Recenzje

To chyba pierwszy polski przewodnik, który w jednym tomie zwięźle omawia wszystkie wyspy Balearów. Pomimo niewielkiej objętości są tu czołowe atrakcje każdej z wysp, a nawet więcej, gdyż autorka jest wnikliwą ob-serwatorką i widać, że na tych beztroskich hiszpańskich wyspach musiała spędzić sporo czasu, gdyż odnajduje ciekawostki często pomijane przez turystów. Ponieważ moja siostra od kilku lat mieszka na Balearach, więc sam spędzam tam co roku dwa tygodnie, czytając przewodnik Dominiki Zaręby z uśmiechem odnajdywałem moje ulubione restauracyjki w małych miastach Ibizy, szlaki rowerowe Formentery czy górskie serpentyny Majorki (być może osobny podrozdział warto było poświęcić niezwykłym jaskiniom tej największej z wysp Balearów, bo to jedne z ładniejszych jaskiń w Europie, a przewodniki zwykle nie poświęcają im wiele uwagi). Lubię przewodniki, w których można z zaufaniem podążać za autorem, a ten bez wątpienia do takich należy, zgadzają się nie tylko opisy polecanych miejsc, ale przede wszystkim oddano klimat życia na Balearach, jakże różnego od kontynentalnej Hiszpanii. Tradycja bez problemu miesza się tu z ekstrawagancją, oszczędność z hedonizmem, a tolerancja dla wszelkich odstających od przyjętych norm zachowań jest większa niż gdziekolwiek indziej. Z jednej strony ogromna infrastruktura turystyczna, głośne dyskoteki i zaludnione w sezonie plaże, z drugiej - małe miasteczka z białymi domami, wieże i wiatraki zasklo-towane przez hippisów, leniwy urok rybackich wiosek poza sezonem, poza tym piękno przyrody i znakomita niezwykle różnorodna kuchnia. A przecież Baleary to także wspaniałe, wpisane na listę dziedzictwa UNESCO, zabytki fenickie, greckie, rzymskie, arabskie... piękne miasta jak Palma czy Eivissa, związana z Chopinem Valldemossa i wiele innych wspaniałych zakątków, które zdecydowanie lepiej zwiedzać po sezonie, kiedy wciąż jest ciepło a nie ma już turystów.
W przewodniku Dominiki Zaręby na wyróżnienie zasługują także zdjęcia (w większości autorki) oraz dobre mapki. Zdecydowanie brakuje natomiast indeksu nazw własnych, wolałbym go zamiast ministow-niczka polsko-hiszpańsko-katalońskiego.

Arkadiusz Bednarski (psycholog) uświadamia nam, że to my decydujemy o swoim życiu. Pokazuje też, jak możemy wpływać na swoją przyszłość i dzięki temu realizować życiowe cele.

Autorzy tej książki przekonują, że umiejętność odczytania mowy ciała innych pozwala przejąć kontrolę nad dowolną sytuacją, zarówno podczas spotkania towarzyskiego, jak i ważnej rozmowy biznesowej. Radzą, by nie ufać radom ekspertów piszących o ludzkich wzorcach zachowań, ponieważ nie ma czegoś takiego jak uniwersalny szyfr, którym można rozpracować każdego. Natomiast można zdobyć praktyczne umiejętności i poufne informacje. Można nauczyć się, jak odczytywać pierwsze oznaki zniecierpliwienia, budzić zaufanie, przekonywać ludzi bez słów, rozpoznawać osoby kompetentne i uczciwe czy szybko nawiązać nić porozumienia z rozmówcą. Książka jest wynikiem wielu lat doświadczeń - negocjacji w biznesie, rozmów kwalifikacyjnych z kandydatami na kierownicze stanowiska oraz pracy w warunkach szkodliwych dla zdrowia... Gregory Hartley pracował w armii amerykańskiej jako śledczy. Później jego umiejętności były wykorzystywane przez wymiar sprawiedliwości i CIA. Z jego wiedzy i umiejętności w dziedzinie analizy nakierowanej na prowadzenie przesłuchań korzystają duże amerykańskie stacje telewizyjne i radiowe oraz media drukowane.

Tytuł niezbyt zachęcający - "Submodalności. Niezwykła droga do Twojego umysłu", ale kto zagłębi się w rozważania Andreasów, ma szansę na odkrycie w swoim umyśle obszarów dotąd sobie nieuświadamianych. Według Arystotelesa, nie ma nic w umyśle, czego by przedtem nie było w zmysłach. Rzecz więc w tym, by nauczyć się je kontrolować. Uważna lektura będzie w tym pomocna.

Najbardziej magiczna z ostatnich propozycji Wydawnictwa Sensus to "Duchowa mądrość. Praktyki, które odmienia Twoje życie". Autor Zhi Gang Sha wskazuje nam - często dość zawiłą... - drogę do uzdrowienia nie tylko ciała, umysłu i ducha, ale także serca. Drogę do zmiany naszego nastawienia wobec otoczenia. Nagrodą - i nadzieją- może być to, że świat wokół stanie się bardziej przyjazny.