Mąż, którego nie znałam

Recenzje książki: Mąż, którego nie znałam (9) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. http://www.ksiazkimoni.blogspot.com/ Monika; 2016-10-19

   Bestsellerowa seria „Dotyk Crossa” jest znana i rozchwytywana, lecz moja sympatia do autorki powstała dzięki jej romansom historycznym. Podobają mi się jej pomysły, lekkość, z jaką piszę oraz otwartość i namiętność, które emanują z jej książek.

    

   Isabel, lady Pelham, i Gerard Faulkner, markiz Grayson, stanowią niecodzienną parę. Ich małżeństwo to pewnego rodzaju układ, który miał zapewnić im swobodę i chwilę wytchnienia. Kompletnie nieromantyczna relacja, jest podszyta argumentami zrozumiałymi w pełni tylko przez samą parę. Oboje prowadzą skandaliczne (jak na tamte czasy) życie. Młody markiz to pełen uroku hulaka, który nie stroni od kobiet i dobrej zabawy. Natomiast Isabel, jest kobietą świadomą swoich wdzięków, która nie pragnie miłości, tylko uczciwości, szacunku i dobrego seksu. Ich związek jest prosta, lecz wszystko się zmienia, kiedy pewne zdarzenie popycha Graysona do wyjazdu. Jego powrót po latach jest niczym grom z jasnego nieba i całkowicie wszystko zmienia. Markiz ma za cel uwieść swoją żonę, a ona robi wszystko, by do tego nie doszło.

    

   Zaczytuje się w romansach historycznych Pani Sylvii Day, lecz w tej książce zabrakło mrocznych intryg i spektakularnych pojedynków, które gościły w innych książkach autorki. „Mąż, którego nie znałam” to typowy romans z silnymi elementami erotyki. Seks jest opisany w odważny i bardzo namiętny sposób. Język wydaję się zbyt ostry jak na tamte czasy i lekko przerysowany. Akcja rozgrywa się na początku XIX wieku, język, pomijając nadmiar wulgaryzmów, jest idealny. Można poczuć klimat minionych lat, piękne stroje, rozmowy przy herbatce i te zabójcze dialogi pełne podtekstów. To chyba główne plusy powieści. Relację między bohaterami nie napawają optymizmem. Wyszło na to, że każdy ma romans i nie może znaleźć spełnienia we własnym małżeństwie. Taki obraz mnie nie przekonał. Gdzie miłość i jakikolwiek szacunek. Rozumiem, że kiedyś małżeństwa były aranżowane i niektóre zawierano z rozsądku, lecz z pewnością trafiały się pary, które były sobą zauroczone do samego końca.

    

   Książka nie wstrząśnie waszym światem, ale czyta się ją zadziwiająco przyjemnie. Bohaterowie od pierwszej strony zwiastują kłopoty i pomimo swoich nieokrzesanych charakterów da się ich lubić. Narracja trzecioosobowa jak zawsze wypadła doskonale.

    

   Lektura stanowi miłą odskocznie od codzienności. Jeśli lubicie namiętny i odważny seks oraz intrygi, to książka powinna zaspokoić wasze potrzeby. Na tle powieści historycznych z pewnością wyróżnia się w bardzo pozytywny sposób.  

2. Papierowybluszcz.wordpress.com Michelle; 2016-10-02

   Małżeństwo to związek dwojga kochających się ludzi (płeć pomińmy ), ale czy aby na pewno? Czy małżeństwo nie może być czystym układem? Związkiem „na papierze”? A co, gdy nagle pojawią się uczucia i emocje, o których nie było mowy?
    
   Najbardziej skandaliczna para Londynu – lady Pelham i markiz Grayson. Oboje łączy niepohamowany apetyt seksualny, liczne romanse, cięty język… niechlubna reputacja oraz stanowcze postanowienie, by się w sobie nie zakochać… Idealny układ? Do czasu… Gdy na horyzoncie pojawiają się uczucia, o których nie było mowy, podczas zawierania małżeństwa… wówczas życie tych dwojga zostaje wywrócone do górny nogami… Czy Gerardowi uda się posiąść uczucia żony? Czy Isabela da się ponieść tym uczuciom?
    
   Przy okazji recenzji Obudzonych pragnień, wspomniałam o plastycznym języku autorki, który pobudza wyobraźnie… i nie tylko ją. I o ile Obudzone pragnienia były subtelne, delikatne i zmysłowe, tak tutaj tej subtelności nie znajdziecie. Mąż, którego nie znałam to książka dla wytrawnych czytelników gatunku jakim są erotyki. Mocna, wulgarna, dzika – te słowa najlepiej opisują, to co znajdziecie na kartach tej książki.
   Historia wciągnie Was od samego początku, przenosząc w zupełnie inny wymiar cielesnych uniesień. Rumieńcom na twarzy nie będzie końca… ale żeby tylko im…
   Tym razem Sylvia Day zaproponowała swoim czytelnikom dawkę śmiałych scen erotycznych, pełnych mocnych opisów, wulgarnego języka… a jednocześnie podniecających i seksownych. Oczywiście, nie każdy czytelnik preferuje taki „styl”, jednak Ci, którzy są głodni mocnych wrażeń, nie będą zawiedzeni… Na pewno nie…
    
   Kolejny raz tło powieści przeniesie czytelnika w inna rzeczywistość. W świat pięknych sukni, bali i pozorów. Intryg i mrocznej przeszłości… A to wszystko okraszone ciętymi, zabawnymi dialogami, przy których nie raz się uśmiechniecie… i zawstydzicie
   A bohaterowie? Nie sposób ich nie pokochać… Być może, nie są idealnym materiałem na żonę czy męża, ale czy każdy marzy o ideale? Czy choć raz nie marzyliście o niegrzecznym chłopcu… to znaczy kochanku albo kochance takiej jak Isabel? – nawet jeśli to tylko sfera odległych marzeń… sennych?
   Pozostawmy to pytanie bez odpowiedzi…
    
   A wracając na ziemię … ponownie przyczepię się do czcionki. Zdecydowanie przydawałaby się nieco większa. Wówczas książka byłaby idealna… w każdym calu!
    
   Podsumowując: Interesuje Was dzikie, miejscami wulgarne, ale i zabawne love story, podczas lektury którego wypieki na twarzy to niejeden „skutek uboczny”? Historia pełna gorących scen erotycznych, w której się zakochacie? I jesteście na tyle odważni, by po nią sięgnąć?
   Tak? Więc Mąż, którego nie znałam, to idealna lektura, która zafunduje Wam niezapomniany wieczór…
   A… nie zapomnijcie o butelce dobrego wina…
    
   Gorrrąco polecam!

3. zaczytanaksiazholiczka.blogspot.com

   Isabel . lady Pelham i Gerard Fanlkner , markiz Grayson to najbardziej skandaliczna para w Londynie. Tworzą trwały związek , z bezpiecznie ulokowanymi uczuciami łączy ich także duży apetyt seksualny .Ich stanowcze postanowienie by się w sobie nie zakochać , tworzenie tym samym małżeństwa z rozsądku idealnego to dobry układ ale na jak długo ? 
   Czy Gerardowi  i Isabel uda się zawładnąć swoimi uczuciami ?
   
   Książka jest seksowna i podniecająca  bardzo szybko się ją czyta i nie ukrywam wypieki na twarzy się pojawiały .  Jest napisana bardzo odważnym językiem pełna zmysłowości , kipi seksem i soczystymi scenami erotycznymi . Ostatnio wybieram same sobre pozycje książkowe które tak potrafią mną zawładnąć , moimi emocjami że tylko się zachwycam . Nigdy nie miałam styczności z twórczością autorki lecz dużo o niej słyszałam i o jej książkach , nie sięgalam po nie bo się bałam czytać książki tak emocjonalne w których kipi od seksu lecz  się przekonałam i większość nich potrafi tak mną zawładnąć że serce mam w  drobnych kawałeczkach . 
   Pewnie się zastanawiacie Zaczytana ma same dobre recenzje jedną tylko negatywną ale powiedzcie sami jak nie dawać doskonałych recenzji kiedy się ma w rękach i czyta tak dobre książki ? Napewno przyjdzie czas że będzie wiecej negatywnych opini ale narazie skupiam się na książkach które do mnie mówią " czytaj mnie " . Chcę jeszcze takich dawek emocji !! 

4. Recenzjekrolewskie.blogspot.com

   Gerard Faulkner, markiz Grayson chcąc odegrać się na matce za zniszczenie jego przyszłego szczęścia, postanawia pojąć za żonę Izabelę Pelham, kobietę, która znana jest ze swoich licznych romansów. Razem tworzą skandaliczną parę. Nawet po ślubie nie zrezygnowali ze swojego wybujałego życia towarzyskiego. On wciąż utrzymuje swoje kochanki, ona nadal ma kochanków. Ich małżeństwo jest tylko na papierze. Ale taka była przecież umowa...
   
   A wszystko zaczęło się od intryg matki Graya. Gerard od wielu lat zakochany był w swojej sąsiadce Emily. Niestety matka pragnęła, aby jego żona była kimś znamienitszym. Podczas jego nieobecności podsycała wątpliwości dziewczyny. Młoda Em zdecydowała poślubić kogoś innego. Markiz postanowił wtedy zemścić się na matce i wybrać sobie żonę, której nigdy nie zaakceptuje jego matka. Wybór padł na lady Pelham.

    

   Izabela, lady Pelham była wdową. W swoim małżeństwie nie była szczęśliwa. Bardzo kochała swego męża. Ten jednak po czasie zaczął ją zdradzać. Po jego śmierci zasłynęła zeswego skandalicznego trybu życia. Nie wierzyła już w miłość. Nie chciała po raz kolejny się z kimś wiązać na stałe. Swoich kochanków zostawiała zaraz po tym jak się w niej zakochiwali. Małżeństwo z Graysonem miało być  pokazanie im, że nie mogą liczyć na nic więcej.
    

   Po niedługim czasie małżeństwa wstrząsającym faktem jest śmierć ukochanej Emily. Gray znika wtedy na cztery lata. Nie odczytuje listów żony, ani nie pisze. Nikt nie wie co się z nim dzieje. Czas ten bardzo na niego wpływa. Powraca jako odmieniony wspaniały mężczyzna, któremu nie jest się w stanie nikt oprzeć. Nawet własna żona... 

    

   Gerard tymczasem zauważa u Pel wiele cech, których wcześniej nie dostrzegał. Jej piękne włosy, które w świetle słońca barwią się na czerwono, piękną twarz, cudowne kształty skrywające się pod cienkimi materiałami... Zaczyna pożądać kobiety, której miał nigdy nie pożądać...
    

   Z zupełnie innym typem twórczości kojarzy mi się ta autorka. Zana jest najbardziej z serii o Crossie. Niestety nie udało jej się tego przebić. Powieść ta jest lekka i przyjemna i nie widzę tu nic złego, że jest tak inna od tamtej serii. Są osadzone w różnych epokach, gdzie ludziom towarzyszą inne problemy, obowiązują inne zasady. Nie wyobrażam sobie, że ten romans mógłby być napisany inaczej. Nie widzę w nim  czegoś co bym zmieniła, chociaż na początku tak myślałam.

    

   Bardzo uderzyło mnie to, że główny bohater miał już swoją wielką miłość, a wiedziałam z góry, że później zakocha się w swojej żonie. No cóż... Wydaje się to trochę naciągane. Już od kilku opisów wspaniałej Emily, bardzo ją polubiłam i nie sądziłam, że przekona mnie ta późniejsza wielka miłość do innej kobiety, która miała być jeszcze bardziej wspaniała. Tym bardziej po śmierci Em. Myślałam, że będzie tu wiele wątków o wspomnieniach, jakieś porównywania. Już raz czytałam coś podobnego i od tej pory mam dosyć tego wszystkiego. Dlatego trochę się zawiodłam, kiedy dowiedziałam się o śmierci Emily. Ale rzeczywistość okazała się zupełnie inna. Po powrocie Gray'a nie było żadnych smutków i całej tej otoczki, ale czysty zachwyt żoną. Emily została prawie wycięta z jego życia i wspomnień. Raz chyba tylko czy dwa było coś o niej wspomniane. Więc muszę przyznać z całą pewnością, że książka w niczym mnie nie rozczarowała.

5. linemed.pl

   Po kilku latach związku, gdy Twoja uwaga najczęściej zaprzątnięta jest dziećmi i pracą, może to być trudne. To jednak okres, kiedy najbardziej łakniecie choćby odrobiny romantyczności — im mniej macie na nią czasu, tym bardziej jej potrzebujecie.
   
   Jeśli pozwolicie romantyczności ulecieć z Waszego związku, nie liczcie, że pozostanie w nim również namiętność i uczucie. To paliwo podtrzymujące płomień Waszej miłości, dopilnujcie więc, by nigdy go nie zabrakło. Kwiaty i kolacje przy świecach w eleganckich restauracjach to dobry pomysł, jednak zarówno czas, jak i budżet nie zawsze na to pozwalają. Musisz więc wysilić swoją wyobraźnię. Do tej pory dobrze poznałaś swojego partnera i pewnie domyślasz się, jak mogłabyś go uwieść i oczarować.
   Jeśli macie wolną chwilę i możecie przez jakiś czas pobyć z dala od dzieci, dlaczegóż by nie wybrać się na romantyczny spacer po lesie lub piknik w parku?
   A może kupić smażoną rybę z frytkami i zjeść ją w jakimś przytulnym zakątku miasta? Jeśli mieszkacie w atrakcyjnej okolicy, czemuż by nie wybrać się na wycieczkę łodzią turystyczną lub spędzić wieczór w wesołym miasteczku? Jeśli obojgu Wam udzieli się nastrój, nawet i wtedy może być romantycznie.
   Wspólne chwile poza domem i bez dzieci zdarzać się Wam będą jednak „od wielkiego dzwonu”. Nic straconego, masz mnóstwo okazji, by być romantyczna również i pod własnym dachem. Najprostszy i zarazem najtańszy sposób to czułe słówka szeptane wprost do ucha ukochanemu. A może skusicie się na obiad w ogrodzie lub na balkonie? Przyrządź coś smacznego (nie musi to być wcale jakieś wyszukane danie), nakryj stół obrusem i wydobądź najlepszą zastawę — romantyczny obiad dla Was obojga na świeżym powietrzu gotowy!
   Uwodzenie niejedno ma imię — może, choć nie musi, skończyć się w sypialni — frajda jest jednak niezmiennie ta sama. Wszystkie pomysły, które Ci zasugerowałem, mogą pójść którąś z tych dróg. Istnieją inne, o wiele bardziej uwodzicielskie sposoby kuszenia swojego partnera i nie jest nigdzie powiedziane, że ich zwieńczeniem musi być seks. Rozstaw świece w całym pokoju lub zebrawszy wcześniej garść płatków róży (nie mam pojęcia, gdzie możesz je zdobyć, musisz nieco wysilić wyobraźnię), zrób partnerowi gorącą kąpiel i rozsyp je na wodzie. Opychając się prażoną kukurydzą, obejrzyjcie razem na DVD Waszą ulubioną, romantyczną komedię, bawiąc się przy tym w nastolatków w tylnych rzędach kina. Czytajcie sobie na głos (mogą to, ale nie muszą, być opowiadania erotyczne, wystarczy, że lektura przypadnie Wam obojgu do gustu). Z kieliszkiem wina lub kubkiem kakao wybierzcie się któregoś wieczora wcześniej do łóżka. Rozmawiajcie, dotykajcie się, pieśćcie, róbcie wszystko, co przychodzi Wam do głowy.
   
   Zrobiłem już swoje, teraz Twoja kolej. Oto zadanie domowe: co najmniej raz w tygodniu wymyśl jeden nowy sposób na uwodzenie swojego partnera (nieważne, czy „czarowanie” zajmie Ci pół minuty czy cały dzień), a następnie regularnie go praktykuj.

6. kosmetycznieee.blogspot.com Natalia; 2015-10-07

   Jakie są moje wrażenia po przeczytaniu tej książki?
   Jest to pierwsza książka Sylvii Day, którą przeczytałam. Jeszcze nigdy wcześniej nie miałam przyjemności czytać jej książek, aż nagle pewnego dnia nadarzyła się okazja dzięki wydawnictwu, z którym współpracuję. Mogłam sobie wybrać dowolną książkę i mój wybór padł właśnie na nią. Sama okładka bardzo mnie przyciągnęła i od samego patrzenia wzbierała się we mnie ciekawość. Przyznacie same, że okładka  jest bardzo magnetyczna i pobudza naszą kobiecą wyobraźnię...
   
   Cała akcja dzieje się w Anglii w XIX wieku. Isabel i Gerard wzięli ślub, aby ludzie przestali o nich plotkować, że prowadzą ladaczniczy styl życia. Geradrd ma swoją kochankę, a Isabel swojego kochanka. Żadne z nich nie wchodzi sobie w paradę i każdemu odpowiada taki układ. Jednak pewnego dnia jego kochanka zachodzi w ciążę i umiera z dzieckiem. Gerad nie może sobie z tym poradzić i wyjeżdża. Po czterech latach wraca odmieniony i zakochuje się w swojej żonie, która tak naprawdę była tylko jego przyjaciółką. Zabiega o jej względy i po długich staraniach jednak zdobywa jej serce. Oboje zakochują się w sobie. Mają ciekawe i namiętne przygody, które są dość fajnie opisane w książce. Tylko często słowo *ku.ta.* przewija się i jakoś mi się niesmacznie robiło. Nie mogła autorka nazwać rzeczy po imieniu np. penis? No dobra, wracając do całej historii, autorka pokazuje nam jak naprawdę miłość jest nieobliczalna i zaskakująca. Książka przesycona jest namiętnością, miłością, uporem, i walką ze swoimi uczuciami. Cała opowieść fajna i ciekawa. Jestem ciekawa innych historii autorki. Niedawno zakupiłam kolejną książkę Sylvii, a jaką przekonacie się wkrótce. Dziewczyny jeśli lubicie typowe romanse historyczne to z pewnością ta książka jest dla was. Ja osobiście bardzo lubię takie opowieści, te zwykłe jak i te historyczne. Dlatego książka przypadła mi do gustu. Jak dla mnie idealna na jesienne wieczory przy ciepłej herbatce :)

7. czytamysobie.blogspot.com 92ana, 2013-09-22

   Nie zakochać się w sobie. Nie zaprzepaścić szansy na idealne małżeństwo z rozsądku. To postanowienia najbardziej skandalicznej pary w Londynie: Gerarda Faulknera i Isabel, lady Pelharm. Czy taki związek ma szanse przetrwać?
   
   Pewnie ma szanse, jeśli obie ze stron chcą takiego układu. Wszystko się komplikuje, kiedy w grę wchodzą uczucia. Bohater książki zakochuje się w swojej żonie. Postanawia zrobić wszystko, żeby także ona obdarzyła go uczuciem. Trudno jednak zdobyć zaufanie osoby, która została w przeszłości oszukana. Co łączy lady Pelharm i Gerarda? Wybujały apetyt seksualny, niechlubna reputacja. Obydwoje potrafią zabłysnąć w towarzystwie, urozmaicają swoje życie pozamałżeńskimi związkami...
   
   Przychodzi moment, w którym Gerard uświadamia sobie, że kocha swoją żonę i chce zmienić układ, jaki ich łączy. Postanawia zakończyć romanse, obdarzyć lady Pelharm uczuciem, pokazać jej, czym tak na prawdę jest miłość. Chce pomóc zapomnieć jej o dawnych, niedających jej spokoju zdarzeniach. Sam także pragnie złagodzić ukłucie żalu w sercu, spowodowane popełnionymi błędami, których nie da się naprawić. Sytuacja mocno się komplikuje. Okazuje się, że jest wiele osób, które chcą stanąć na drodze do szczęścia bohaterów...
   
   Czy demony przeszłości pozwolą na stworzenie szczęśliwej rodziny? Czy Isabel odwzajemnia uczucia męża? Czy Gerard będzie potrafił zachować wierność i okazać miłość swojej żonie? Na te pytania znajdziecie odpowiedź, pokonując kolejne strony książki Sylvi Day "Mąż, którego nie znałam:.
   
   Autorka pisze odważnym językiem, książka przesycona jest licznymi scenami erotycznymi. Czyta się szybko, wraz z przewracaniem kolejnych stron pojawiają się nowe pytania i niedopowiedzenia. Występuje wiele opisów, dzięki czemu możemy dokładnie wyobrazić sobie jak ubrani byli bohaterowie, jak się zachowywali a nawet jak wyglądały wnętrza ich mieszkań, pokoi w których przebywali. Historia mnie zaciekawiła, z niecierpliwością czekałam na rozwój wydarzeń. :) Książkę oceniam: 8/10.

8. dlaLejdis.pl Emilia Zubrycka, 2013-07-24

   Romans historyczny to dość szeroka dziedzina literatury. Sylwia June Day chciała spróbować swoich sił w zupełnie innym stylu i tematyce.
   
   Wynikiem tego jest jej ostatnia powieść „Mąż, którego nie znałam”.
   
   Dawny Londyn. To właśnie w tym klimatycznym mieście rozgrywa się akcja książki. Isabel to wdowa. Jej wcześniejszy mąż zdradzał ją i traktował niczym powietrze, więc jest nieufna wobec mężczyzn. Po jego śmierci postanowiła, że nie będzie się już więcej wiązać z żadnym mężczyzną. Seks i uciechy cielesne - tak. Miłość i ślub - nie. Ale pewnego dnia Gerard, znajomy jej aktualnego kochana poprosił ją o rękę. Miało być to małżeństwo z rozsądku. Obie strony będą zadowolone, gdyż młodzieniec w ten sposób uniknie zalotów innych kobiet, a ona spokojnie będzie mogła oddawać się przyjemnościom bez dalszych małżeńskich propozycji ze strony przystojnych facetów. Poza tym wiele ich łączy. Mają niemały apetyt seksualny, podupadającą reputację i postanowienie, że miłość i zakochanie to nie dla nich. Ale wszystko się zmienia po kilkuletniej rozłące. Oboje nie są już tymi samymi osobami. Czy teraz ich uczucia i plany wobec siebie będą inne?
   
   Przyznaję, że książkę „Mąż, którego nie znałam” pochłonęłam z niemałą lekkością i cóż... z wypiekami na twarzy. To romans łączący elementy historyczne, psychologiczne, erotyczne. Każdy coś tu dla siebie znajdzie, zwłaszcza jeżeli poszukuje niezobowiązującej, przyjemnej lektury na samotny wieczór. Bohaterowie są nakreśleni ze sporą dokładnością. Ich rys psychologiczny, sposób zachowania, postrzeganie niektórych kwestii, choć sprzeczny z moimi poglądami, był zdecydowanie dobrze ukazany przez autorkę. Klimat jest niesamowity a Londyn i tamtejsza społeczność wiernie odwzorowane. Nie zabraknie emocji podczas czytania, podobnie jak i niespodzianek i tajemnic do rozszyfrowania. Będzie nieco humorystycznych wstawek, jak i wzruszających momentów. Minusem dla niektórych może być brak stylizowanego na dawne czasy języka, ale dla mnie nie jest to jakoś szczególnie duża wada. W książce znajdują się sceny seksu, które miejscami są dość odważne, więc lektura raczej dla osób dorosłych.
   
   „Mąż, którego nie znałam” to lekki, ale nie pozbawiony przesłania romans erotyczny. Wszystkim miłośnikom tego typu literatury z pewnością przypadnie do gustu.

9. POLSKA - DZIENNIK ŁÓDZKI .N, 2013-07-13

   Znacznie odmienną w treści i formie, choć równie życiową propozycją, tym razem Wydawnictwa Septem/Helion jest książka „Mąż, którego nie znałam" Sylvii Day. To przykład tego, jak małżeństwo potrafi być zaskakujące i odkrywcze -nie tylko w zwykle spodziewanym, złym tych słów znaczeniu. To przykład, jak małżeński kontrakt może zostać zniweczony, a pierwotne, dyskretne ustalenia obrócić się w puch marny. Wszak małżeństwo głównych bohaterów było wprost skrojone na ich potrzeby. Związek miał trwały charakter, choć uczucia były bezpiecznie ulokowane... gdzie indziej. Ale życie małżeńskie lubi zaskakiwać - stanowcze postanowienie, by się w sobie nie zakochać i nie zaprzepaścić tym samym idealnego „małżeństwa z rozsądku" - nie zdało egzaminu. Układ był doskonały - do czasu. Ta ekscytująca i zabawna love story, adresowana jest nie tylko do małżeństw, dla których życie jest wcześniej opracowanym projektem. To zmysłowa lektura i przestroga zarazem. Historia opisana sugestywnym i odważnym językiem oraz ociekająca soczystymi scenami. Nawet jeśli wątków ze swego życia tu nie odnajdziemy, czytelnicze podglądactwo jak najbardziej wskazane!

więcej recenzji

ukryj recenzje