Recenzje

O tym, jak świat dwojga ludzi zmienia się z pojawieniem się dziecka, czytamy w poradniku Rytuały dla trojga". Claudia Hartmann pokazuje, jak wygląda życie małżeństwa, a później rodziny - od okrzyku Hura, jesteśmy w ciąży!" po bezsenne, osobne noce, brak ochoty" i pocałunków. Jednocześnie pokazuje, że można ciekawie budować więzi we troje, żegnając się z dawnym związkiem, ale jednocześnie (z udziałem krewnych) organizując sobie wolny czas bez wyrzutów sumienia. W formie bardzo praktycznych, sprawdzonych rad podsuwa pomysły na przeobrażenie się pary w rodzinę. By nie znalazło potwierdzenia powiedzenie Alice Thomas Eblis, że Wzajemność nie istnieje. "Mężczyźni kochają kobiety, kobiety kochają dzieci, dzieci kochają chomiki".

"Pamiętacie antyfeministyczną pieśń Shakin Dudiego "Och Ziuta! Ja wiem, że nie ma brzydkich kobiet tylko wina czasem brak..."? Otóż Dudi nieco się pomylił, prawda jest bowiem taka, że nie brzydkich kobiet, tylko wizażysty czasem brak. To niemal motto książki Katarzyny Kozłowskiej - Kołodziejskiej "Sztuka wizażu. Podręcznik atrakcyjnej kobiety". Książki mądrej i napisanej rzeczywiście ciekawie. Mówię to z całą odpowiedzialnością za słowa jako osoba, która jeszcze niedawno nie miała pojęcia, że aby położyć sypki puder na twarz, najpierw trzeba swe lico posmarować choć odrobiną kremu (tak, tak zdarzają się jeszcze takie postacie, stosujące makijaż raz na rok, na specjalne okazje, i to nie wykonując go samodzielnie, a przy pomocy osób trzecich). Toteż jako osoba nieznająca się na rzeczy zupełnie i nieprzywiązująca doń wagi, brałam do ręki książkę "Sztuka wizażu" z niechęcią (kolejny wydumany podręcznik?), i z ciekawością (w końcu warto się czegoś nauczyć). I oto wstępna niechęć rozwiała się jak dym. Żadna to bowiem garść dętych porad, pisanych bezosobowo i z góry wobec potencjalnych czytelników ( a takie poradniki niestety się zdarzają). A profesjonalny, rzeczywiście pomocny podręcznik, pisany ciepło i życzliwie. Od razu zjednuje potencjalne uczennice - fachowością, pasją i sympatią. Może dlatego, że Katarzyna Kozłowska - Kołodziejska jedna z najlepszych polskich wizażystek, znalazła ciekawy pomysł na swoją książkę. Na jej kartach przedstawia bowiem kilka kobiet w różnym wieku (w tym swoją mamę), o różnych rodzajach cery, kolorze włosów, sposobie bycia. I nie ingerując za mocno w ich osobowość, pokazuje, jak krótkimi prostymi ruchami zmienić przeciętną kobietą w piękną. Podkreślić to, co ma w sobie interesującego, ukryć to, co niekorzystne. Poczynając od fachowych porad, jaki powinny nosić profesjonalny makijaż odpowiedni do pory roku i dnia, a kończąc na prostych radach, jakich ciuchów i kolorów unikać. A opis tych przemian okazuje się być naprawdę ciekawy. Warto mieć taki album w domu - przyda się na pewno. Któż bowiem nie ma zastrzeżeń do swojego wyglądu? Mnóstwo fotografii, szczegółowych i klarownych porad, dobry papier"

Zyskał rozgłos dzięki książce "Samolubny gen". Przyniosła mu sławę i miejsce wśród najbardziej wpływowych, a zarazem kontrowersyjnych myślicieli naszych czasów. Autor potwierdził swój talent, publikując cały szereg książek popularnonaukowych. W roku 1995 został pierwszym szefem Katedry Popularyzacji Nauki Uniwersytetu Oksfordzkiego. Wchodząc w debatę na temat nauki i racjonalizmu, stał się znaną postacią medialną i rzecznikiem ateizmu. Do rąk polskiego czytelnika trafia zbiór esejów omawiających rolę Dawkinsa jako naukowca, pisarza i osoby publicznej. "Samolubny gen" stanowi jego temat przewodni. Wśród autorów esejów są najwybitniejsze osobistości nauki, a także autorytety religijne, np. biskup Oksfordu Richard Harries. W zbiorze zabrakło oponentów oksfordzkiego biologa, choćby takich jak ks. prof. Michał Heller, który z Dawkinsem wdał się w publiczną polemikę.

Myślenie wertykalne to kopanie w głąb tego samego dołu. Myśleniem lateralnym jest podejmowanie kolejnej próby w innym miejscu. Edwarda de Bono czyta się z przyjemnością, tak też było przy innych jego książkach. Myślenie lateralne to termin wprowadzony przez niego. Oznacza nowe spojrzenie na sytuację, dostrzeżenie innych możliwości, przeformułowanie problemu dające szansę rozwiązania go nowymi metodami. Myślenie lateralne definiowane jest jako gotowość do pozbycia się sztywności w postrzeganiu i rozumieniu świata, zdolność patrzenia na problem z różnych stron. Takie podejście pozwala na świadome poszukiwanie nowych, alternatywnych rozwiązań. Niechęć do porzucenia wspominanego na początku tej recenzji dołu jest konsekwencją niechęci do porzucania inwestycji w wysiłek, który włożono w kopanie dołu, nie ujrzawszy najpierw zwrotu z tej inwestycji. Zbyt silne jest dążenie do dokończenia raz rozpoczętej pracy. De Bono twierdzi, że największa ilość naukowego wysiłku jest zbędnie kierowana w stronę logicznego powiększania pewnego określonego dołu.

Od dłuższego czasu miałam wrażenie, że wszyscy wchodzą mi na głowę. Dzięki poradnikowi Mistrz ciętej riposty" nauczyłam się otwarcie mówić nie", potrafię już bez problemu określić, czego oczekuję od siebie i innych, unikam przepraszającego tonu, jestem bardziej energiczna i dużo pewniej się czuję.