Recenzje

„Bal uczuć” Aga F. 4/5⭐] „Bal uczuć” jest to przepiękna historia pokazująca rodzące się uczucie między dwojgiem jakże różnych osób. Autorka bardzo barwnie i bogatą przedstawia XIX Anglii gdzie toczy się akcja książki. Hope to spokojna cicha i prosta dziewczyna która w wyniku nieszczęśliwego wypadku zostaje sama na świecie decyzją obcych osób wyrusza do nieznanego kraju gdzie zostaje potajemnie zaręczona z księciem Wilcott. dziewczyny od samego początku nie pała sympatią do mężczyzny a ten za wszelką cenę chce zatrzeć negatywne wrażenie które wywarły na Hope. po pewnym czasie kobieta przyznaje przed soba że obecność Lucasa sprawia jej ogromną przyjemność i w jej sercu rodzą się nieznanej dotąd uczucia zachwyciła mnie determinacja mężczyzny W dążeniu do pokazania dziewczynie jak jest dla niego ważna. Dodatkowo sceneria pokazana w książce - wspaniałe Bale piękne suknie i dworska otoczka sprawiały że z ogromną przyjemnością post przeczytałam kolejne rozdziały. każda kobieta Marzy o wielkim uczuciu i o mężczyźnie który zrobi dla niej wszystko. W tym przypadku owe uczucie pokona wszelkie przeszkody.

👉”To, że ktoś nie wierzy, że jest zdolny do miłości, wcale nie oznacza, że nigdy nie kochał. On jest po prostu… złamany przez życie.” I kończy się kolejna z serii o studentce wdającej się w romans ze swoim wykładowcą. Ale zanim dobiegniemy do końca, kilka razy przejdziemy zawał serca. Mogę Wam to zagwarantować. Nie da się ukryć, że “Poświęcenie” to najbardziej emocjonująca z części tetralogii “The Hunted”. Choć przez pierwszą połowę można pomyśleć, że nic się nie dzieje, tak w drugiej połowie nie zdążymy ochłonąć po jednym plot twiście i dostajemy od razu drugi. W pewnym momencie jesteśmy tak samo zagubieni jak Penny i nie wiemy komu ufać. Zrobił nam się z romansu naprawdę niezły thriller. I o dziwo to był też tom, w którym było najmniej zbliżeń, a i wyszedł może i dzięki temu naprawdę dobrze. 👉”Małżeństwo polega na partnerstwie.” Choć sam epilog jak na zakończenie całej serii bardzo mnie rozczarował, a główny wątek fabularny był wbrew pozorom przewidywalny, to całość jest całkiem przyjemna. Miło spędziłam czas z książkami autorki i chętnie do niej jeszcze kiedyś wrócę. I Wam też je polecam ❤️

Mówi się, że „zrobione jest lepsze od idealnego”. Perfekcjonizm, bo właśnie o nim tu mowa, znacząco obniża jakość życia, zmniejsza motywację i chęci do podejmowania wyzwań, zwiększa poziom stresu i ogólne niezadowolenie z samej/samego siebie. Książka „Radość z niedoskonałości” to propozycja walki z dążeniem do ideału. Autor zachęca do odpuszczenia samej/samemu sobie: uczy akceptacji w popełnianiu błędów, porzucenia nadmiernej kontroli i uciszenia wewnętrznego perfekcjonisty/krytyka. Oprócz wiedzy teoretycznej, w poradniku znajdziemy plan działania i propozycje ćwiczeń, które mają pomóc w wyeliminowaniu nawyku dążenia do ideału. Chociaż skierowana jest do szerokiego grona odbiorców, książka może okazać się szczególnie pomocna i wartościowa dla profesjonalistów, którzy „za wszelką cenę” dążą do doskonałości, często nawet kosztem własnego dobrostanu i zdrowia.

Jestem ogromną fanką książek Marty Łabęckiej, więc jak zobaczyłam, że wychodzi od niej nowa pozycja, to wiedziałam, że na pewno po nią sięgnę, szczególnie, że jest w takim nadmorskim, wakacyjnym klimacie. Rzecz, którą też bardzo cenię w książkach Marty jest to jak są one napisane. Pióro autorki jest niezwykle piękne i jedyne w swoim rodzaju. Historia w „september sun” zapowiadała się bardzo ciekawie i zaciekawiła mnie od pierwszych stron. Pierwsza połowa książki powiedziałabym, że jest taka bardzo spokojna i lekka i szczerze mówiąc to totalnie nie spodziewałam się rzeczy, które zaczęły dziać się później. September i Julien są bohaterami, których bardzo polubiłam i cieszę się, że zostali przedstawieni w taki sposób, bo rzadko spotykam się z bohaterami z takimi cechami charakteru. Zakończenie bardzo mnie wzruszyło pomimo, że spodziewałam się, że tak się zakończy ta historia. Bohaterzy zdecydowanie nie mieli łatwego życia i naprawdę zdziwiły mnie rzeczy, których dowiadywałam się w późniejszej części książki. Podsumowując „september sun” to wspaniała i wzruszająca książka, po którą zdecydowanie powinniście sięgnąć 🤍

👉”Jesteś moim życiem, moim sercem, moją duszą, moim wszystkim.” Cóż… nie da się ukryć że ta część zafundowała mi kilka skoków ciśnienia. Gdy tylko zaczynało się coś układać, zaraz autorka tak poprowadziła akcję, że wszystko się sypało. Choć jedną rzecz była niezmienna: miłość głównych bohaterów. Podziwiałam to, jak Penny walczyła z przeciwnościami losu i jak próbowała się odnaleźć w nowej dla siebie rzeczywistości. A to, jak troskliwie opiekował się nią James sprawiało, że robiło mi się ciepło na serduszku. 👉”Chcę tylko powiedzieć, że… łatwiej walczyć ogniem z ogniem.” I choć końcówka strasznie przypominała mi Greya i w ogóle w mojej ocenie była przekombinowana, to ucieszyłam się, że mogę od razu sięgnąć po kolejny tom, ponieważ byłam ogromnie ciekawa, jak bohaterowie pozbierają się po tej bombie, ktorą autorka na nich na końcu zrzuciła. W końcu tytuł tej części to “Wybuch”, więc musiał być jakiś poważny.