Recenzje

Obserwowanie ludzi to zajęcie nie tylko dla wysiadujących emerytek. Choć rzadko przyznajemy się do tego, robimy to prawie wszyscy - tyle że amatorsko. Dr Jo-Ellan Dimitrius w książce Sztuka obserwacji, czyli skuteczne studiowanie drugiego człowieka" proponuje przejście prawie na zawodowstwo. Uczymy się oceniania ludzi i se-*> lekcji cech. Odkrywamy znaczenie pierwszego wrażenia. Pobieramy ciekawe lekcje czytania (skanowania) środowiska obserwowanej osoby, sztuki zadawania pytań, wyczuwania ukrytych znaczeń i wykorzystywania intuicji w codziennej komunikacji. Autorka zaprasza również do opowiadania własnych historii związanych z próbami obserwacji - w ten sposób możemy stać się współautorami kolejnego wydania. Nęcące...

Wielu zapewne odrzuci tę książkę Sensusa po przeczytaniu tytułu Cel przez egoizm. Udane życie w miłości do samego siebie", uznając ją za namawianie do zła. I to błąd. Bowiem nawet po pobieżnej lekturze (choćby rozbudowanego spisu treści) łatwo dać się autorowi przekonać do życia w grzechu", czyli bycia szczęśliwym egoistą. Najpierw kartka po kartce, a później na co dzień, docenimy wartości bycia sobą i dbania w pierwszej kolejności o własny interes. Tak, by nie dać się innym wykorzystywać. Wszak kurczowe trzymanie się powszechnej idei, iż w świecie dominuje miłość, uczciwość, szczerość i zrozumienie może zaowocować jedynie potężnym kacem, a w lżejszej wersji - wyrzutami sumienia, że dużo wcześniej nie sięgnęliśmy po poradnik Josefa Kirschnera.

Do Nowego Roku i podejmowania zobowiązań jeszcze kilka miesiący, ale warto już sięgnąć po książkę Postanowienia noworoczne". Chociażby po to, by te zaklęcia znów nie przeobraziły się w popiół, a w trwały sukces. Obojętnie, czy dotyczy to rzucenia palenia, nauki angielskiego czy wyjścia z długów. M.J. Ryan przekazuje wiarę w to, że ludzie mogą zmieniać się trwale. Co prawda statystyka jest przeciwko nam - 45 proc. ludzi podejmuje noworoczne postanowienia, a tylko 8 proc. pozostaje im wierna - ale dlaczego nie mielibyśmy się znaleźć w tym elitarnym gronie. Zwłaszcza że jak na dłoni (w której trzymamy książkę) widać, jak unikać pułapek. Autorka jest z nami!

Bądź diablicą! Dziś co prawda nie Dzień Kobiet, ale im dedykowana jest książka Diablica w pracy. Grzeczne dziewczynki chcą dobrego szefa, niegrzeczne są szefami", a więc i... recenzja. Autorka Elizabeth Hilts w pełni solidaryzuje się z paniami, które odnoszą sukcesy, tym samym będąc odsądzanymi przez podwładnych i współpracowników od czci i wiary oraz posądzanym o kontakty z siłami nieczystymi. Elizabeth nie zamierza z tym mitem walczyć. Wręcz odwrotnie - namawia do zaprzyjaźnienia się ze swoją Wewnętrzną Diablica, prezentując szereg korzyści z tego układu wynikających. Krok pierwszy to możliwość rezygnacji z Toksycznej Grzeczności, na jaką każda kobieta jest narażona. Wszak pogodzona ze swym diabolicznym charakterem, nie musi już dogadzać innym; czy zabiegać o ich akceptację. Nie musi już mówić "tak", gdy pragnie powiedzieć "nie", stwierdzać "nie ma sprawy", gdy trzeba komuś wygarnąć. Możesz wreszcie przyznać przez samą sobą, że jesteś ambitna, aktywnie dążyć do sukcesu, zajmować się w życiu tym, czym powinnaś i czego pragniesz. Książka została napisana bardzo błyskotliwie, z energią równe tej, do której wyzwolenia namawia czytelniczki. Ubarwiony cytatami, naszpikowany myślami, które już dawno diablicy" powinny przyjść do głowy - czyta się ten poradnik w jeden wieczór. Korzyści z lektury płynące powinny trwać całe życie...

JAK ŻYĆ Z TEŚCIOWĄ Dla matki syn jest oczkiem w głowie. Najwspanialszy, najukochańszy. Nic zatem dziwnego, że kobieta, którą on wybiera na swoją życiową partnerkę, jest często traktowana przez jego mamę jak rywalka. Synowa z kolei też ma kłopot - musi liczyć się z tym, że to matka jej ukochanego jest najlepsza i najmądrzejsza. Sprawdź, jak sobie z tym poradzić.