Recenzje

Gdy dziecko nie śpi - nie śpią i jego rodzice. Co więc robić, by nasz milusiński, niczym chłopiec na okładce poradnika Brzdącu, śpij słodko!", usłuchał tytułowego wyzwania Według autora Pata Spungina, sprawa podstawowa to poznanie znaczenia snu, wpojenie odpowiednich nawyków i wybór miejsca. Na deser rodzice otrzymują spis dziesięciu kroków do lepszego snu, czyli czynników, które należy brać pod uwagę, zanim zaczniemy zmieniać senne nawyki dziecka. Najważniejsze z nich to uwzględnienie osobowości malucha, wprowadzenie przewidywalnego porządku wieczoru oraz takie urządzenie pokoju, by wystrój sprzyjał nocnemu wypoczynkowi. Warto spróbować - może to wreszcie będzie noc przespana przez dziecko i... rodziców.

Kiedy w 1965 roku dr. Haim G. Ginott opublikował -swoją książkę Między rodzicami a dziećmi" jego przesłanie, że dobrymi rodzicami się nie rodzimy, lecz stajemy poprzez zyskiwanie odpowiednich umiejętności komunikacji, wywarło spory wpływ na całe pokolenie psychologów dziecięcych. Dr Alice Ginott, żona zmarłego psychologa, wraz z dr. H. Wallacem Goddardem, doradcą rodzinnym, uaktualnili tę klasyczną pozycję na potrzeby XXI wieku, zachowując jednak jej pozytywny przekaz oraz przystępność. Mimo że napisana wiele lat temu, koncepcje w niej zawarte są wypróbowane przez czas i wciąż aktualne. Ginott często przytacza swoje własne doświadczenia z dziećmi i bardzo ciekawie przekazuje to, w jaki sposób dzieci myślą, czują i zachowują się w odpowiedzi na słowa, czyny i brak działania dorosłych. Oferuje praktyczne, gotowe do wykorzystania słowa i zwroty, które podtrzymują komunikację wzajemną i pozwalają rodzicom łatwiej, niźli za pomocą moralizowania i dawania rad, prowadzić swe dziecko przez życie. Autor zachęca rodziców do postrzegania świata oczyma ich dzieci. Uczy, by pracować wraz z dzieckiem. Jego książka pozbawiona jest pustych teorii. Wyraźnie podkreśla, jak wielką wagę w kontaktach z dzieckiem stanowi słownictwo, sposób, w jaki się z nim porozumiewamy. Ta pozycja wyróżnia się z masy innych książek dotyczących wychowywania dziecka i przyda się rodzicom pociech w każdym wieku.

Błyskawiczne zapamiętywanie skomplikowanych wzorów, nazw, definicji - to marzenie uczniów i studentów. To nic trudnego - zapewnia z ręka, na swej książce trener Kelvin Trudeau, proponując szereg ćwiczeń dla początkujących i zaawansowanych w poradniku "Superpamięć". Obiecany efekt pozaszkolny to łatwość zapamiętywania nazwisk, tras, tekstów, telefonów itp., a w szkole czy na uczelni - przede wszystkim uczenie się trzy razy szybciej niż inni. Autor przekonuje, że superpamięć po prostu jest w nas. Trzeba ją tylko uwolnić, wykorzystać naturalną umiejętność kojarzenia informacji i obrazów, a nawet spraw, o których już - jak nam się wydawało - już zapomnieliśmy. Wystarczy, abyśmy przyłożyli się solennie do dwudziestu ośmiu lekcji proponowanych przez autora. Wszak ta moc tkwi w naszych głowach - podkreśla Trudeau. Uczymy się wraz trenerem odpowiednio organizować i przetwarzać nowe informacje. Układać w takim porządku, tak kategoryzować, aby w przyszłości łatwo było po nie sięgnąć. Mózg traktujemy jak szafę z mnóstwem szuflad. Szczęśliwie autor nie obciąża naszej pamięci skomplikowanymi wykładami z teorii procesów mózgowych i pracy pamięci. W zamian jednak wymaga - jeśli chcemy osiągnąć skutek - żelaznej dyscypliny w zachowaniu kolejności lekcji. Nie trzeba poświęcać żadnej z nich więcej niż pół godziny. Ponadto - jak to w szkole - między lekcyjnymi jednostkami należy stosować 10-15-minutowe przerwy. Nauka powinna odbywać się w absolutnym skupieniu, po wcześniejszym wyznaczeniu sobie pory dnia i miejsca nauki. Istotne jest także... nieprzejada-nie się przed lekcją i zrezygnowanie... z notatek podczas lektury. Oczywiście propozycje niektórych ćwiczeń mogą zaskakiwać, inne - nawet śmieszyć. Gdy jednak pomyśli się o spodziewanych owocach, warto przymknąć oczy (aby skoncentrować się!) i rozpocząć pierwszą lekcję. Przyjemność powinna rosnąć w miarę postępów w nauce i zyskiwania superpamięci.

Nudne, zawiłe, niepraktyczne - takie są często książki dotyczące negocjacji i rozwiązywania konfliktów dostępne na naszym rynku. Większość z nich to przekłady, a nawet najlepszy praktyczny podręcznik, który powstał w realiach amerykańskich, może okazać się zupełnie niepraktyczny na polskim gruncie. W grudniu ukazało się trzecie, rozszerzone wydanie książki Docenić konflikt. Od walki i manipulacji do współpracy autorstwa Wojciecha Hamana i Jerzego Guta. Książka jest owocem wieloletniej praktyki szkoleniowej dwóch trenerów-terapeutów. Jeśli szukasz długich teoretycznych wywodów i wyczerpujących omówień badań naukowych, to nie kupuj tej książki. Autorzy piszą prosto, konkretnie, podając dużo przykładów z życia". Nie starają się przekonać czytelnika, że mają sprawdzoną receptę na jego WSZYSTKIE problemy. Raczej proponują pewne rozwiązania, zachęcają do eksperymentowania i wybierania takich sposobów postępowania, które najlepiej pasują do naszych celów i osobowości. Konflikt nie jest niczym złym - przekonują autorzy. - To zjawisko nieuniknione, będące motorem zmian i rozwoju. Pod warunkiem, że nie przerodzi się w walkę na śmierć i życie, tylko zmotywuje uczestników do poszukiwania rozwiązań, które zadowolą obie strony. Konflikt może być twórczy tak długo, jak długo nie staje się destrukcyjną walką między ludźmi. A walka i zwycięstwo za wszelką cenę jest przecież dla wielu celem samym w sobie. Jeśli jednak Twoim celem jest porozumienie i długotrwała współpraca, powinieneś zdobyć umiejętność budowania innej płaszczyzny rozwiązywania konfliktu niż walka. Konieczne jest stworzenie warunków (dla siebie i partnera), które wymuszają" współpracę. Podstawowym i jednocześnie uniwersalnym sposobem rozpoczęcia współpracy jest nawiązanie dobrego kontaktu i stosowanie reguł konstruktywnego porozumiewania się. Jeśli więc nie zależy Ci na tym, aby zadawać ból i wykazywać swoją przewagę - postaraj się zadbać o relacje z partnerem już od pierwszej chwili". Książka uczy w praktyczny i przystępny sposób:

• budować kontakt z partnerem,
• porozumiewać się w sposób konstruktywny (a nie raniący),
• poznać wzajemnie najważniejsze interesy,
• formułować wspólne problemy,
• wynegocjować rozwiązania zadowalające obie strony,
• przeciwdziałać presji i manipulacji.

Docenić konflikt" to dobry pomysł na gwiazdkowy upominek dla współpracowników, ale też dla samych siebie.

Anoreksja jest chorobą cierpiącej psychiki. Sieje spustoszenie w całym ciele, a w konsekwencji i w życiu osoby nią dotkniętej. Jadłowstręt psychiczny ma korzenie w braku akceptacji siebie i swojego ciała. Choremu wydaje się, że jego waga jest kluczem do sukcesu, i że kiedy w pełni nad nią zapanuje, wszystko inne zmieni się na lepsze. Jak wybrnąć ze ślepego zaułka-to pytanie zadają sobie najczęściej rodzice i bliscy chorych, którzy usiłują im pomóc. Autorzy książki (uznani w świecie psycholog kliniczny i lekarka zajmująca się zaburzeniami odżywiania) proponują terapię akceptacji i zaangażowania, czyli ACT (z ang. Acceptanceand Commitment Therapy). Metoda ACC to aktywny trening, który pomaga choremu uwolnić się od towarzyszących anoreksji osądów i pozbyć się przekonania, że do niczego się nie nadaje. Najważniejszą jego częścią są ćwiczenia, które zainteresowani odnajdą w podręczniku. Chory może wykonywać je sam albo pod okiem terapeuty.