Recenzje

Po prostu: zamów teraz :) Bo jest do rzeczy, podaje znakomitą wiedzę w wygodnej formie (nawet zabiegani w biznesie znajdą czas) i pozwala na nowo spojrzeć na teoretycznie prostą kwestię prezentacji. Rozśmieszy anegdotą, poleci dobre źródła materiałów, zdradzi sekrety kuchni prezentacyjnych ekspertów. A na deser znakomity papier i genialny zapach nowej książki po otwarciu przesyłki - bezcenne ;)

Kilka lat temu natknęłam się na „Potęgę podświadomości”. Książka ta bardzo mi pomogła, ale brakowało mi w niej gotowego przepisu. To właśnie znalazłam w książce dr-a Joe Vitale. W sumie, mówi On o tym samym, co Joseph Murphy, ale dodatkowo przedstawia metodę (system 5 kroków), którą można od razu wykorzystać, by zmienić swoje życie na lepsze (i to w zawrotnym tempie). Dzięki dużej ilości ćwiczeń, zawartych w książce, człowiek zaczyna od razu działać i ulepszać swoje życie, w związku z czym szybko osiąga marzenia i staje się coraz szczęśliwszy. Książka ta bardzo mi pomogła, więc z czystym sumieniem, polecam ją innym. Czytajcie ją i bądźcie szczęśliwsi!

Sami nie wiemy kiedy i jak ulegamy perswazji innych. Czasami nam się wydaje, że jej nie ulegamy. OK. racja, nam się wydaje, tylko nam się wydaje... Zorientujemy się w tym wydawaniu, gdy tylko zatopimy się w lekturze A. Batki i zapadniemy w nią. Bo, że zapadniemy to gwarantowane, ponieważ autor w sposób jasny i przystępny pokazuje to, co jest naszym udziałem każdego dnia, a z czego nie do końca zdajemy sobie sprawę. ′Sztuka perswazji, czyli język wpływu i manipulacji′ otwiera oczy, a jeśli mamy je otwarte, to otwiera je szerzej... ukazując nam proste techniki do stosowania i techniki samoobrony przed większymi znawcami manipulacji niż my sami. Zatem, otwórz oczy i... czytaj!!!

(…) Od początku wiedziałam, że po lekturze będę pisać. Mimo to, nie bardzo wiem o czym. Bierzesz książkę do ręki, nie zamierzasz długo czytać. Tylko chwilę. Dosłownie kilka stron przed snem. I momentalnie wpadasz w trans. Przedzierasz się przez rozdziały z niezwykłą prędkością. Czas przestaje istnieć. A wszystko to za sprawą Richarda Bandlera, zwanego „ojcem NLP”. Książka jest podzielona na cztery części. Przejście między nimi jest tak płynne, że gdyby nie informacja na stronie w której części się znajduje, nie wiedziałbym. Ogólnie czytając nie wiedziałam gdzie jestem i co się dzieję. Cudowne uczucie. Wiesz jak to jest, upatrzyć sobie jakiś cel i podążać cały czas wytyczoną ścieżką by go zdobyć? Książkę tą można porównać do schodów na których szczycie znajduje się nasz cel. To co chcemy osiągnąć, czyli umiejętność hipnotyzowania. Od niego dzielą nas tylko cztery stopnie, po których wspinamy się przerzucając kolejne strony i wykonując ćwiczenia. Trzy początkowe „schodki” są do siebie bardzo podobne. Ciężko mi znaleźć między nimi znaczne różnice. Im dalej się znajdujemy, tym mniej jest teorii a więcej praktyki. Tak jakby teoria została gdzieś na dole, na samym początku trasy. Jej kopia jest już w naszych głowach, nie musimy po nią zawracać. Za to jesteśmy coraz bliżej celu. Coraz bliżej praktyki. Przelewa się ona z każdej strony. Otacza nas. Oczywiście nie oznacza to, że autor na początku zanudza nas jakimiś bredniami, których i tak nie rozumiemy. Właściwie to opowiada nam o tym, jak jest. Mówi o rzeczach, które znamy z codziennego życia, ale może nie do końca jesteśmy ich świadomi. Łączy to ze swoimi doświadczeniami. Wszystko przesycone jest wspaniałymi anegdotami a później to, co najważniejsze: ćwiczenia. Masa ćwiczeń. Zarówno do wykonywania samemu jak i z partnerem. Czwarta część bardzo różni się od pozostałych. Już sama konstrukcja przykuwa naszą uwagę. Strona podzielona jest na dwie kolumny. Z lewej znajduje się zapis dwóch sesji z klientami, natomiast z prawej jest opisane jakie schematy językowe zostały użyte i jak przebiegał cały proces. No i oczywiście, żeby tradycji stało się za dość, na końcu ćwiczenia. Zapis dwóch kolejnych sesji bez tłumaczenia zachodzących procesów, tylko wolne miejsce. Czas, abyśmy sami zaczęli dostrzegać schematy i rozłożyli je na części pierwsze. Na tym etapie już to umiemy. A skoro jesteśmy w stanie dostrzec jakie procesy zachodzą podczas sesji hipnotycznych kogoś, kto jest już właściwie legendą w tej dziedzinie, to co stoi na przeszkodzie byśmy sami zaczęli hipnotyzować? Dlaczego nie chcesz szybciej się uczyć? Czy tak bardzo lubisz swoje lęki i fobie, że nie chcesz się z nimi rozstać? A co najważniejsze: nie chcesz się dobrze bawić? Nie rozumiem czemu tu jeszcze siedzisz. Jeśli masz wątpliwości czy dasz radę, jeśli wahasz się, bo nigdy nie miałeś styczności z NLP, to możesz być spokojny. W książce znajdują się załączniki, dla „początkujących”. Wszystko co może sprawiać trudności jest tam opisane i wytłumaczone. No i oczywiście tu również są ćwiczenia. Wszędzie są ćwiczenia. Tak jak trans, on również jest wszędzie. Siedzi i czeka, aż zechcesz go wreszcie dostrzec i korzystać z niego świadomie. Nie bój się go, on chce Ci pomóc stać się kimś lepszym. Takim, jakim zawsze chciałeś być.

Już podczas pierwszego kontaktu z książką zostałem „zmanipulowany” przez limonkowo-trawiastą dolną część okładki. Będąc niemal pewnym, że widzę na niej ślady rozmazanego atramentu drukarskiego, przetarłem ją wierzchnią stroną dłoni i w tym samym momencie poczułem się niczym uczestnik programu telewizyjnego „Mamy Cię!” - to tylko taki design! Drugą niespodziankę sprawiła dołączona do książki płyta DVD, na której znajduje się wywiad z Kevinem Hoganem, podzielony na 33 krótkie (1-3 minutowe) klipy. Spośród nich 28 dotyczy rozmaitych aspektów poruszanych w „Ukrytej perswazji”, np. dlaczego nie należy zadawać pytania „dlaczego” *, jak wykorzystać taktykę „wspólnego wroga” czy zasadę przynależności. Z kolei 5 pozostałych klipów odnosi się tematycznie do innej pozycji Hogana, a mianowicie „Sztuki bycia atrakcyjnym”. O ile sam wywiad zachęca do głębszego zaznajomienia się z poruszanymi kwestiami i przeczytania obu książek, o tyle irytuje identyczna 20-sekundowa animacja na początku każdego klipu, prezentująca logo księgarni oraz okładkę książki. Nie przypadł mi również do gustu sposób, w jaki dołączono płytę. Foliową koszulkę z płytą przyklejono do wewnętrznej strony okładki. Co się stało po jej odklejeniu? Oczywiście klej pozostał zarówno na koszulce jak i okładce. Sytuację ratuje poniekąd fakt, że obie części okładki są zagięte do wewnątrz, a płytę przyklejono pod zagięciem, dzięki czemu okładka nie klei się teraz do kartki obok, tylko sama do siebie. Czy jednak nie wygodniejszym rozwiązaniem byłoby umieszczenie płyty, bez przyklejania, wewnątrz zafoliowanej książki? Przejdźmy jednak do meritum. Pierwsze trzy rozdziały książki mają charakter teoretyczny i zawierają sporo opisów badań ** oraz ich wyników, a także wiele ciekawostek, dzięki którym dowiadujemy się, w jak niewiarygodny sposób informacje i zdarzenia mogą wpływać na nasze myślenie. Niestety często trzeba samemu wymyślić, jak można wykorzystać wyniki tych eksperymentów we własnym biznesie czy życiu osobistym, ponieważ egzemplifikację ograniczono do minimum. Bardzo cenne są natomiast odwołania do konkretnych nazwisk badaczy oraz dat badań, ponieważ po pierwsze pozwalają - bardziej zainteresowanym - odnaleźć stosowne publikacje, a po drugie podnoszą wiarygodność całego tekstu. Natkniemy się tutaj również na nieliczne, skłaniające do refleksji zadania, z których jednakże autor zrezygnował w dalszej części podręcznika (a szkoda!). Najważniejszą część książki stanowi rozdział 4, zawierający dokładny opis aż 55 taktyk ukrytej perswazji. O ile można spierać się, czy niektóre taktyki nie pokrywają się ze sobą i nie można by ich scalić, o tyle cała wiedza w tym rozdziale została w należyty sposób usystematyzowana i podsumowana na jego końcu w postaci tabeli. Znajdziemy tutaj wiele przykładów, które demonstrują m. in. jak dbać o dobre stosunki z klientem, zmieniać perspektywę czasową czy wiązać „znane z nieznanym”. Sztuka perswazji często budzi kontrowersje, dlatego Hogan nakłania do stosowania wszystkich taktyk w sposób etyczny. W końcu - jak mówi autor - „perswazja jest wtedy, kiedy robimy coś w najlepszym interesie drugiej osoby” i polega na „zjednoczeniu umysłów”, aby „myślały, czuły i rozumiały w ten sam sposób”. Autor porusza również temat wpływu słów na nasz nastrój (rozdział 5) i muszę przyznać, iż rzeczony wpływ odczułem na własnej skórze już podczas lektury. Kiedy Hogan omawiał taktyki ukrytej perswazji, czytałem jedną po drugiej, nie zważając na ich ogromną ilość (55!). Mój entuzjazm spowodowany był ogromnym pragnieniem poznania każdej następnej taktyki. Słowo „taktyka” kojarzyło mi się z przebiegłością, z czymś frapującym. Gdy z kolei autor prezentował 27 obserwacji na temat ludzkich zachowań i nazwał każdą z nich „lekcją”, to pomimo ich wyraźnie mniejszej liczby, już po kilku zacząłem odliczać: „ile jeszcze zostało?”. Żądza wiedzy zmalała, zaś zapał czytania opadł. Nie muszę chyba tłumaczyć, z jakimi wrażeniami kojarzyło mi się słowo „lekcja”? Kolejne rozdziały przedstawiają rolę stosowania pytań w ukrytej perswazji, a także opowiadania historyjek perswazyjnych, mających za zadanie wywołać w słuchaczach stosowne emocje. Tu przykładów znajduje się już dużo więcej. Z tej części książki uczymy się zarówno „dokładnego przewidywania zachowania ludzi w rozmaitych sytuacjach”, jak i umiejętności wyperswadowania samemu sobie poprawnego nastawienia, by odnieść zamierzony sukces. „Ukryta perswazja” ma być w zamyśle książką do nauki, podręcznikiem, książką edukacyjną. Czy spełnia tę rolę? Owszem. Pomagają jej w tym nie tylko bibliografia i skorowidz na końcu, ale również ostatni rozdział, zatytułowany „Wszystko razem”, kondensujący najważniejsze poruszone w książce aspekty perswazji, będący ogromną zaletą książki i odróżniający ją od wielu innych pozycji, w których takich agregacji nie ma. Tymczasem wiele do życzenia pozostawia formatowanie książki, przede wszystkim niewyróżniające się zbytnio nagłówki w tekście, które wraz z generalnym brakiem liczniejszych uwydatnionych wypunktowań, schematów czy diagramów (obfitych za to w takich analogicznych pozycjach jak „Inteligencja perswazyjna” czy „Zakazana retoryka”), sprawiają, że w wielu miejscach tekst zlewa się na miarę beletrystyki, obniżając poziom przejrzystości treści i utrudniając wyszukiwanie informacji. Częściowo rekompensują to wyeksponowane w lekturze „sztuczki ukrytej perswazji za 10 tysięcy”, czyli wartościowe wskazówki, które podobno mogą przynieść namacalny zysk pieniężny, jeśli tylko zaczniemy nimi się posługiwać. „Perswazja to samo życie” - pisze autor, a jednocześnie pomija przykłady spoza obszaru sprzedaży, jak na przykład komunikacja z dziećmi, szefem czy partnerem życiowym. Omawia za to cenne ukryte strategie znanych marek takich jak Wal-Mart czy McDonald′s, więc jeśli ciekawi Cię, Drogi Czytelniku, dlaczego pytają nas „a może frytki do tego?”, koniecznie zajrzyj do książki! Znajdziesz w niej sporą dawkę intrygujących informacji o tym, jak wpływa na nas otoczenie, jak myślimy i jak podejmujemy decyzje. Poznasz tak wnikliwe fakty jak chociażby ten, że sprzedaż produktu zwiększa się, gdy cena produktu kończy się cyfrą 7. Dowiesz się, dlaczego warto wykreślić ze swojego słownika wyraz „kompromis”, a także odkryjesz magiczną moc spójnika „ponieważ”. * Nie zgodziliby się z tym panowie Haman i Gut, autorzy książki „Handlowanie to gra”, którzy skłaniają się ku pytaniu kontrahenta „dlaczego...?”. ** Badań nad perswazją, obejmujących „eksperymenty w dziedzinie psychologii społecznej, programowania neurolingwistycznego, badań nad językiem, kreatywnym myśleniem, technikami sprzedaży oraz umiejętnościami komunikacji biznesowej i personalnej”.