne, jakby techniczne. Nie jestem jednak już taka otwarta w kwestii tego, że jeżeli możemy się nauczyć perfekt języka angielskiego, to możemy także zostać poliglotami. Mam wewnętrzne swoje własne rozróżnienie na zdolności faktycznie wyuczalne przez każdego, w których możemy po wielu latach ćwiczeń dojść do poziomu eksperckiego, oraz na zdolności specjalne, takie jak zdolności matematyczne (nie wierzę, że ja osoba wybitnie niezdolna matematycznie, ocierająca się wręcz o objawy nigdy nie zdiagnozowanej dyskalkulii mogłabym osiągnąć kiedyś poziom ekspercki w wybranej dziedzinie matematyki!). Podobnie myślę o zdolnościach muzycznych, plastycznych, czy tanecznych itp. Oglądałam jakiś czas temu, zaraz po przeczytaniu książki film dokumentalny Wima Wendersa o wybitnej choreografce i tancerce Pinie Bauch i o jej tancerzach i patrząc na wszelkie cuda jakie działy się na ekranie nie wierzę, że jest to li tylko wynikiem (albo aż) tytanicznej, wieloletniej pracy. A gdzie wrażliwość artystki, gdzie specyficzny ogląd świata, tylko jej przypisane patrzenie na człowieka? Podobnie myślę o każdej umiejętności/ zdolności związanej ze sztuką. Taki mam swój własny prywatny podział. Bez tak zwanej iskry bożej nie ma pełni i już. Podsumowując posłużę się cytatem ze „Gron gniewu" Steinbecka. Cytat ten w pełni oddaje mój ogląd na temat istnienia/nieistnienia talentu "Nie można zrobić konia wyścigowego ze świni, ale można zrobić z niej bardzo szybką świnię"

2. MIESIĘCZNIK KAPITAŁOWY BB, 2013-09-18

   Twórczość bez talentu, czyli monotonia mistrzostwa
   
   Bez ciężkiej pracy żaden talent nie rozkwitnie. Bez poświęcenia i zaangażowania, bezwzględnego skupienia się na wybranych cechach wrodzonych trudno osiągnąć mistrzowski poziom. Drzemiący w nas potencjał nigdy nie zostanie w pełni wykorzystany. Jednak, gdyby talentu nie było pozostaje jedynie kilka stałych atrybutów każdego człowieka, których pojawienie się, bądź ich niezaistnienie, determinuje ludzki byt. Talent nie istnieje... Ważne jest wychowanie, środowisko, decyzje podjęte już na samym początku życia, samodyscyplina. Tak uważa Artur Król w książce „Talent nie istnieje".
   
   Nie można wobec tak postawionej tezy przez przejść obojętnie. Nie można się z nią bezwzględnie zgodzić. Wyjątkowo trudno ją także z miejsca odrzucić. Daje przecież nadzieję, że każdy może się zapisać na kartach historii, jako jednostka wybitna, ponadprzeciętna osobowość, niezwykły talent.
   
   Czy pojęcie talentu jest sztucznie stworzonym przez ludzkość abstraktem Czy rzeczywiście po dziesięciu tysiącach godzin ciężkiej, żmudnej i monotonnej pracy nad doskonaleniem wybranych zdolności osiągnie się poziom mistrzowski Jeśli nawet, to nie powinien ten fakt być równoważny z odrzuceniem talentu jako części osobowości. Przekłada się on przecież nie tylko na szybkość osiągania kolejnych szczebli zaawansowania, skraca drogę do upragnionego mistrzostwa, pozwala także na swobodę twórczą, na indywidualne podejście do artyzmu i sztuki.
   
   Autor książki podaje liczne przykłady, przekonując, że traktowane dzisiaj jednostki za wybitne pozbawione były talentu, a jedynie ciężką pracą osiągnęły poziom mistrzowski. Wydaje się jednak, że granica między talentem a „rzemiosłem twórczym" jest wyjątkowo cienka.
   
   Książka ma w sobie coś niepokojącego. Autor niczym mantrę powrtarza tę samą tezę, próbuje jakby na siłę przekonać czytelnika do swoich racji. Nie zostawia miejsca na polemikę. Stwierdza, że talentu nie ma i ponad wszystko stara się dowieść, że tak rzeczywiście jest. Warto jednak podkreślić, że wypada przy tym wyjątkowo słabo. Już po kilku stronach staje się to męczące, a przytaczanych przykładów nie można traktować jako potwierdzenia teorii. Papier przyjmie wszystko (jak w tym przypadku), manipulować czytelnikiem także jest wyjątkowo łatwo.
   
   Brakuje dowodów empirycznych, przykładów i wyników z badań, które pozwoliły na postawienie podobnej tezy. Bez tego książka jest niczym innym jak kolejną publikacją, która ma rozbudzić w czytelniku jego niezwykłość, nadać jego działaniu wyższy sens, sprawić, że poczuje się wyjątkowy. Rzecz jasna talent osobiste predyspozycje, nie mogą przynieść sukcesu bez ciężkiej pracy - nie rozkwitnie bez zaangażowania. Talent to nie mistrzostwo i doskonałość sama w sobie. Talent to ta część twórczości, która sprawia, że nabiera ona indywidualnego wyrazu, charakteru, własnego piękna i unikalnego kształtu.

3. Subiektywnie o książkach awiola, 2013-07-18

   "Talent to mit. W zasadzie każdy może dojść do poziomu mistrzowskiego, jeśli podejmie odpowiedni wysiłek i będzie trenować według odpowiedniego planu."
   
   
   
   Posiadacie jakiś talent? Czy może w jakiejś dowolnej dziedzinie jesteście mistrzami i inni zwyczajnie wam zazdroszczą? Jeśli tak, to pewnie uważacie się za wybrańców losu. Nie każdy bowiem rodzi się z talentem i nie wszyscy mogą pochwalić się nadzwyczajnymi umiejętnościami. A co, jeśli pojęcie talentu w ogóle nie istnieje? Co, jeśli wszystko zależy wyłącznie od naszej wytrwałej pracy?
   
   Artur Król to psycholog, trener i coach, którego specjalizacją jest praca z nieśmiałością, tworzeniem pewności siebie jak również pomoc w odszukaniu szczęścia i radości ludziom, którzy źle ulokowali swoje uczucia. Jest autorem wielu publikacji i artykułów, na co dzień pracuje w Warszawie, prowadząc indywidualne oraz grupowe spotkania. Pisarz fascynuje się również gotowaniem oraz literaturą fantasy i science-fiction.
   
   Poradnik opiera się na jednej, głównej tezie – talent w takim znaczeniu jakim go używamy w życiu codziennym nie istnieje. Każdy od urodzenia ma takie same szanse odnieść sukces i stać się ekspertem w konkretnej dziedzinie. Wszystko to zależy wyłącznie od uwarunkowań społecznych i własnej pracy. Publikacja składa się z ośmiu rozdziałów. Dowiecie się z niej jak wygląda konfrontacja mitu talentu z rzeczywistością, jak wyglądają cechy celowego ćwiczenia czy jakie pułapki mogą na was czyhać w drodze do osiągnięcia upragnionego poziomu.
   
   Do przeczytania poradnika Artura Króla skusił mnie kontrowersyjny tytuł, który zachęca do zajrzenia w treść książki. Od dziecka bowiem słyszymy, że ktoś ma talent do śpiewania, malowania czy grania na instrumentach. Twierdzenie więc o nieistnieniu talentu w takiej postaci, było dla mnie dość abstrakcyjną myślą. Autor próbuje przekonać czytelnika, że każdy z nas od urodzenia jest swoistą "tabula rasa", na której prowadzone życie kształtuje nasze zdolności do konkretnego poziomu. Według trenera talent jest zwykłym mitem, wpajanym ludziom od pokoleń. Podczas czytania przemyśleń autora, po głowie chodziło mi jedno pytanie: "Co w takim razie z geniuszem Mozarta? Najbardziej znanym cudownym dzieckiem." Poczułam się mile zaskoczona, gdy ten temat został ujęty w poradniku, co oznaczało, że autor nie boi się trudnych pytań i przede wszystkim ich nie unika. Nie będę zdradzać jakie kontrargumenty w tym wątku Artur Król zawarł w swojej książce.
   
   Ciekawą wątkiem, jaki może zainteresować czytelnika jest zasada 10 000 godzin. Stosowanie tej reguły podobnież uczyni z nas eksperta i mistrza w danej dziedzinie. Z pewnością dla nikogo nie jest tajemnicą, że trening czyni mistrza, jednakowoż teoria świadomego treningu jest dość intrygująca swoim nowatorstwem. Dla osób, które głębiej zainteresują się tym tematem, autor przygotował zestawienie cech celowego ćwiczenia. Fragmenty, które mogą zwrócić waszą szczególną uwagę to przytaczane badania naukowców, teoria genialnych idiotów czy informacje dotyczące czasu pracy.
   
   Pomimo wielu argumentów jakich użył Artur Król, nie jestem skłonna uwierzyć, że wrodzony talent nie istnieje. Zgadzam się z życiową prawdą, jakoby ciężka praca nad sobą oraz przede wszystkim systematyczność wyrabiały w nas pewne zdolności, jednakże wychodzę z założenia, że rozwój w pewnych dziedzinach nie jest dla wszystkich tak samo dostępny. Lekturę poradnika "Talent nie istnieje" można potraktować jako ciekawostkę i motywację do dalszej pracy nad sobą i eliminowaniem własnych słabości.

4. swiatairi.blogspot.com Airi

   Artur Król, psycholog i trener (trochę informacji o nim można znaleźć w rozdziale „O autorze”) tym razem stworzył pozycję dotyczącą dość drażliwego tematu, a mianowicie talentu. W dużej części książki twierdzi on, że talentu nie ma, to tylko mit, we fragmencie dopuszcza jednak możliwość, iż jednym łatwiej zacząć się czegoś uczyć niż komuś drugiemu.
   Plusem publikacji jest zamieszczona bibliografia, a także to, że autor stara się potwierdzić swą teorię o tym, że talent to tylko mit, tezami innych postaci, o których przede wszystkim mówi
   w rozdziale „Zanim zaczniemy. Nauka, która stoi za magią”. Mimo wszystko przez dużą część książki wydawało mi się, że ona bardziej jest o tym, jak dojść do „mistrzostwa” niż o samym talencie. Kluczowe wydaje się zdanie:
   „fakt, że jeśli rozpatrujemy sprawę talentu na poziomie kompetencji eksperckich, to talent czy predyspozycje nie istnieją (…)”.
   Z tego punktu widzenia inaczej temat talentu może wyglądać, gdy coś dopiero rozpoczynamy, a inaczej, gdy chcemy zostać ekspertem czy mistrzem.
   Przydatną częścią książki są tzw. „celowe ćwiczenia”, a informacja o 10 000 godzin ciekawa (należy tyle godzin wypracować, aby zostać ekspertem). Sama teoria na temat tego, że w celu stania się mistrzem w jakieś dziedzinie trzeba ciężko trenować i to niekoniecznie rzeczy stricte wydawałoby się związane z daną dziedziną, przypomniały mi sceny z filmy „Karate Kid” (którego reżyserem był John G. Avildsen), gdzie zanim młodzieniec uczył się ogólnie o tym, czym jest karate, czekały na jego drodze takie ćwiczenia jak (o ile dobrze pamiętam) malowanie płotu, polerowanie i woskowanie samochodu itp.
   W pewien sposób można uznać, że autor trochę uparł się na swoją tezę, że talentu nie ma, choć właściwie bardziej ukazał, że jeśli chce się być mistrzem, to należy ćwiczyć i ważne jest podejście samej jednostki oraz jej otoczenia do tematu ciągłego doskonalenia.
   Nie ze wszystkim, co jest zawarte w tej pozycji się zgadzam. Wiele rzeczy wręcz mi nie „pasowało”, „nie leżało”. Nie uważam jednak czasu poświęconego na lekturę za zmarnowany. Zdobyłam kilka nowych informacji, przedstawione ćwiczenia wydają się przydatne i pożyteczne. Sam język był prosty w odbiorze i nie sprawiający trudności. Tylko skąd ten słoń
   z parasolką na okładce? ;)
   

5. Wredotek.pl Paulaaaa, 2012-06-23

   ¨Większość z nas została wychowana w przekonaniu, że talent istnieje. Że to dar, który przyniosła nam ewolucja, czy jakaś siła z zaświatów, odpowiadająca za natchnienie i umiejętności. [...] A co, jeśli coś takiego jak 'talent' nie istnieje?" Jeżeli chodzi o mnie to nie załamałabym się, bo uważam, że ja nie mam żadnego talentu. Dzięki takiemu stwierdzeniu podniósłby się mój poziom motywacji, bo oznacza to, że i tak mogę osiągnąć wszystko o czym marzę.
   
   Książka powstała po to, by udowodnić nam, że talent jest mitem, że są w nas możliwości, po które musimy tylko sięgnąć. Dzięki tej pozycji dowiemy się co to jest ćwiczenie celowe i jak je wprowadzić do naszego 'treningu' oraz jak zaplanować ćwiczenia, żeby zostać mistrzem w wybranej przez nas dziedzinie.
   
   Książka podzielona jest na 8 rozdziałów. Poświęcone są one zarówno mitowi jakim jest talent, cechom celowego ćwiczenia, pułapkom w drodze do mistrzostwa jak i ewolucji metod nauki. Pan Artur na każdej stronie stara się nam udowodnić, że talent nie istnieje i rzeczywiście używa do tego wielu różnorodnych przykładów. Jeżeli chodzi o mnie - zostałam przekonana! Wiem, że mogę zrobić wszystko co tylko będę chciała. Ale skoro "talent nie istnieje" to jak? Odpowiedź jest prosta: Zasada 10 000 godzin! Odpowiedź niby prosta, ale dojście do mistrzostwa w danej dziedzinie niestety już takie nie jest.
   
   Myślę, że na szczególną uwagę zasługuje również okładka! Po prostu się w niej zakochałam. Przepiękny niebieski kolor wprost mnie do niej przyciągnął i niemal siłą zmusił do zgłębienia tajemnicy celowego ćwiczenia i zasady 10 000 godzin ;)
   
   Ogólne wrażenia? Zagadnienie ciekawe, ale myślę, że nie skorzystam zarówno z wszystkich punktów celowego ćwiczenia jak i zasady 10 000 godzin. Dlaczego? Nie muszę zostawać mistrzem w dziedzinach, które mnie interesują. Jednak wiele wskazówek i ćwiczeń w książce jest na tyle ciekawych i motywujących, że na pewno o nich nie zapomnę i będę do nich wracać.

6. 21. wiek 2012-07-01

   Autor książki przekonuje, że talent jest mitem, a każdy z nas ma w sobie ogromne możliwości, które wystarczy rozwijać, by stać się mistrzem w swojej dziedzinie. To odważne twierdzenie popiera wynikami najnowszych badań naukowych w dziedzinie psychologii i neurologii. Proponuje także wiele ćwiczeń, które sprawią, że wykonywanie codziennych czynności będzie bardziej efektywne. Propozycja ta zatem idealnie nadaje się dla rodziców, menedżerów czy nauczycieli, których celem jest wspieranie swoich podopiecznych, ale też dla każdego, kto chce odkryć własny potencjał.

7. Coaching nr 3/2012 maj-czerwiec

   Mit talentu
   
   Mozart urodził się genialny, podobnie jak Leonardo, a setki lat później taki na przykład John Lennon. Co innego reszta świata, tłum przeciętniaków pozbawionych wrodzonego daru… Nic z tego – przekonuje Artur Król, coach i psycholog, który ma dobrą wiadomość dla pracowitych i złą dla leniwych: talent nie istnieje, żeby dojść do mistrzostwa w dowolnej dziedzinie, potrzeba po prostu ćwiczeń. Wiadomo nawet, ile czasu musimy na nie poświęcić: około 10 tysięcy godzin (co zapewne pamiętają czytelnicy „Poza schematem” Malcolma Gladwella). Król przywołuje wyniki badań współczesnych psychologów
   i neurobiologów, m.in. Vilayanura S. Ramachandrana, nazywanego Marco Polo neuronauki. Na podstawie ich teorii formułuje wnioski dotyczące nie tylko tego, ile trzeba ćwiczyć, ale i jak trzeba ćwiczyć, żeby dojść do mistrzostwa.

8. urodaizdrowie.pl Aneta M., 2012-05-11

   Czym jest talent w obiegowym przekonaniu? Zastępuje niejako wypracowaną umiejętność, sprawia, ze obdarzonym nim ludziom dana czynność przychodzi łatwo i bez nakładów w postaci wysiłku intelektualnego czy twórczego. Z tym właśnie mitem, który wyrósł na tak stereotypowym myśleniu i nieco „magicznym” postrzeganiu rzeczywistości, walczy Artur Król – psycholog, który zrewolucjonizował dotychczasowe ustalenia na temat talentu, w radykalny sposób zaprzeczając jego istnieniu. Potrafi on umiejętnie i przekonująco uzasadnić swoje poglądy, m.in. przywołując postacie powszechnie znane i posądzane o wielki talent, np. Wolfganga Amadeusza Mozarta. Okazuje się, że nasze umiejętności są wynikiem pewnych predyspozycji oraz czasu i wysiłku, które włożyliśmy w ich wypracowanie. Marzenia o tym, że pewnego dnia nagle odkryjemy w sobie ukryty dotąd talent, są więc mrzonkami, które należy włożyć między bajki…
   
   Dzięki tej książce, napisanej przystępnym i barwnym językiem, możemy zaplanować własny rozwój tak, by w niedługim czasie osiągnąć mistrzostwo w wybranej przez siebie dziedzinie. Wystarczy wiedzieć, jakie są mechanizmy uaktywniające ukryty potencjał drzemiący w nas samych.
   
   Autor przedstawia też praktyczne porady i ćwiczenia prowadzące do osiągnięcia ogromnej wiedzy i umiejętności. Szczególnie podkreśla wagę celowych ćwiczeń wykonywanych przez określoną liczbę godzin i z pewnym ukierunkowaniem na zdobycie konkretnych kompetencji. Dzięki nim zwiększysz także swą efektywność i szanse na osiągnięcie satysfakcjonujących wyników w swojej branży. Skorzystaj ze wskazówek cenionego trenera, który w swej publikacji uwzględnia najnowsze ustalenia naukowe, zwłaszcza z dziedziny neurologii i psychologii.
   
   Jeśli więc chcesz być lepszym rodzicem, pracownikiem czy szefem, warto wdrożyć te wskazówki do swego życia. Sama także je stosuję, wierząc w pozytywne skutki dla mojego rozwoju i dalszego życia.
   
   Ta książka to klucz do sukcesu zarówno w życiu osobistym, jak i w karierze zawodowej. Polecam gorąco!

9. Cogito 2012-04-26

   Autor tego psychologicznego poradnika specjalizuje się w trenowaniu pewności siebie, jest psychologiem, coachem i trenerem zafascynowanym możliwościami ludzkiego umysłu. Jego zdaniem talent to mit, a po to, by zostać ekspertem, potrzeba 10 tysięcy godzin specjalnego treningu. Artur Król powołuje się na badania naukowe, które pokazują, że osiągnięcie poziomu mistrzowskiego w różnych dziedzinach jest możliwe po 10 tysiącach godzin ćwiczenia w danej dziedzinie. W tej książce znajdziesz odpowiedzi, na czym polega takie ćwiczenie, a także podpowiedz, jak zaprojektować własny, autorski program, by zostać mistrzem. Co ważniejsze, nabierzesz wiary i przekonania, że wszystko jest naprawdę w twoich rękach.

10. Personel Plus 2012-04-01

    Autor korzystając z ważnych osiągnięć światowej sławy ekspertów, neurologów i psychologów, prezentuje metodę zwaną treningiem celowym, który ma pomóc w zdobywaniu coraz wyższych poziomów zaawansowania w wielu dziedzinach. Publikacja zawiera bardzo konkretne porady dotyczące zbudowania programu celowego ćwiczenia dowolnych umiejętności. W niezwykle przystępny sposób przedstawia, co i jak Czytelnik osobiście może zrobić, aby zdobywać umiejętności w sposób efektywny i doprowadzić je na najwyższy, ekspercki poziom. Jednocześnie książka pokazuje, że nie trzeba mieć żadnych specjalnych zdolności, żeby mieć wybitne osiągnięcia. Wystarczy tylko własna praca wykonywana w przemyślany sposób. Pozycja ta przeznaczona jest dla wszystkich, którzy chcą być mistrzami w swojej branży, oraz osób, od których zależy zdrowy rozwój innych (rodzice, nauczyciele, menedżerowie], by poznali sposoby wspierania podopiecznych w dążeniu do wybitnych wyników.

11. blog.coachingkariery.pl Beata, 2012-04-14

    Dobra wiadomość – nie musisz mieć żadnych specjalnych zdolności, żeby osiągać wybitne rzeczy! Badania pokazują, że talent nie istnieje, wystarczy wyłącznie twoja praca. Bardzo, bardzo dużo pracy, wykonywanej w specjalny, przemyślany sposób, ale jednak jest to tylko praca, a nie żaden tajemniczy “talent”.
    
    Niedawno ukazała się na polskim rynku książka autorstwa Artura Króla pt. “Talent nie istnieje”. W książce znajdziesz konkretne porady dotyczące tego, w jaki sposób zbudować program celowego ćwiczenia dowolnych umiejętności, czyli co zrobić, aby rozwijać swoje umiejętności na tyle skutecznie, by doprowadzić je na poziom ekspercki.
    
    Bardzo konkretna książka, z której na pewno skorzysta każdy, kto jest na serio zainteresowany efektywnym usprawnianiem swoich umiejętności. Polecam!

12. Zdrowie.wieszjak.pl Monika Karbarczyk

    Czym jest talent? Być może pewnością, że można wszystko osiągnąć. Pewien biegacz powiedział: „gdy biegam, wiem, że mogę dobiec wszędzie, zrobić wszystko to, co chcę”. Podobnie jest z wszystkimi ludźmi czynu, którzy w swojej dziedzinie osiągają sukcesy. Czy osiągają je dzięki talentowi? Artur Król, autor książki „Talent nie istnieje. Droga do praktycznego osiągania mistrzowskich umiejętności”, twierdzi, że to nie jest takie oczywiste.
    
    Większość z nas wychowywania była w przekonaniu, że talent istnieje. Nasi najbliżsi dostrzegali w nas „iskrę bożą”, gdy jakieś czynności wychodziły nam lepiej niż innym, zapewniając, że „będziemy mistrzami w tym fachu”. Niektórzy zgodnie ze wskazaniami rozwijali tę „iskrę”, osiągając mistrzostwo, inni nie. Dlaczego? Kluczem jest „rozwijanie umiejętności”, czyli – według Artura Króla – ciężka, wytrwała i dobrze rozplanowana praca, którą autor nazywa celowym ćwiczeniem.
    
    Dlaczego tak trudno ludziom uwierzyć, że dzięki ćwiczeniom można osiągnąć więcej? Bo wiara w talent daje poczucie wyjątkowości i zdecydowanie lepiej brzmi niż przyznanie się do ciężkiej pracy.
    
    Czy to oznacza, że każdy z nas dzięki ćwiczeniom może zostać rzeźbiarzem, pianistą, malarzem? Niekoniecznie. W przypadku rozwijania umiejętności niebagatelne znaczenie ma również intelekt, wychowanie i otoczenie, ale przede wszystkim sposób wykonywania ćwiczenia.
    
    Artur Król w swojej książce szczegółowo opisuje, jak należy zaplanować swój trening, by był pożyteczny i efektywny. Wskazuje między innymi na konieczność indywidualizacji treningu, znalezienia łatwego sposobu na mierzenie postępów, dostosowania stopnia trudności ćwiczeń do zaawansowania w treningu, zaangażowania umysłu w trakcie ćwiczeń oraz wyciągania właściwych wniosków. W swojej książce w sposób przystępny, na konkretnych przykładach, wskazuje, jak w praktyczny sposób zastosować składowe celowego ćwiczenia.
    
    Ta niewielka książeczka spełnia rolę indywidualnego trenera – wprowadza nas świat systematycznej pracy. Na początku zmusza nas do przemodelowania myślenia nt. talentu. Artur Król uczy nas jak rzetelnie przygotować plan rozwijania ćwiczeń – każdy etap musimy opisywać. Bez szczerości wobec siebie samych, te działania nie mają szans powodzenia.
    
    Ponadto autor opisał najczęstsze pułapki w drodze do mistrzostwa, a także dał istotne wskazówki rodzicom, którzy chcą wspierać swoje dzieci w drodze do osiągnięcia tego celu.
    
    Zdaniem autora książki, każdy z nas może dojść do mistrzostwa, ale droga, którą trzeba w tym celu pokonać nie jest ani łatwa, ani krótka, ani nawet przyjemna. Czy chcesz tę drogę pokonać? To zależy tylko od Ciebie. Pamiętaj tylko, że stare polskie przysłowie mówi: „im bardziej coś ćwiczysz, tym jesteś w tym lepszy” (w uproszczonej wersji brzmi „trening czyni mistrza”).

13. advena-artlab.blogspot.com Advena, 2012-04-01

    Czym jest talent? Kto go naprawdę posiada i dlaczego właśnie ta osoba? Od lat stawiamy sobie takie pytania tłumacząc wybitne osiągnięcia, sukcesy. Jednak czy to rzeczywiście dzięki nadzwyczajnym zdolnościom możemy stać się ekspertami w wymarzonej dziedzinie? W swojej najnowszej książce Artur Król udowadnia, że droga do zdobywania mistrzowskich umiejętności znacznie różni się od tej, którą błędnie uważamy za skuteczną.
    
    Autorem najnowszej pozycji wydawnictwa Sensus pt. „Talent nie istnieje” jest psycholog, coach i trener, który odważył się postawić kontrowersyjną tezę. Zawarł ją w tytule, raz na zawsze stawiając czoła głęboko zakorzenionym przekonaniom. Mit talentu króluje bowiem w każdym społeczeństwie. Gdy tylko ktoś wykaże się niezwykłymi zdolnościami, przypisujemy mu genialny dar, z którym po prostu musiał się urodzić. Błąd! Właśnie ta myśl pozbawia wielu ludzi marzeń i niweczy ambitne plany.
    
    Okazuje się, że klucz do odkrycia własnych możliwości posiada każdy z nas. To my posiadamy moc, by stać się autorytetem w danej dziedzinie. Brzmi zaskakująco, ale to prawda. Aby tego dokonać musimy spełnić pewien warunek. Przejść 10 000-godzinny trening celowy. Artur Król przytacza wiele badań, które jednoznacznie świadczą o tym, że każdy kto stał się mistrzem, musiał zmierzyć się z tym wyzwaniem. Jednak to jeszcze nie koniec. Wspomniany wyżej trening to coś więcej niż typowe ćwiczenia, które często wykonujemy. Jako przykład podam pisanie opowiadań. By kształcić swoje umiejętności musimy wykonywać szereg zadań poprawiających osobno gramatykę, leksykę, ortografię, interpunkcję i kreatywność. Nie wystarczy po prostu pisać.
    
    Fenomen ten został wytłumaczony w książce „Talent nie istnieje”. Krok po kroku możemy opracować własny plan 10 000 godzin treningu. Oczywiście o wiele łatwiej byłoby, gdybyśmy mieli możliwość konsultacji z zawodowym trenerem lub ekspertem w wybranej przez nas dyscyplinie. Jednak poradnik został tak skonstruowany, by każdy mógł zadbać o swój rozwój.
    
    Wyzwanie wydaje się być karkołomne i czasochłonne. Poniekąd to prawda, nie będzie łatwo. Będziemy musieli poświęcić trochę więcej czasu i nauczyć się pracować nad skupieniem. Pomimo tego naprawdę warto. Czas zakasać rękawy i zdobyć to, czego zawsze pragnęliście. Wszystko jest w zasięgu naszych rąk. Nie bójmy się po to sięgnąć!

14. granice.pl Katarzyna Wójcik

    Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, skąd bierze się talent? Jeśli tak, ciekawe, do jakich wniosków doszliście… Jeśli nie, to już nie musicie – zrobił to za Was Artur Król w swojej najnowszej książce Talent nie istnieje.
    
    Autor, psycholog, trener i coach, którego specjalnością jest trenowanie pewności siebie, w swojej najnowszej publikacji skupił swoją uwagę na ludzkich predyspozycjach, próbując odpowiedzieć na pytanie, czy coś takiego jak talent w ogóle istnieje. Wnioski, do jakich doszedł w swojej publikacji okazały się dość zaskakujące. Książka Talent nie istnieje obala mit mówiący o tym, że to „iskra boża” - czy też talent - odpowiedzialne są za nasze nadzwyczajne predyspozycje i mistrzowski poziom w niektórych dziedzinach, z jakim można spotkać się u wielu osób u progu kariery. Rzadko jednak dopuszczamy do siebie myśl, że za słowem „talent” swoją tak naprawdę ciężka praca, systematyczność i ćwiczenia wpływające na nasz rozwój. Artur Król uzmysławia czytelnikom, że w gruncie rzeczy każdy z nas ma realne szanse na osiągnięcie zamierzonego celu w wielu dziedzinach i na wielu płaszczyznach. Nie jest to łatwe, bowiem mit talentu jest silnie zakorzeniony w naszej kulturze, a na dodatek często przekonanie o własnym talencie poprawia naszą samoocenę. Psycholog obala obecny w naszej świadomości mit, podkreślając, że talent nie jest czymś, co bierze się tylko i wyłącznie z naszych wrodzonych zdolności. Talent jest wynikiem wytrwałej pracy, podjętych decyzji i wysiłku, jaki każdy z nas powinien podjąć w swoim życiu, jeśli chce zrealizować własny plan. Artur Król uświadamia nam, że widząc czyjeś dzieło, niejednokrotnie na usta cisną nam się słowa „Masz talent!". Prawda jest taka, że widzimy jedynie efekt końcowy – nie mamy okazji przyjrzeć się pracy, jaka została włożona w to, co ostatecznie jawi nam się jako coś wyjątkowego – a w gruncie rzeczy, stoi za tym coś więcej, niż tylko talent. I gdyby w tym momencie rozległ się głośny protest: „A co z osobami, które mają talent do rysowania, bądź obliczeń i nie są im potrzebne żadne ćwiczenia?”, Artur Król sprytnie odbiłby piłeczkę, stwierdzając, że osoby te to tzw. „genialni idioci”, którzy swoje zdolności zawdzięczają nieprawidłowemu funkcjonowaniu mózgu, który im na to pozwala. Dość kontrowersyjny, choć podparty badaniami pogląd, z którym czytelnikowi trudno dyskutować…
    
    Artur Król poprzez książkę Talent nie istnieje próbuje zmienić nasze przekonania – jednym ze sposobów jest uzmysłowienie nam, że istnieje coś takiego jak „celowe ćwiczenie" i reguła 10 000 godzin treningu, które każdy, kto chciałby kiedykolwiek zostać ekspertem w jakiejś dziedzinie, powinien przebyć, bowiem to trening, a nie ukryte zdolności czynią nas mistrzami. Początkowo ciężko uwierzyć w to, co pisze autor – z każdym jego argumentem jednak wątpliwości czytelnika zostają rozwiane…
    
    Psycholog niejednokrotnie powołuje się na autorytet naukowców takich jak Thomas Edison czy Kevin Anders Erricson, który badał mechanizmy ludzkiej pamięci i jej rozwój. Król jest zdania, że każdą umiejętność da się wyćwiczyć i rozwinąć - podobnie jak naszą pamięć – wystarczy tylko podjąć wyzwanie, które w końcu doprowadzi nas na szczyt.
    
    Trzeba przyznać, że autor książki podjął się niezwykle trudnego zadania… Jego przemyślenia spotkały się z krytyką – jego słowa obalające mit talentu wywołały sporą dyskusję, zwłaszcza w środowisku trenerów. Lektura tej książki daje do myślenia, a jej autor analizuje pojęcie „talentu”, skupiając się na tym, skąd się wziął, dlaczego mamy o nim takie, a nie inne mniemanie, jak wpływa na nas i naszą drogę do osobistego rozwoju. Warto zaznaczyć, że książka ta skierowana jest właściwie do wszystkich – zarówno do osób, które same chcą popracować nad swoim rozwojem, a także do tych, które wskazują innym drogę i pomagają im osiągnąć sukces. Wielkim atutem tej pozycji są przydatne ćwiczenia, które można wykonać podczas lektury lub po jej skończeniu – w zależności od czasu, jakim aktualnie dysponujemy. Polecam z czystym sumieniem - publikacji, które wniosą do naszego życia coś cennego i na dodatek poszerzą nasze horyzonty, nigdy za wiele.

15. slowoczytane.blogspot.com Skarletka, 2012-03-02

    Dawno, dawno temu co jakiś czas organizowałam sobie coś, co nazwałam "czytaniem tematycznym" i postanowiłam do tej praktyki powrócić. Było czytanie tematyczne z psem, kotem, miastami i książką w tle, zaś do niedzieli będę pisać o moich ukochanych ostatnio poradnikach. To, co je łączy, to wiara autorów w to, że sami jesteśmy kowalami swojego losu i że chcieć, znaczy tyle co móc. Wielokrotnie pisałam, że mnie takie książki bardzo motywują, napędzają, dają kopa i czytam je z prawdziwą przyjemnością. Najtrudniejsza część zaczyna się oczywiście już po lekturze, kiedy wypada z przyswojoną wiedzą coś zrobić. Wtedy to siadam z kartką papieru i notuję: co bym chciała zmienić, co poprawić, czego jeszcze się nauczyć. Mam takich kartek mnóstwo i, co mnie bardzo cieszy, droga od planów do ich realizacji stopniowo staje się coraz krótsza :)
    
    Książka Artura Króla przynosi dwie wiadomości: dobrą i złą.
    Dobra jest taka, że talent nie istnieje. Nie ma czegoś takiego jak "iskra boża" czy "wrodzone predyspozycje". Oczywiście, jeśli ktoś ma dwa metry wzrostu ma szansę świetnie grać w koszykówkę, ale... sam wzrost nic mu nie da. Potrzebne są setki, a nawet tysiące godzin spędzone na boisku z piłką, by tym koszykarzem naprawdę zostać. I to jest właśnie ta zła wiadomość: aby zostać ekspertem w jakiejś dziedzinie, nie ma co liczyć na skróty, objawienia czy talent właśnie.
    
    Praca, praca i jeszcze raz praca, moi drodzy. Innej drogi nie ma. Mało tego. Aby osiągnąć w czymś mistrzostwo, nie wystarczy po protu ćwiczyć. Trzeba ćwiczyć celowo i autor szczegółowo objaśnia, na czym to polega. I to jest w sumie kolejna zła wiadomość: celowe ćwiczenia nie są łatwe, wymagają czasu, skupienia, maksymalnej koncentracji. A cel, do którego dążymy, migocze gdzieś daleko na horyzoncie...
    
    "Talent nie istnieje" trafił do mnie jak chyba żadna inna książka dotychczas. Autor nie obiecuje cudów, nie podaje cudownych metod, ale też mówi dobitnie: weź się do roboty, a będziesz najlepszy. Masz nieograniczone możliwości i ogromny potencjał - ale musisz ćwiczyć, ćwiczyć i jeszcze raz ćwiczyć. Nie ma przypadków, nikomu nie udało się osiągnąć mistrzostwa w jakiejś dziedzinie fuksem. Pokazuje to na przykładzie badań przeprowadzonych wśród muzyków, tych najlepszych, bardzo dobrych i po prostu dobrych. Ci, którzy osiągnęli najwięcej, ćwiczyli celowo: w samotności, po kilka godzin dziennie (ten rodzaj ćwiczeń został uznany za najtrudniejszy, ale też za przynoszący najlepsze efekty). I każdy, kto tak robił, był najlepszy, nie dobry, tylko właśnie najlepszy. Oznacza to, że aby osiągnąć sukces, talent jest niepotrzebny.
    
    A poza tym... talentu nie ma - kurcze, i to jest naprawdę świetna wiadomość! :) Teraz muszę tylko dokładnie przemyśleć, w czym chciałabym być świetna, rozpisać plan, zakasać rękawy... i działać! :)

16. irka.com.pl agniecha, 2012-02-24

    Gdy spotykamy w życiu kogoś, kogo umiejętności są dla nas niesamowite, od razu na usta pcha się nam znane stwierdzenie „masz wrodzony talent!”. Jednakże, czy już rodzimy się z niezwykłymi umiejętnościami do pisania powieści, czy komponowania muzyki? Artur Król, jeden z psychologów i trenerów nie tylko osób prywatnych, ale i organizacji próbuje obalić mit talentu w swojej publikacji „Talent nie istnieje. Droga do praktycznego osiągania mistrzowskich umiejętności”.
    
    Każdy uważa, że talent jest rzeczą wrodzoną i że tylko niektóre umiejętności można nabyć. Sądzimy, że ktoś ma większe predyspozycje do kalkulacji, muzykowania, czy większą wyobraźnię do tworzenia wspaniałych tekstów. W swojej pracy, autor próbuje udowodnić, że nie ma czegoś takiego jak talent, a jedynie zdolności, które zdobywamy ciężkimi i mozolnymi ćwiczeniami. Wysuwa teorię celowego ćwiczenia, które uczyni z nas ekspertów w każdej wybranej dziedzinie.
    
    Autor przedstawia czytelnikowi swoje własne poglądy na temat talentu. Choć wielu jego kolegów się z nim nie zgadza, on sam próbuje poprzeć swoją tezę licznymi przykładami. Obala nie tylko mit talentu, ale przede wszystkim mit talentu takich osób jak Mozart, które uważa się za cudowne dziecko. Wspomina także o znanym golfiście- Tigerze Woodsie, któremu ojciec już w maleńkości dał do ręki kij, a nawet o cenionym koszykarzu- Michaelu Jordanie, który jedynie dzięki swojej ciężkiej pracy wzniósł się na wyżyny tego sportu. Dwaj ostatni są prawdziwym dowodem na to, że umiejętności ich nie są talentem przekazanym w genach, a jedynie sprawnie wyćwiczonymi zdolnościami. Nie są to jednak byle jakie ćwiczenia, a specjalny trening składający się z 10 000 godzin ciężkiej i nieprzyjemnej pracy- celowe ćwiczenie. O co w tym właściwie chodzi? Wybieramy sobie główny cel, który chcesz osiągnąć, choćby naukę języka hiszpańskiego. Następnie rozpisujemy go sobie na cele mniejsze, które pomogą w realizacji celu głównego. Jeżeli chcemy, możemy dodatkowo podzielić każdy celów cząstkowych, na jeszcze inne cele. Każdy z nich trenujemy do upadłego. Poświęcamy temu wiele godzin. Wiele męczących godzin. Psycholog nie ukrywa, że będzie to ciężka praca. Musi być ciężka, bo o to właśnie chodzi. Trening nie ma być przyjemny, a jeżeli jest to znaczy, że robimy coś źle. Istotne jest to, że dobrze byłoby robić te ćwiczenia z kimś kto się na tym zna, z odpowiednim trenerem, który pokieruje nas i dzięki, któremu staniemy się rewelacyjni w wybranej dziedzinie. Swoją pracę, autor popiera licznymi przykładami z życia, jak chociażby przypadkiem pisarza, który dostał wskazówki od redaktora z zestawem ćwiczeń i zyskał sławę, kobiety, która dzięki ćwiczeniom i pracy w wyjątkowym skupieniu przez kilka godzin zyskała lepsze wyniki, niż jakby cały czas pracy przepracowała w podobnym tempie i wiele wiele innych. Udowadnia tym samym, że te ćwiczenia mogą czynić cuda. Próbuje pokazać, że dzięki nim możemy poprawić życie zawodowe, a także zyskać większe kwalifikacje w przypadku naszych pasji.
    
    Artur Król nie zwraca się tylko do zwykłego czytelnika, młodego czytelnika dysponującego dużym zasobem czasu. Sam twierdzi, że mistrzostwo jest w zasięgu ręki także ludziom, którzy prowadzą efektywne życie zawodowe i rodzinne. W dodatku daje także porady rodzicom dzieci, żeby mogli być idealnym dla nich wsparciem i stworzyli im odpowiednie środowisko do rozwoju. W publikacji tej porady odnajdą także menedżerowie, którzy chcieliby w podobny sposób zmobilizować swoich pracowników.
    
    Choć autor męczy czytelnikami całkowicie nużącymi i suchymi faktami, to jednak nie pozostaje gołosłowny. Bowiem książka uzbrojona jest w szereg ćwiczeń, które udowadniają nieistnienie talentu, pomagają zrozumieć sens celowego ćwiczenia, a przede wszystkim prezentują schemat postępowania w tym obszarze. Jednakże psycholog od razu zaznacza, że dobrze byłoby nie robić temu samemu, a żeby czuwał nad nami jakiś coach. Nie trzeba ich wykonywać wraz z lekturą książki, można zostawić je sobie na sam koniec, kiedy to już zapoznamy się z treningiem.
    
    „Talent nie istnieje” to poradnik, który może zburzyć nasze postrzeganie świata, bowiem to co prezentuje w nim Artur Król wydaje się być logiczne. Nie jest jednak odkryciem, że jak przez dłuższy czas coś trenujemy to ostatecznie staniemy się lepsi w tym co robimy. Nie jest odkryciem, że niekiedy jest to droga przez prawdziwą mękę. Trudno jest się jednak zgodzić z tym, że niektórzy ludzie nie posiadają wrodzonych talentów, odziedziczonych po rodzicach, a które może i nie przeradzają się w talent już w okresie pieluszkowym, ale mogą ułatwić nam osiąganie perfekcji. Postawa, którą prezentuje autor jest bardzo kontrowersyjna, ale stosowanie celowego ćwiczenia z pewnością nam nie zaszkodzi.

więcej recenzji

ukryj recenzje