Głos wiedzy. Droga do wewnętrznego spokoju

Recenzje książki: Głos wiedzy. Droga do wewnętrznego spokoju (5) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. krytykat.wordpress.com Katarzyna Hanna Binkiewicz, 2013-11-13

   “Głos wiedzy. Droga do wewnętrznego spokoju.” to kolejna książka z magicznego repertuaru księgarni Sensus. Wybrana nieprzypadkowo – tak jak i “Więcej niż tu i teraz”, stała się następną na mojej liście książek, do których się wraca. To jest właśnie taka publikacja – do której warto, w momentach zwątpienia, ale nie tylko, sięgnąć i przypomnieć sobie czym tak naprawdę jest czyste, niczym niezmącone szczęście.
   
   Don Miguel Ruiz – autor książki – jest dla mnie przede wszystkim wiarygodny. Skończył medycynę – ma więc rozległą wiedzę teoretyczną, ale zakorzeniony jest także silne w tradycjach medycyny naturalnej, korzystając z mądrości Tolteków. Toltekowie zgłębiali wiedzę duchową, kultywowali pradawne obyczaje, byli zdania także, że szaman jest figurą, która powinna pomagać innym w osiągnięciu samodzielności. I wtedy pojawia się Don Miguel Ruiz – szaman, który w swojej książce dzieli się doświadczeniem i wiedzą Tolteków.
   
   Forma “Głosu wiedzy” bardzo miło mnie zaskoczyła. Nie czyta się jej jak poradnik, ani filozoficzny przewodnik. Ruiz bazuje na własnych doświadczeniach, wielokrotnie odwołuje się do osobistych przeżyć i podróży. To daje czytelnikowi swoisty komfort przyswajania informacji – przynajmniej u mnie tak to działa. Mimo tematyki, która może być postrzegana jako nieco magiczna, odwołania do prawdziwych zdarzeń nadają książce realności.
   
   Publikacja podzielona jest na dwanaście rozdziałów, każdy prowadzi nas w nową podróż ku własnej świadomości. Samoświadomość to prawdopodobnie najistotniejszy element nauki Ruiza.
   
   “Głos wiedzy” przypomina, nawołuje, uczy jak odnaleźć siebie na nowo. Jak wyzbyć się złych wspomnień, nawyków, krytycznych myśli.
   
   Przypomnij sobie swoje dzieciństwo. Beztroski czas, gdy wszystko było proste, lekkie, naturalne. Wtedy śmiech był szczery, uczucia były prawdziwe. Nie było tam miejsca na fałsz, na konsumpcjonizm, na zepsucie. Psują nas czasy, zapętlamy się w myślach, które narzuca nam dzisiejszy świat. Ruiz między wierszami pyta: czym dla Ciebie jest szczęście?, czy być oznacza mieć?.
   
   By odnaleźć wewnętrzny spokój musisz być świadomy swoich myśli, uczuć, swoich intencji. Don Miguel Ruiz wskazuje ścieżki, które przy odrobinie wysiłku doprowadzą Cię do emocjonalnego, duchowego i fizycznego odprężenia. Musisz tylko chcieć wyruszyć w podróż. Podróż w głąb siebie.
   
   Strony, do których wracam najczęściej to te, które kończą każdy rozdział – są tam KWESTIE DO ROZWAŻENIA. To kartka lub dwie, na których Ruiz podsumowuje, ale przede wszystkim zadaje pytania. Otwarte pytania, których odpowiedzi każdy musi poszukać w sobie. We własnych emocjach, czynach, w umyśle. Te pytania dla mnie są też często wskazówką, bodźcem do działania lub do zaniechania czegoś.
   
   “Głos wiedzy. Droga do wewnętrznego spokoju.” to książka, która realnie przybliża enigmatyczny świat ducha i czystego umysłu. Nie ma nachalnego czy też pouczającego tonu. Czyta się ją jak opowieść pełną niespodzianek i prezentów (!). Powinni ją przeczytać wszyscy, którzy pragną wspiąć się kilka szczebli wyżej na swojej drabinie świadomości.

2. Zwierciadło Renata Arendt-Dziurdzikowska, 2013-09-01

   Zachwycająca książka. Don Miguel Ruiz, autor „Czterech umów" i „Ścieżki miłości", jest spadkobiercą Tolteków - niezwykłej społeczności naukowców i artystów zamieszkujących przez tysiące lat południową część Meksyku. Pradawna mądrość przodków Ruiza trafia w samo serce. Dużo tu o odzyskiwaniu wewnętrznej mądrości, duchowej równowadze i szczęściu. Sporo też o zaufaniu. Nie ufaj głosom w twojej głowie, które cię oceniają, przekonują, że musisz się wstydzić i czuć się winna, że jesteś zła i czeka cię kara, pisze Ruiz. Nie pozwól się tyranizować. Twoja prawdziwa natura to miłość i niewinność. Jesteśmy stworzeni do miłości. Kochając siebie, wybieramy miłość. Jak uspokoić te natrętne głosy, które robią tyle hałasu i przeszkadzają miłości Toltekowie to wiedzieli i praktykowali. Ruiz dzieli się z nami wiedzą, która jemu samemu przyniosła wolność, radość i spełnienie.

3. weronikarudnicka.pl 2013-07-01

   Przyznaję, że do przeczytania tej książki, skusił mnie wpis pod tytułem. Droga do wewnętrznego spokoju. Zabrzmiało dobrze, bo kto z nas nie szuka spokoju, równowagi psychicznej i kto nie zastanawiał się kiedyś, jak osiągnąć spokój ducha.
   
   Pisarz swoje dzieciństwo i młodość spędził wśród uzdrowicieli z Meksyku. Rodzice chcieli, aby ich syn kontynuował tradycję rodzinną i zajmował się medycyną naturalną. Ten jednak stwierdził, że mistycyzm należy podeprzeć wiedzą fachową stąd ukończył studia medyczne i został chirurgiem. Gdy uległ poważnemu wypadkowi zmienił nastawienie i z powrotem wrócił do medycyny naturalnej. W tej długiej drodze do zdobycia wewnętrznej równowagi i osiągnięcia wewnętrznego spokoju pomógł mu pewien szaman. Tą wiedzą i swoimi spostrzeżeniami autor dzieli się na łamach bardzo udanego poradnika.
   
   „Głos Wiedzy” Don Miguela Ruiza o tym właśnie mówi, jak przywrócić spokój ducha i odnaleźć szczęście. W dodatku autor powołuje się na wiedzę starożytnych Tolteków, podkreślając, że stosując się do rad zawartych tutaj można osiągnąć równowagę w małżeństwie, szczęściu czy miłości. O ile oczywiście chcesz. Bo nic nie jest proste, chociaż prostym się wydaje.
   
   „ Zachowaj czystość słowa.
   Nie bierz nic do siebie.
   Nic nie zakładaj.
   Staraj się zawsze, najlepiej jak potrafisz.”
   
   Czy zastanawiając się głębiej nad tymi słowami nie przychodzi nam na myśl, że dość trudno jest realizować te postanowienia na co dzień? Zakładamy przecież, że jesteśmy tylko ludźmi pełnymi słabości i w ten oto sposób nie podróżujemy drogą do wewnętrznego spokoju o której wspomina poradnik.
   
   Bardzo dobrym pomysłem wydaje się podzielenie książki na rozdziały, gdzie w podsumowaniu na zakończenie otrzymujemy tzw. kwestie do rozważenia. Autor zadaje tu czasem pytania, a czasem twierdzenia do czytelnika, który w oparciu o przeczytaną właśnie część i w odniesieniu do swojego życia może dokonać przemyśleń.
   
   Kiedy wprowadzasz postanowienie szacunku do samego siebie, wiele krzywdzących osądów Twojej osoby zniknie, podobnie, jak wiele aktów samoodrzucenia. Następnie możesz pozwolić, aby głos mówił, ale jakość tego dialogu będzie już znacznie lepsza. Okaże się, że potrafisz się uśmiechać i bawić, nawet kiedy jesteś sam
   
   Kapitalną wydaje się przypowieść o historii Adama i Ewy opowiedzianej z innej perspektywy. Samo porównanie węża do Księcia Kłamstwa i jabłoni do Drzewa Wiedzy nie jest niczym nowym. Dopiero interpretacja Raju i wydarzeń, które tam się rozegrały oraz konkluzja zawarta w podsumowaniu jest niesamowicie zaskakująca dla czytelnika.
   
   Ta pozycja jest dla tych, którzy zadają sobie pytania o to, czy bycie szczęśliwym oznacza może materialny dobrobyt, czy zupełnie coś innego. To książka skierowana do czytelników, którzy pragną zaakceptować siebie i dążyć do integracji ze środowiskiem w którym żyją, mieszkają, kochają. Wyjątkowość poradnika tworzą rady oparte na starożytnej mądrości Tolteków.
   
   Po publikację warto sięgnąć, aby obudzić emocję, aktywować mózg, przywrócić najpiękniejsze chwile ze swojego życia. Warto zagłębić się w ten podręcznik, aby nauczyć się kontrolować emocje zarówno wtedy, gdy jesteśmy szczęśliwi i także wtedy, gdy jesteśmy zmęczeni i przepracowani. Ot takie cztery prawdy, które wymienia autor, niby banalne a jakże trudne do zrealizowania:
   
   Zachęcam gorąco do przeczytania tej dość krótkiej książeczki. Chociaż czasem wymaga ona głębszej refleksji, gdy autor wplata filozoficzne przemyślenia, ale za to uważne przeczytanie poradnika doskonale nakierować może czytelnika na właściwy tor i pozytywne myślenie. To przecież bardzo istotne w naszym życiu, jak umiejętnie wydobyć szczęście tkwiące głęboko w każdym z nas i w jak poprawnie zmierzać drogą wewnętrznego spokoju nie okłamując samych siebie.

4. figlarneczytanie.blogspot.com 2012-11-12

   Na moich półkach z książkami odnajdziecie wiele różnorodnych poradników. Poradników, które poruszają nie jednokrotnie trudne tematy relacji między ludzkich, zdrowego odżywiania,o wychowywaniu dzieci, jak również te odnoszące się treścią bezpośrednio do osoby czytelnika.
   I dlatego dziś chciałabym Wam przedstawić poradnik, który ostatnio przeczytałam, czyli "Głos wiedzy. Droga do wewnętrznego spokoju" autorstwa Don Miguela Ruiza.
   
   Autor- Miguel Ruiz urodził się i wychował wśród meksykańskich uzdrowicieli. Rodzice oczekiwali od swego syna tego, iż pójdzie w ich ślady i będzie kontynuował tradycję medycyny naturalnej. Natomiast Miguel Ruiz postanowił swoją wiedzę dotyczącą medycyny uzupełnić o wiedzę bardziej przyziemna czyli ukończył studia medyczne z został chirurgiem. Jednak nic w życiu nie dzieje się bez przyczyny. Autor tejże książki uległ wypadkowi, który zmienił kompletnie jego nastawienie do mądrości przodków. Postanowił on wrócić do swoich korzeni i zdobyć umiejętności i zdolności, którymi posługiwali się jego przodkowie Toltekowie. Pomógł mu w tym pewien szaman.
   
   Toltekowie to społeczność naukowców i artystów. Od tysięcy lat zamieszkują południową część Meksyku. Toltekowie zajmują się zgłębianiem wiedzy duchowej oraz kultywowaniem starodawnych obrzędów. Tradycyjne zachowania są przekazywane z rodziców na dzieci, tak by nigdy nie została zapomniana. Miguel Ruiz sam został szamanem i poświęca swój czas , by pomagać innym odnaleźć siebie.
   
   W tym celu napisał właśnie "Głos wiedzy. Droga wewnętrznego spokoju". W swym poradniku próbuje przekazać czytelnikowi światopogląd, iż rodzimy się czyści jak pusta kartka, szczęśliwi i beztrosko podchodzący do zwyczajnego, prozaicznego życia. Natomiast w zbiegiem lat stajemy się coraz bardziej zagubionymi jednostkami, często tracimy całą radość życia. Szaman udziela nam wielu wskazówek, jak znowu poczuć wolność i przyjemność wynikającą z istnienia, Te rady to między innymi: jak przywrócić najpiękniejsze i najbardziej wartościowe wspomnienia z dzieciństwa, by odnaleźć w nich tę magię szczęścia w harmonii, jak odważyć się wyjść na przeciw spotkaniu z nieskończonością, jak otworzyć się na świat, by odzyskać wiarę w siebie oraz swoje możliwości, jak odnaleźć w sobie miłość i szacunek do samego siebie.
   
   Czytanie tej pozycji uznaje za ciekawe doświadczenie. Mogłabym się doczepić do momentami zbyt filozoficznego myślenia, co wybijało mnie rytmu czytania. Nie jest to książka dla każdego, ale dla tych , którzy lubią taką duchową sferę życia.

5. granice.pl 2012-10-25

   Droga człowiecza
   
   Przychodzimy na świat, pełni spokoju, akceptacji i ciekawości wszystkiego, co nas otacza. Niestety, dorastając, stajemy się coraz bardziej bezwzględni, czyste serca i bezwarunkowa miłość zostają zastąpione przez chciwość i wybujałe ambicje. Przestajemy dostrzegać piękno otaczającej nas przyrody, pędzimy przed siebie w poszukiwaniu zaspokojenia pustki, wżerającej się głęboko w nasze dusze, zamiast ludzi gromadzimy wokół siebie przedmioty. Tymczasem wystarczy tak niewiele, by odzyskać równowagę w życiu, żeby zapewnić sobie najlepsze warunki do tego, by odzyskać szczęście.
   
   Pomocą w powrocie do korzeni i niewinności, która pozwalała nieskrępowanie cieszyć się życiem, służyć może mądrość Tolteków, którzy tysiące lat temu znani byli w Meksyku jako kobiety i mężczyźni posiadający wiedzę. Tą ezoteryczną wiedzą dzieli się ze współczesnymi czytelnikami Miguel Ruiz, mistrz (nagual) z rodu Orlich Rycerzy, który porzucił karierę chirurga, by zgłębiać naukę swoich przodków i terminować u szamana na meksykańskiej pustyni. Owocem jego umiejętności jest książka Głos wiedzy. Droga do wewnętrznego spokoju, czyli pozycja, pozwalająca odnaleźć się w zwariowanym świecie oczekiwań i dążenia do sukcesu. Niezależnie od tego, czy dajemy wiarę w mądrości Tolteków, pewne jest, iż poradnik zawiera podstawowe zasady, których stosowanie pomoże nam zwolnić i wsłuchać się w swoje wnętrze.
   
   Ruiz prezentuje czytelnikom dwanaście rozdziałów, a jednocześnie dwanaście tematów do zgłębiania, stanowiących punkt wyjścia do dalszych refleksji i wyciągnięcia wniosków. Każdy z tekstów uzupełniają problemy do rozważań, czyli najważniejsze zagadnienia, pozwalające wrócić do lektury i skupić się na uniwersalnych prawdach przekazywanych przez autora. Poznajemy zatem historię Adama i Ewy, opowiedzianą z nieco innej perspektywy, która staje się bodźcem do uświadomienia sobie, że każdy z nas posiada własne drzewo Wiedzy, określające nasz system wartości. Wizyta u dziadka to wspomnienia Ruiza z wizyt u dziadka, starego naguala, czyli kogoś w rodzaju szamana. Miguel, wszystko to, czego się nauczyłeś w szkole, i to, co wiesz o życiu, to tylko wiedza. Skąd wiadomo, czy to, co na swój temat sądzisz, jest prawda czy nie? – tego typu pytania, zadawane przez starca, sprowadziły autora na drogę poszukiwań i doświadczenia prawdy. Drogę, której owocem jest miedzy innymi książka, którą mamy przed sobą. Kłamstwo o naszej niedoskonałości to ciąg dalszy wspomnień z dzieciństwa, a przy tym okazja, by podzielić się z czytelnikami spostrzeżeniami dotyczącymi stawania się kimś innym, niż jesteśmy, czy wiarą, że jeśli będziemy świadomi przekłamań rzeczywistości, to możemy zmienić swoją historie i wrócić do prawdy.
   
   Noc na pustyni przynosi refleksje dotyczące kreacji własnej rzeczywistości, zaś Narrator przekonuje, że sami jesteśmy autorami niekończącej się historii, tworzymy też drugoplanowe postacie i przypisujemy im role, nie zdając sobie sprawy z tego, że mamy mylne o nich przekonanie. Prawdą jest bowiem to, że ani my nikogo nie znamy, ani nikt nie zna nas. Z tekstem Spokój wewnętrzny nauczymy się poskramiać głos, mówiący, kim jesteśmy, za pomocą dwóch zasad. Chodzi tu o głos wiedzy (powszechnie nazywany mądrością), natomiast zasady te to nie wierzyć sobie i nie wierzyć nikomu innemu. O tym, że głos wiedzy nie jest prawdziwy, przekonuje czytelników również rozdział Emocje są prawdziwe, natomiast na odzyskanie wiary i wolnej woli mamy szansę dzięki lekturze tekstu Zdrowy rozsądek i ślepa wiara.
   
   Wiedza na temat tworzenia wirtualnej rzeczywistości, marzenia naszego życia i świadomość, iż życie to jest naszą historią, prowadzi do zadania sobie pytania, czy ta historia nam się podoba. W odpowiedzi na to pytanie pomoże rozdział Transformacja narratora i cztery postanowienia, składające się na prawość. Jakie to postanowienia? Odsyłam do lektury Ruiza.
   
   Głos wiedzy zwraca uwagę faktem, iż jest oparty na osobistych doświadczeniach autora. Mimo, iż niektórzy sceptycznie mogą podchodzić do porównań do aniołów czy epizodów z życia Ruiza, to pewne jest, że książka porusza temat podstawowych reguł, które powinny stanowić podstawę naszego istnienia - takich, jak prawość czy miłość. Poszczególne historie przypominają nieco kazania, czyta się je niezwykle szybko, poszukując jednocześnie analogii do swojego życia. Oczywistym jest, że bierna lektura książki Don Miguela Ruiza to mile spędzona godzina, która nie pozostawi śladu w naszej duszy. Konieczna jest uwaga i refleksja, a także sama wola zmian. Konieczna jest odpowiedź na pytanie, czy chcemy utrzymać istniejący stan rzeczy, czy chcemy zapisać nową historię naszego życia, posiłkując się dołączonymi do książki modlitwami, które dadzą nam siłę i zainspirują do zmian.

więcej recenzji

ukryj recenzje